(Συν/ξη στον τηλ/κό σταθμό ΣΚΑΙ )
Για το χθεσινό Υπουργικό Συμβούλιο:
Είναι οι ίδιες συνθήκες και εξίσου δραματικές, με την αντίστοιχη περίοδο του περσινού Μαΐου. Είναι τραγική η κατάσταση για τη χώρα και άρα οι δραματικοί τόνοι θεωρώ ότι είναι αντίστοιχοι...αυτής της κατάστασης και αυτών των συνθηκών. Θα μπορούσαμε, σήμερα, να είμαστε κάτω από διαφορετικές συνθήκες, εννοώ υπό συνθήκες χρεοκοπίας, υπό συνθήκες στάσης πληρωμών χειρότερες για τη χώρα, υπό συνθήκες αποπομπής της χώρας από την Ευρωζώνη. Θα μπορούσαμε να ήμασταν σε πιο τραγική κατάσταση σήμερα ως χώρα και ως λαός.
Η Κυβέρνησή μας δεν είναι ένας φιλολογικός σύλλογος. Είμαστε ένα κόμμα ζωντανό, ένα Υπουργικό Συμβούλιο ζωντανό, εκρηκτικό πολλές φορές, μια Κοινοβουλευτική Ομάδα με ευαισθησίες, με αγωνίες και προβληματισμούς. Δεν είμαστε λόχος και δεν θα πρέπει να είμαστε λόχος. Ο καθένας καταθέτει τις απόψεις του με την ευθύνη που τον διακρίνει, συμβάλλοντας σε συνθέσεις. Βεβαίως, υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις. Πολλά από τα στελέχη έρχονται από ένα παρελθόν πιο εύκολο, τότε που ήταν όλα πιο απλά, χωρίς κόπο, χωρίς κόστος, χωρίς πονοκεφάλους για το που θα βρούμε τα χρήματα και τους πόρους, γιατί τότε ήταν οι εύκολες πολιτικές του δανεισμού που μας οδήγησαν μέχρι εδώ. Εξίσου, υπάρχουν πολλά στελέχη νεότερης γενιάς, που μπήκαν στην πολιτική σε σκληρές συνθήκες αντιπολίτευσης και διακυβέρνησης της χώρας. Υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις και το ζήτημα είναι πως συνθέτουμε αυτές τις επιμέρους αντιλήψεις.
Για τα μέτρα που έχει λάβει η Κυβέρνηση:
Όποιος πίστευε ότι μέσα σε ένα χρόνο, με τα μέτρα που λάβαμε το Μάιο του 2010, μπορούσε η χώρα να βγει από την κρίση, πιστεύω ότι ήταν αφελής. Ίσως έπρεπε να είμαστε πολύ πιο σκληροί στην απεικόνιση της πραγματικότητας. Πρέπει να ξεφύγουμε από την αμεριμνησία και την ανεμελιά του παρελθόντος. Η κατάσταση είναι δραματική, τα δύσκολα είναι μπροστά μας και ο ελληνικός λαός πρέπει να το γνωρίζει αυτό. Πρέπει να φύγουμε όλοι και το πολιτικό σύστημα και οι παραγωγικές και κοινωνικές δυνάμεις, από τις καταστάσεις του παρελθόντος, από αυτή την ανέφελη περίοδο που ζήσαμε 40 χρόνια στη χώρα μας. Το εισόδημα όλων θα περιοριστεί. Το ζήτημα είναι –και εκεί πρέπει να μας κρίνετε- πόσο κοινωνικά δίκαια και πόσο ισορροπημένα είναι τα μέτρα και πως μπορούν να βοηθήσουν ως εργαλεία δημοσιονομικής προσαρμογής και ανάπτυξης. Πιστεύω σε ένα σημαντικό βαθμό ότι είναι ισορροπημένα.
Τα μέτρα αποκαθιστούν σε ένα σημαντικό βαθμό κοινωνικές αδικίες του παρελθόντος. Το Ενιαίο Μισθολόγιο είναι μια αποκατάσταση κοινωνικών αδικιών διαχρονικών. Η κατάργηση κοινωνικών επιδομάτων με βάση εισοδηματικά κριτήρια, είναι αποκατάσταση κοινωνικής δικαιοσύνης. Το να εξορθολογίσουμε μια σειρά από παθογενείς περιοχές του κράτους και της Δημόσιας Διοίκησης, είναι αποκατάσταση κοινωνικής δικαιοσύνης.
