Συνέντευξη στους Financial Times Deutschland με τίτλο «Θα πρέπει να δοκιμάσουμε κάτι καινούριο», παραχώρησε ο αμερικανός οικονομολόγος και καθηγητής του Πανεπιστημίου Κολούμπια, Joseph Stiglitz...
Ο Stiglitz δε φαίνεται ιδιαίτερα ικανοποιημένος με όσα κάνουν οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη, ενώ για άλλη μια φορά ασκεί κριτική στη Γερμανία.
«Όσον αφορά τη Γερμανία, είναι ένα ζήτημα το να απαιτεί εξυγίανση από άλλες χώρες. Αλλά είναι εύκολο να κάνεις προτάσεις στους άλλους, όταν ο ίδιος δεν έχεις ποσοστά ανεργίας στους νέους της τάξης του 50%, όπως η Ισπανία. Εκεί, τουλάχιστον, μια συντηρητική κυβέρνηση αντελήφθη πλέον, ότι το να εστιάζει κανείς μονομερώς στα μέτρα λιτότητας απλώς επιδεινώνει την όλη κατάσταση. Νομίζω, ότι με τον καιρό θα το αντιληφθούν αυτό και οι άλλες κυβερνήσεις και θα πουν: Θα πρέπει να δοκιμάσουμε κάτι καινούριο» σημειώνει.
Σε ερώτηση, αν έχει διατυπώσει ευθέως τις απόψεις του, στη γερμανική κυβέρνηση, σημειώνει: «συζητώ με όποιον θέλει να ακούσει προσεκτικά τι λέω».
Ο ίδιος ως εναλλακτική στρατηγική θα συνιστούσε τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού Υπουργείου Οικονομικών, που θα εκπονούσε το συντομότερο δυνατό μια συνολική στρατηγική ανάπτυξης για την Ευρώπη και θα έδινε κεφάλαια στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, για να προωθήσει στη συνέχεια επενδυτικά προγράμματα.
«Η λιτότητα δεν αποτελεί στρατηγική ανάπτυξης. Κι όμως, χρειαζόμαστε κυρίως ανάπτυξη, για να βγούμε από την κρίση» υπογραμμίζει.
Στην επισήμανση, ότι η πρότασή του είναι πολιτικά δύσκολο να εφαρμοστεί, ο Stiglitz, τονίζει:
«τότε θα πρέπει κανείς να καταφύγει στη δεύτερη καλύτερη λύση. Αν οι πολιτικοί δεν δραστηριοποιούνται, τότε θα πρέπει να παρέμβει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Τουλάχιστον εκείνη διαθέτει ήδη αυτή τη στιγμή τις δομές για να βοηθήσει».
«Σε τελική ανάλυση» εξειδικεύει, «η βιωσιμότητα του χρέους εξαρτάται κυρίως από το ύψος του επιτοκίου - όπως δείχνει η περίπτωση των Ιαπώνων, οι οποίοι μπορούν και ζουν με χρέος άνω του 200% του ΑΕΠ. Επομένως, η ΕΚΤ μπορεί να δανείσει φθηνό χρήμα και να το διαθέσει στις κυβερνήσεις – μειώνοντας με αυτόν τον τρόπο τα επιτόκια δανεισμού τους. Ο υπερβολικός φόβος για πληθωρισμό δεν έχει στην παρούσα κατάσταση απολύτως κανένα νόημα».
