Γράφει ο Σωκράτης Λελέκος
Μέσα στο λιοπύρι του μεσημεριού της Τέταρτης 28 Ιουλίου και οι πρόσκοποι της 3ης Ομάδας της Κορίνθου, περίμεναν στην είσοδο το μουσείου δέκα 18χρονους Αυστριακούς προσκόπους...
για να τους «συστήσουν» την πόλη μας, αρχίζοντας από το πιο αντιπροσωπευτικό κομμάτι της¨ την Ιστορία της.
Σαν «άγγλοι» ήρθαν στην ώρα τους, οι κορίνθιοι πρόσκοποι 3 τον αριθμό, άνω των 18 πληρώσαμε το εισιτήριο μας και πριν μπούμε στο μουσείο, είχαμε μια μικρή εισαγωγή, με αρκετή δόση χιούμορ (για να γίνει πιο ενδιαφέρουσα η περιήγηση) για την Αρχαία πόλη και τους ανθρώπους της.
Ίσως, η εισαγωγή και η διάθεση των παιδιών κίνησε την προσοχή αφού δεν εξηγείται αλλιώς το ότι ένας κύριος ο όποιος συστήθηκε σαν ξεναγός, έκανε στον γράφοντα τις πρώτες συστάσεις – οριοθετήσεις, αφού ρώτησε και πηρέ την επιβεβαίωση για το προφανές… ότι είμαστε πρόσκοποι. Δεν θεωρήθηκε ότι έπρεπε να δώσουμε μεγάλη σημασία και συνεχίσαμε την περιήγηση μας αφού ζήτησα από τους προσκόπους να είναι προσεκτικοί, να μην κάνουν θόρυβο κατά την περιήγηση και να μην φωτογραφίζουν με φλας (όπως δηλαδή επιβάλει ο σεβασμός σε έναν τέτοιο χώρο) .
Σύντομα, ένας άλλος κύριος ο όποιος αυτοπροσδιοριστικε ως ξεναγός έκανε την εμφάνιση του και με ρώτησε αν είμαι ξεναγός και με ενημέρωσε ότι αυτό που κάνω είναι παράνομο, αν μη τι άλλο του έδειξα το προσκοπικό μου μαντήλι καθώς και τα μαντήλια των υπολοίπων, που υποδήλωναν την ιδιότητα μας και του είπα πως είμαστε κορίνθιοι πρόσκοποι που συνοδεύουμε Αυστριακούς φίλους μας με σκοπό να τους γνωρίσουμε την πόλη μας και του ζήτησα να απομακρυνθεί επειδή διέκοπτε την περιήγηση μας. Σύντομα, επέστρεψε με τη συνοδεία μιας υπαλλήλου του μουσείου, ο εν λογω «ξεναγός» με την παρουσία της υπαλλήλου, έγινε αμέσως πιο διαλλακτικός λέγοντας μου ότι… θα μπορούσα να συνεχίσω αλλά… θα έπρεπε να μιλώ πολύ σιγά… τότε του είπα ότι δεν εννοώ να διακόψω την περιήγηση και θα συνεχίσω σε ένταση που να γίνομαι ακουστός από τους φιλοξενούμενους μου, ενώ παράλληλα του επέδειξα τα εισιτήρια που είχα προηγουμένως πληρώσει λέγοντας ότι δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα έπρεπε να ζητήσω την άδεια από έναν ξεναγό για να γνωρίσω τους θησαυρούς της πόλης μου στους φιλοξενούμενους μου.
Η υπάλληλος που δεν είχε ιδιαίτερη συμμέτοχη στον διάλογο, μου είπε αργότερα ότι δεν θέλει να έχει προβλήματα με ξεναγούς (και άφησε να εννοηθεί ότι «της δημιουργούν προβλήματα οι ξεναγοί» ).
Λίγο αργότερα κι ενώ είμαστε στην «τελική ευθεία» εξόδου από τον αρχαιολογικό χώρο, στην άλλοτε μεγαλόπρεπη «οδό Λέχαιου» έμαθα από μια κυρία αυτοπροσδιοριζομενη ως ξεναγό, ότι αυτό που γινόταν ήταν παράνομο και ότι θα μπορούσε να κληθεί μέχρι και η αστυνομία ! Ομολογώ ότι έχασα την ψυχραιμία μου λέγοντας ότι θα μπορούσε να το κάνει αρκεί να μας άφηνε να συνεχίσουμε «εν ειρήνη» την περιήγηση μας.
Αλήθεια… έχουν αλλάξει τόσο πολύ τα πράγματα στο μουσείο της αρχαίας Κορίνθου!!! Αυτοί που έχουν αναλάβει τη «νομή» και την αστυνόμευση είναι οι «ξεναγοί» !!! Υπάρχει κάποιος να βάλει τα πράγματα στη θέση τους , έτσι για να ξέρουμε, μπορούμε να πάμε με φίλους στον αρχαιολογικό χώρο, ή επιτρέπεται η επίσκεψη μόνο κατά μονάς…
με εξαιρετική τιμή
Σωκράτης Σ. Λελέκος