Η πολιτική των έμμεσων φόρων, είναι μια πολιτική που πέφτει επί δικαίων και αδίκων. Ουσιαστικά, στοχεύει στα έσοδα, που έχει όμως και παρενέργειες. Αυτή τη στιγμή η φορολογική πολιτική έχει τρεις στόχους: πρώτον να μαζέψουμε έσοδα, δεύτερον να λειτουργήσει ως εργαλείο αναδιανομής εισοδήματος και τρίτον να λειτουργήσει ως εργαλείο προσέλκυσης επενδύσεων, δηλαδή να δημιουργήσει ευνοϊκό επιχειρηματικό κλίμα και ατμόσφαιρα. Δεν είναι εύκολο να συμφιλιωθούν αυτοί οι τρεις στόχοι. Μπορείς να πετύχεις τον έναν, ή τους δύο, θα χάσεις όμως τον τρίτο που είναι κρίσιμος αυτή τη στιγμή και είναι η συλλογή των εσόδων. Και αν κάτι μπορεί κανείς, ανάμεσα σε άλλα, να αμφισβητήσει στο πρόγραμμα του κ. Σαμαρά είναι ακριβώς αυτό: που θα βρούμε τους πόρους και τα έσοδα.
Για τη λειτουργία της Κυβέρνησης:
Είναι εύκολο να επισημαίνουμε παραλείψεις, λανθασμένες εκτιμήσεις και λάθη στην πολιτική μας και στις αποφάσεις μας, που έγιναν –και πρέπει να το αναγνωρίσουμε, κάνοντας την αυτοκριτική μας. Αλλά είναι εξίσου λάθος να πιστεύει κανείς, ότι μπορεί 40 χρόνια πολιτικών που μας οδήγησαν μέχρι εδώ, να τις υπερβούμε ή να τις ανατρέψουμε μέσα σε 18 μήνες, έχοντας ταυτόχρονα να αντιμετωπίσουμε την κύρια αποστολή, που ήταν η διάσωση της χώρας από τη χρεωκοπία.
Εγώ γνωρίζω από μέσα, έχοντας την κυβερνητική εμπειρία, ότι όλοι συμβάλλαμε και συνεχίζουμε να συμβάλλουμε σε αυτή την πολιτική των περικοπών, με επώδυνες αποφάσεις και σκληρά μέτρα. Όταν έχεις να κουνήσεις ένα κράτος τόσο δυσκίνητο, όταν έχεις να σπάσεις αντιλήψεις και παθογένειες χρόνων, αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο. Τι είναι 18 μήνες όταν βρίσκεσαι μπροστά σε “πολεμικές” συνθήκες;
Δεν θα δεχτώ την ισοπεδωτική προσέγγιση που κάνετε για τα αποτελέσματα της κυβερνητικής μας θητείας. Έγιναν σημαντικά πράγματα και είχαμε αποτελέσματα. Ας θυμίσω μόνο τη δημοσιονομική προσαρμογή που ξεπερνά το 5% του ΑΕΠ. Είναι λίγο αυτό; Είναι σημαντικό.
Πολλές φορές δεν κατανοούμε το βάθος της κρίσης. Μια κρίση πολύπλευρη στην Ελλάδα, αλλά που επιδεινώνεται δραματικά, από τις εξελίξεις στην Ευρώπη και στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. Φοβάμαι ότι δεν το αναδείξαμε όσο θα έπρεπε, παρ' όλο ότι ο Πρωθυπουργός προσπάθησε και με τις πρωτοβουλίες που πήρε, ανέδειξε την ευρωπαϊκή και διεθνή διάσταση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα. Πολλοί από εμάς δεν συνειδητοποιήσαμε το βάθος της κρίσης στη χώρα μας, αλλά και την κρίση στην Ευρώπη και στον κόσμο. Πρέπει να το συνειδητοποιήσουν οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας, που ανέξοδα αυτή τη στιγμή αμφισβητούν την Κυβέρνηση.
