300 οικογένειες την ημέρα.
Βρέξει, χιονίσει χάνουν τα σπίτια τους, πετάγονται στον δρόμο.
Στην Ισπανία.
Μα όσο πληθαίνουν οι εξώσεις, τόσο πληθαίνουν εκείνοι που υποστηρίζουν τους αστέγους.
Οπως στη Βαρκελώνη...
Στο Κτίριο 15-0 εννέα οικογένειες ζουν, χωρίς να φοβούνται πια, μήπως οι δικαστικοί κλητήρες τους πετάξουν στον δρόμο. Το άδειο κτίριο είχε καταληφθεί από νέους, που συνεχίζουν την παράδοση των μεγάλων ισπανικών κινητοποιήσεων εναντίον της λιτότητας.
Χάρη σε ένα μικρό δικαστικό θαύμα, οι οικογένειες που εγκαταστάθηκαν εκεί, δεν φοβούνται πια την έξωση. Το δικαστήριο δεν έκρινε τη διαμονή τους παράνομη.
Το Κτίριο 15-0, που ανήκει στην τράπεζα Cajamar, δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση στην Ισπανία. Τρία εκατομμύρια άδειες κατοικίες, πολλές από αυτές ημιτελείς, παραμένουν ανεκμετάλλευτες, καθώς οι κατασκευαστικές εταιρείες περιμένουν να ανακάμψουν οι τιμές που κατέρρευσαν μαζί με τη στεγαστική αγορά.
«Οταν το κράτος είναι ανίκανο να εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή κατοικία, τότε η κατάληψη γίνεται μια νόμιμη επιλογή» λένε στο περιοδικό «Μπάστα» μέλη του κινήματος «Παϊσάχε Τρανσβερσάλ». Ολοι οι Ισπανοί έχουν το δικαίωμα μιας αξιοπρεπούς και επαρκούς κατοικίας, προβλέπει το άρθρο 47 του ισπανικού Συντάγματος. Με την απόφασή του, το δικαστήριο εφάρμοσε αυτό το άρθρο στην πράξη, λαμβάνοντας υπόψη τις εξαιρετικές συνθήκες της οικονομικής κρίσης: η κατάληψη δεν είναι άσχετη «με την ανεργία των νέων, με τις δυσκολίες απόκτησης κατοικίας και με τη στεγαστική κερδοσκοπία». Μια απόφαση που αποτελεί πια δεδικασμένο.
Η ιδέα των καταλήψεων ως πολιτικού όπλου δεν είναι νέα.
Στη Βαρκελώνη όμως διαδίδεται γοργά.
«Στην περίπτωση του Κτιρίου 15-0, βέβαια, οι νέοι ένοικοί του δεν είναι ακτιβιστές αλλά θύματα της στεγαστικής κρίσης» εξηγεί ο Μανουέλ Ντελγάδο, ανθρωπολόγος του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης.
«Πάντως, το κίνημα των καταλήψεων έχει γίνει πια μαζικό. Και το υποστηρίζει ένα μεγάλο μέρος της Αριστεράς, από τη πιο ριζοσπαστική μέχρι και τμήματα του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Αποτρέποντας εκατοντάδες εξώσεις και βρίσκοντας στέγη για τις οικογένειες, δείχνουν ότι υπάρχει ακόμη τρόπος για νίκες».
Περίπου 150.000 ισπανικές οικογένειες απειλούνται σήμερα με έξωση.
Η οργάνωση «500x20» βρίσκεται κοντά τους. Πεντακόσιες κατοικίες με ενοίκιο που θα αντιστοιχεί στο 20% του εισοδήματος των ενοίκων τους. Αυτό διεκδικούν τα μέλη της οργάνωσης που γεννήθηκε στις γειτονιές του Νου Μπάρις το 2006 και που, αν κάποτε αναγκάζονται να ξεπερνούν τα όρια της νομιμότητας, όπως εξηγούν, είναι επειδή η κρατική στεγαστική πολιτική βρίσκεται στα χέρια της ιδιωτικής κερδοσκοπίας.
Η πίεση που ασκεί το κίνημα των καταλήψεων έχει μερικές φορές απροσδόκητα αποτελέσματα. Τον περασμένο Νοέμβριο, το κοινωνικό ίδρυμα της τράπεζας Caixa αποφάσισε να διαθέσει 3.000 κατοικίες σε φτωχές οικογένειες, με προσιτό ενοίκιο.
«Θα έπρεπε να μην υπάρχει ακατοίκητο κτίριο στη Βαρκελώνη αλλά είναι μια καλή αρχή», λένε τα μέλη της «500x20». «Το κάνουν για να "ξεπλύνουν" την εικόνα τους». Εστω.
Μακάρι να έκαναν οι τράπεζες τέτοια και αλλού.
Του Ρούσου Βραννά
ΠΗΓΗ: tanea.gr