Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΟΥΣΗ
Ξεχωριστές μέρες νοημάτων
Ξεχωριστά νοήματα ημερών
Στ. Καμαρινοπούλου-Σακαβέλη, «Ξεχωριστά»
Τη μεγαλύτερη ζημιά που έχει κάνει μέχρι τώρα η οικονομική κρίση είναι ότι γκρέμισε την αυτo-εικόνα μας...
Άλλα πιστεύαμε ότι είμαστε κι άλλο είμαστε. Εξηγούμαι:
• Τι είδους Ζορμπάδες (νομίζαμε ότι) είμαστε, που με την πρώτη «στραβή» (κρίση) αρχίσαμε τα αντικαταθλιπτικά χάπια και τα απονενοημένα διαβήματα;
• Εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι «ο Θεός είναι Έλληνας», παρά το γεγονός ότι ο καπιταλισμός μοιάζει να ευνοεί το χρήμα και τα όπλα και όχι το «αθάνατο (;) αρχαίο πνεύμα»;
• Τι είναι αυτό, που μας κάνει να προτιμάμε αυτούς που αλαζονικά μας δηλώνουν ότι ξέρουν να άρχουν, από αυτούς που διδάχτηκαν με σεμνότητα τη σοφία του άρχεσθαι;
• Είμαστε τόσο αφελείς, ώστε να πιστεύουμε ότι οι ίδιοι ή τα παιδιά τους ή οι γαμπροί τους ή οι κουνιάδοι τους ή οι συνέταιροί τους θα αλλάξουν τη μοίρα αυτού του ρημαγμένου (από τους όμοιούς τους) τόπο;
• Πότε θα αντιληφθούμε, ότι μαγκιά δεν είναι να βρίζεις στα καφενεία και στα γήπεδα, αλλά να αμφισβητείς το βάθος της εξουσίας (και όχι απλώς τα πρόσωπα / προσωπεία) και να πληρώνεις το σχετικό τίμημα;
• Γιατί δεν ανακηρύσσουμε ανάξιους (πολιτικά και κοινωνικά) αυτούς που στριμώχνονται στα μαγειρεία του κάθε άρχοντα επαιτώντας ένα ξεροκόμματο «αρμοδιοτήτων»;
Εν αναμονή της αναζήτησης/ανεύρεσης της νέας ταυτότητας του Έλληνα καλό θα ήταν, να κοιτάμε εκτός από την (άδεια) τσέπη μας και το (διάτρητο) αξιακό μας σύστημα.
AIXMI.GR
ΠΗΓΗ: radar-gr