Ορισμένες φορές ήμασταν περισσότερο αισιόδοξοι σε τόσο δύσκολες συνθήκες, στις εκτιμήσεις μας για την επάνοδο στις διεθνείς αγορές. Το μήνυμά μας δεν ήταν πολλές φορές καθαρό. Οι Έλληνες πολίτες, οι Έλληνες εργαζόμενοι, πρέπει να γνωρίζουν ότι αν η χώρα δεν βγει από την κρίση, αύριο μπορεί να χάσουν τη δουλειά τους, αύριο δεν θα έχουν να πάρουν τη σύνταξη. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα.
Για τις αντιδράσεις των κομμάτων και των πολιτών:
Πρέπει να ενδιαφέρει τον πολίτη η πολιτική αντιπαράθεση και οι θέσεις των κομμάτων. Ο πολίτης δεν είναι πελάτης για να έχει πάντα δίκιο. Έχει συνευθύνη και πρέπει να γνωρίζει. Πρέπει να συμμετάσχει σε αυτή την εθνική προσπάθεια αυτοπεριοριζόμενος, όπως πρέπει να αυτοπεριοριστούμε όλοι. Να μάθουμε να ζούμε με ένα άλλο τρόπο, με λιτότητα, με μια άλλη αντίληψη ζωής, με ένα άλλο μοντέλο ζωής. Αυτά είναι τα ταρακουνήματα και τα δημιουργικά σοκ, που πρέπει να επιφέρουμε στην ελληνική κοινωνία.
Είναι κι ένα πολιτικό πρόβλημα. Είναι το πρόβλημα που έχει όλο το πολιτικό σύστημα, που έχουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας: δεν συνομιλούμε ειλικρινά με τον πολίτη, αλλά ακόμη και σε συνθήκες κρίσεις προσπαθούμε να τον χαϊδέψουμε. Τελείωσε το χάιδεμα, τελείωσε το στρογγύλεμα. Είναι περισσότερο δραματικές οι συνθήκες της χώρας, από όσο φαίνονται προς τα έξω.
Για τη συναίνεση με τον κ. Α. Σαμαρά:
Ένα ηχηρό «όχι» του κ. Σαμαρά, πιστεύω ότι θα γίνει κατανοητό από τον ελληνικό λαό, ως άρνηση να συμμετάσχει με βάση το θεσμικό του ρόλο, στις ευθύνες για την υπέρβαση της κρίσης. Αυτό θα εκτιμηθεί, γιατί μπορεί να οδηγήσει -κανείς δεν μπορεί να το αποκλείσει αυτό- σε πολιτικές εξελίξεις. Γιατί; Γιατί οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας που συγκροτούν αυτό που λέμε πολιτικό σύστημα, έχουν την ευθύνη τους. Δεν είναι αμέτοχες της συλλογικής ευθύνης. Ο καθένας με το μεγάλο ή το μικρό του λιθαράκι, πρέπει να συμμετάσχει σε αυτή την υπέρβαση της κρίσης.
Για την πολιτική νομιμοποίηση των μέτρων:
Γνωρίζατε, γνωρίζαμε όλοι μας, ο ελληνικός λαός την πραγματικότητα; Τις πραγματικές διαστάσεις της κρίσης τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο; Κανείς δεν γνώριζε. Θέλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής. Όπως θεωρούσα και στην περίοδο της αντιπολίτευσης, τουλάχιστον λάθος, όλα αυτά που λέγαμε περί ΟΤΕ και περί ΟΛΠ. Δεν είμαι από εκείνους που τα υποστήριζαν.
Δυστυχώς και μέσα στο Κόμμα μας υπάρχουν φωνές και αντιλήψεις, οι οποίες κινούνται με άλλη προσέγγιση της πραγματικότητας. Σήμερα γίναμε όλοι σοφότεροι για την κατάσταση, όλοι αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας και πρώτος ο Πρωθυπουργός και όλα τα στελέχη. Πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσουμε με αποφασιστικότητα στις αποκρατικοποιήσεις, συντεταγμένα, όμως ,με τη μέγιστη δυνατή διαφάνεια και στο πλαίσιο της συνταγματικής νομιμότητας. Είναι κρίσιμα τα ζητήματα αυτά και κανείς δεν έχει τη διάθεση να κατηγορηθεί για το οτιδήποτε και αυτό πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα.
