26 Φεβ 2011

Οι εξεγερµένοι προελαύνουν, ο Καντάφι οχυρώνεται


Ολο και πιο µόνος αισθάνεται ο συνταγµατάρχης Καντάφι, καθώς οι εξεγερµένοι του Κινήµατος της 17ης Φεβρουαρίου εδραιώνουν την κυριαρχία τους σε µεγάλο τµήµα της χώρας και πολλά στελέχη του καθεστώτος εγκαταλείπουν το πλοίο που βουλιάζει.

Στην Τρίπολη, οι εξεγερµένοι έδιναν χθες µάχες σώµα µε σώµα µε τους πραιτωριανούς του συνταγµατάρχη για τον έλεγχο της πρωτεύουσας, καταφέρνοντας να ελέγξουν κάποια τµήµατά της. Στα χέρια των εξεγερθέντων είχε πέσει νωρίτερα η Μισουράτα.
Πανταχού παρούσα η ωµή βία:
στρατιώτες που πυροβολήθηκαν εν ψυχρώ από µισθοφόρους, επειδή αρνήθηκαν να χτυπήσουν τους άµαχους διαδηλωτές, αντιαεροπορικά πυροβόλα που έβαλλαν αδιακρίτως, πιλότοι της πολιτικής αεροπορίας που κλήθηκαν να µεταφέρουν τους µισθοφόρους και απειλήθηκαν µε θάνατο όταν αρνήθηκαν να απογειωθούν.

Σε αυτό το σκηνικό τρόµου και χάους, ο Μουαµάρ Καντάφι δεν δείχνει διατεθειµένος να αλλάξει στάση. Αργά χθες το µεσηµέρι, εµφανίστηκε στην Πράσινη Πλατεία. «Ετοιµαστείτε να πολεµήσετε για τη Λι βύη, ετοιµαστείτε να πολεµήσετε για την αξιοπρέπεια, ετοιµαστείτε να πολεµήσετε για το πετρέλαιο», προέτρεψε τους συγκεντρωθέντες.
Στέλνοντας φιλιά στους υποστηρικτές του και υψώνοντας τη γροθιά του στον αέρα πρόσθεσε: «Είµαστε το έθνος της αξιοπρέπειας και της ακεραιότητας, αυτό το έθνος έχει θριαµβεύσει επί της Ιταλίας».

Νωρίτερα η κυβέρνησή του ανακοίνωσε αυξήσεις στους µισθούς, που σε ορισµένες κατηγορίες υπαλλήλων θα φτάσουν ακόµη και το 15%! Ανακοινώθηκαν, επίσης, αυξήσεις σε διάφορα κοινωνικά βοηθήµατα και ειδικά επιδόµατα για όλες τις οικογένειες. Ο συνταγµατάρχης ωστόσο είναι εξαιρετικά µόνος, καθώς τον εγκαταλείπουν ο ένας µετά τον άλλο οι αξιωµατούχοι του καθεστώτος.

Δεν ειναι καθόλου βέβαιο ότι θα αποδώσουν τα µέτρα. Κανείς δεν µπορεί να βγάλει συµπεράσµατα για την υποστήριξη προς το καθεστώς, από τον όγκο µιας διαδήλωσης στην Πράσινη Πλατεία, κυρίαρχο συστατικό της οποίας είναι ο φόβος.

Το ίδιο συναίσθηµα κυριαρχεί και στην ελεύθερη Βεγγάζη. Ο αρχικός ενθουσιασµός αρχίζει να υποχωρεί, τη θέση του παίρνει ο φόβος της εκδίκησης.Οι εξεγερθέντες που, αρχικά, έδειχναν πρόθυµοι να φωτογραφηθούν µε το σήµα της νίκης και να µιλήσουν επώνυµα στους δηµοσιογράφους, γίνονται όλο και πιο επιφυλακτικοί.

«Εναν λύκο τον σκοτώνεις. ∆εν έχει άλλη λύση. Και πρέπει να είσαι σίγουρος, ότι ο πυροβολισµός που ρίχνεις, είναι θανατηφόρος.
Ενας πληγωµένος λύκος είναι πολύ πιο επικίνδυνος. Θα σου επιτεθεί έτσι κι αλλιώς, για να σε εκδικηθεί και γιατί δεν έχει τίποτε να χάσει. Ο Καντάφι είναι ακόµη χειρότερος. Είναι ένας λύκος τρελός, ένας εγκληµατίας χωρίς κανέναν φραγµό»,δήλωνε αρχιτέκτονας, ο οποίος είναι και µέλος της επαναστατικής επιτροπής στη Βεγγάζη.