Την πεποίθηση ότι µια ενωτική σύµπραξη της Αριστεράς και των αντιµνηµονιακών δυνάµεων θα µπορούσε να αναδειχθεί σε πρώτη δύναµη και να διεκδικήσει τη διακυβέρνηση της χώρας εκφράζει ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλ. Τσίπρας. Παράλληλα εξαπολύει...
µύδρους κατά της κυβέρνησης Παπαδήµου λέγοντας ότι η ολοκλήρωση του έργου της «εγκυµονεί θανάσιµους κινδύνους».
Το ενδεχόμενο μείωσης των μισθών στον ιδιωτικό τομέα και η «απειλή» να γίνουν σχετικές ρυθμίσεις με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου προκαλούν πολιτικές και κοινωνικές αναταράξεις. Ποια είναι η δική σας θέση;
«Η µείωση των αµοιβών και η κατάργηση του δώρου στον ιδιωτικό τοµέα δεν έχουν καµία σχέση µε τη βελτίωση των οικονοµικών δεικτών ούτε µε τη βιωσιµότητα του χρέους. Επιβάλλονται εκβιαστικά από τους εργοδότες. Οπως το µνηµόνιο σχεδιάστηκε από κοινού µε τους έλληνες τεχνοκράτες, τραπεζίτες και υπαλλήλους του ΣΕΒ, έτσι και η σηµερινή απαίτηση για λιγότερο κόστος και άρα µεγαλύτερα περιθώρια κέρδους στους εργοδότες. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση Παπαδήµου προωθεί αυτόν τον εκβιασµό, απειλώντας µάλιστα να ρυθµίσει το θέµα ακόµη και µε Πράξη Νοµοθετικού Περιεχοµένου, συνιστά ανοιχτή δηµοκρατική εκτροπή. Η κυβέρνηση Παπαδήµου δεν διαθέτει καµία δηµοκρατική νοµιµοποίηση να προβεί σε τέτοιου είδους µέτρα, προσπερνώντας ακόµη και την ίδια τη Βουλή. Και κάτι ακόµη: το επιχείρηµα που πλασάρεται ότι τάχα οι έλληνες εργαζόµενοι είναι υψηλά αµειβόµενοι σε σχέση µε τους υπόλοιπους Ευρωπαίους είναι τουλάχιστον αστείο και σαθρό».
Βλέπετε πτώχευση και επιστροφή στη δραχμή ή πιστεύετε ότι πρέπει να μείνουμε στην ευρωζώνη πάση θυσία;
«Η πολιτική της λιτότητας και των µνηµονίων είναι αυτή που µας οδηγεί µε ακρίβεια εκτός ευρωζώνης. Οταν µια χώρα καταδικάζεται σε προγράµµατα λιτότητας που µειώνουν δηµόσιες δαπάνες και επενδύσεις και παραλύουν την οικονοµία και ταυτόχρονα σε χαράτσια και άδικους φόρους που διαλύουν τον φορολογικό µηχανισµό και µειώνουν, αντί να αυξάνουν, τα δηµόσια έσοδα, τότε ο κίνδυνος της πτώχευσης είναι αναπόφευκτος. Μόνο που ακόµη και αυτό έχουν σχεδιάσει να συµβεί συντεταγµένα, δηλαδή εντός του ευρώ. Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, τουλάχιστον για τον επόµενο χρόνο, θα δηµιουργούσε ανεξέλεγκτο ντόµινο επιθετικής κερδοσκοπίας στην Ιταλία, στην Ισπανία και στην Πορτογαλία. Μόνο οι τρεις αυτές χώρες µέσα στο 2012 έχουν να αναχρηµατοδοτήσουν οµόλογα 500 δισ. ευρώ. Κοστίζει, λοιπόν, κοµµάτι ακριβότερα η αποβολή µας από την ευρωζώνη από ό,τι η προσωρινή παραµονή µας. Αυτό δεν θα ισχύει για πάντα. Τώρα πρέπει να το εκµεταλλευτούµε. Αν δεν αντιδράσουµε και δεχθούµε τη νέα δανειακή σύµβαση και τα νέα µέτρα λιτότητας, τότε σε δύο χρόνια θα είµαστε και πτωχευµένοι και εκτός ευρωζώνης».
Εχετε μιλήσει για ανατροπή της κυβέρνησης Παπαδήμου. Δεν κρύβει κινδύνους στην τρέχουσα φάση διαπραγμάτευσης για το PSI μια τέτοια θέση;
«Κινδύνους για τη χώρα – και µάλιστα θανάσιµους – εγκυµονεί η ολοκλήρωση του έργου της κυβέρνησης Παπαδήµου. Μια κυβέρνηση που δεν βάζει καµία κόκκινη γραµµή στη διαπραγµάτευση είναι επικίνδυνη. Ακόµη και ο Μόντι έθεσε όρια στη Μέρκελ. Αλλά ας µην κρυβόµαστε. ∆εν υπάρχει καµία διαπραγµάτευση για το PSI. Υπάρχει ανακοίνωση των αιτηµάτων των πιστωτών από τον κ. Νταλάρα και µεταφορά των εκβιασµών από τον κοµιστή πρωθυπουργό προς τον ελληνικό λαό. Αν θέλουµε να αποφύγουµε την ολοκληρωτική χρεοκοπία, αυτό που πρέπει να κάνουµε είναι να απαλλαγούµε όσο πιο γρήγορα γίνεται από την τρόικα και τις κυβερνήσεις που αποδέχονται την πολιτική των µνηµονίων».