Είμαι Υπουργός, είμαι στέλεχος και πρέπει να αναλαμβάνω την ευθύνη μου. Δεν είμαι εκεί που με έβαλε ο Πρωθυπουργός για να “την κάνω με μικρά πηδηματάκια”, μην αναλαμβάνοντας πολιτικό κόστος. Θα τσαλακωθούμε όλοι. Δεν υπάρχει χώρος για κανέναν, να βγει αλώβητος από αυτή την κρίση. Ασφαλώς τα λέω αυτά και για τους συναδέλφους μου. Γίνεται ένας “πόλεμος” και θα υπάρξουν τραυματισμοί, και απώλειες. Δεν είμαστε στις χαλαρές συνθήκες του παρελθόντος. Είναι “πόλεμος” για να σώσουμε τη χώρα. Έχω την ευθύνη εκεί που με έβαλε ο Πρωθυπουργός, να βάλω την υπογραφή μου για να πάρουμε αποφάσεις, να υλοποιηθούν στόχοι, αλλά πάντα με σεβασμό στη νομιμότητα και στις αρχές της διαφάνειας.
Για θέματα εθνικής κυριαρχίας:
Γύρω από τα θέματα κυριαρχίας συζητούνται πολλά και πλειοδοτούν πολλοί, μ' έναν λαϊκισμό ισοπεδωτικό. Τι είναι αυτή η περίφημη κυριαρχία; Εμείς ενταχθήκαμε στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και συνειδητά, στο όνομα του εθνικού συμφέροντος, των συμφερόντων της χώρας, μεταφέραμε ένα κομμάτι της εθνικής κυριαρχίας στο κεντρικό ευρωπαϊκό επίπεδο, γιατί η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού και των πολιτικών δυνάμεων, πίστευε και πιστεύει ότι έτσι θα εξυπηρετηθούν καλύτερα τα συμφέροντά μας.
Στο νομισματικό χώρο, έχουμε απολέσει την κυριαρχία μας και σωστά γιατί μπαίνοντας στην Ευρωζώνη, χάνεις τα εργαλεία που είχες στο εθνικό επίπεδο να ασκείς νομισματική πολιτική και ασκείς αυτές τις πολιτικές μέσω της Ευρωζώνης. Γιατί; Γιατί αυτό είναι το συμφέρον της χώρας. Το ίδιο εν μέρει συμβαίνει στον οικονομικό τομέα, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο στον κοινωνικό τομέα. Εμείς ζητούσαμε και συνεχίζουμε να ζητάμε -και νομίζω ότι αυτό είναι ευρύτερης αποδοχής θέμα από τις πολιτικές δυνάμεις- να πάμε σε μια πραγματική οικονομική και κοινωνική Ένωση στην Ευρώπη, σε μια πολιτική Ένωση. Αυτό τι πιστεύετε; Δεν σημαίνει περαιτέρω εκχώρηση κυριαρχίας σε κεντρικούς νομιμοποιημένους δημοκρατικά θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Για τη νομιμοποίηση της Κυβέρνησης να υπογράψει, αν ζητηθούν εγγυήσεις για τα δάνεια:
Αυτό είναι ένα κρίσιμο ζήτημα και υπάρχουν μεγάλοι προβληματισμοί γύρω από αυτό. Χτες ανακοινώθηκε η δημιουργία του νέου δημόσιου φορέα, ο οποίος θα ενσωματώνει ειδικά χαρτοφυλάκια κινητής και ακίνητης περιουσίας, υπό το δημόσιο έλεγχο και βέβαια στο πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής. Το θέμα που θέτετε είναι εξαιρετικά σοβαρό και εγώ επίσης έχω ευαισθησία και προβληματισμούς γύρω από αυτό. Θα το συζητήσουμε και θα λάβουμε την καλύτερη δυνατή απόφαση.