Η νέα δανειακή σύμβαση είναι προϋπόθεση για να πάρουμε τη δόσημαμούθ των 89 δισ. ευρώ. Γιατί ζητάτε να μην την υπογράψουμε;
«Ας µην ξεγελάµε τον κόσµο. Τα χρήµατα αυτά δεν θα πάνε για να πληρωθούν µισθοί και συντάξεις, να στηριχθούν νοσοκοµεία και σχολεία, αλλά στις τράπεζες και στους δανειστές: 30 δισ. στους κατόχους οµολόγων που θα δεχθούν το “κούρεµα”, 39 δισ. στις τράπεζες για να αντέξουν το “κούρεµα” και 20 δισ. για να πληρωθούν τα οµόλογα που λήγουν τον Μάρτη. Το ερώτηµα είναι ποιες θα είναι οι συνέπειες και ποιος ο τελικός στόχος αυτής της διαδικασίας. Αν οι συνέπειες είναι νέα µέτρα λιτότητας, µισθοί Ινδίας και 1,5 εκατοµµύριο άνεργοι και στόχος ένα, παρ’ όλα αυτά, µη βιώσιµο χρέος το 2020, τότε να λείπει το βύσσινο».
Δηλαδή, τι προτείνετε εσείς να γίνει;
«Το ζητούµενο αυτή τη στιγµή είναι να πάρουµε µέτρα που θα δίνουν προοπτική εξόδου από την κρίση, µε ανάπτυξη και κοινωνική δικαιοσύνη. Γι’ αυτό και ζητάµε να εγκαταλειφθεί το PSI και το νέο δάνειο και να προσανατολιστούµε σε µια τριετή αναστολή πληρωµών προς τους δανειστές που θα εξοικονοµούσε πόρους τουλάχιστον 50 δισ., ώστε να επανεκκινήσει η οικονοµία. Και σε συνδυασµό µε ένα πρόγραµµα ριζικής αναδιανοµής του πλούτου προς όφελος των αδύναµων και ένα εναλλακτικό πρότυπο παραγωγικής ανασυγκρότησης, να µπορέσουµε αρχές του 2015 να βγούµε από τη στενωπό χωρίς να ξεπουλήσουµε τη µισή Ελλάδα και από καλύτερη θέση να επαναδιαπραγµατευθούµε το χρέος».
Επιμένετε στη «γραμμή» της εκλογικής ενότητας όλων των προοδευτικών αντιμνημονιακών δυνάμεων. Ωστόσο το ΚΚΕ και η Δημοκρατική Αριστερά το απορρίπτουν. Σε ποιους τελικά απευθύνεστε;
«Οι αντιδράσεις των ηγεσιών που αναφέρατε, δείχνουν εµµονή σε µικροκοµµατικά οφέλη. Αλλά η δυναµική των καιρών είναι τεράστια και η βάση της Αριστεράς, όπως και η πλειονότητα της κοινωνίας, θεωρεί εξαιρετικά ώριµη την προοπτική της ενότητας όλων των δυνάµεων που αντιστέκονται σήµερα στην πολιτική των µνηµονίων, είτε ανήκουν στην Αριστερά είτε αποδεσµεύονται από το ΠΑΣΟΚ είτε εκφράζουν άλλους προοδευτικούς πολιτικούς χώρους».
Θεωρείτε πραγματικά, ότι μια εκλογική σύμπραξη της Αριστεράς και των αντιμνημονιακών δυνάμεων μπορεί να είναι πρώτη εκλογική δύναμη;
«Η κοινή εκλογική κάθοδος σε ένα ψηφοδέλτιο των δυνάµεων της Αριστεράς αλλά και αυτών που αποχωρούν από το ΠΑΣΟΚ θα εκλεγόταν πρώτη πολιτική δύναµη και έτσι δεν θα στερούνταν και το µπόνους των 50 εδρών. Η κοινωνία στρέφεται προς την Αριστερά και τις αντιµνηµονιακές δυνάµεις, πράγµα που κάνει ακόµη πιο επιτακτική την ανάγκη για ενωτική δράση. Οχι απλά για να αυξήσουµε τις έδρες αλλά για να διεκδικήσουµε τη διακυβέρνηση και να ανοίξει µια διαφορετική προοπτική για τον τόπο».
ΠΗΓΗ: tovima.gr
