Το Ηρώδειο, η οδός του Ηρώδη του Αττικού (προεδρία της Δημοκρατίας, Μέγαρο Μαξίμου) και η Ρήγιλλα, γενική της Ρηγίλλης, (η έδρα του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας) είναι λέξεις του σύγχρονου πολιτικού και πολιτιστικού λεξιλογίου, που αναφέρονται καθημερινά σε όλα τα δελτία ειδήσεων, καθώς και σε όλες τις ιδιωτικές πολιτικές συζητήσεις...
Μα ποιος ήταν, τέλος πάντων, ο Ηρώδης, και ποια η σχέση του με τη Ρήγιλλα;
Ο Ηρώδης ο Αττικός (103 -179μ.Χ.) καταγόταν από το Μαραθώνα Αττικής και ήταν γιος ενός βαθύπλουτου Αθηναίου (λέγεται ότι ο πατέρας του όφειλε τον πλούτο του, επειδή βρήκε έναν θησαυρό μέσα στο σπίτι του). Ο Ηρώδης, εκτός από πάμπλουτος (εμπορία κρασιού-λαδιού) ήταν και μορφωμένος Ρωμαίος πολίτης (φιλόσοφος, σοφιστής, ρήτορας). Λέγεται, μάλιστα ότι υπήρξε και δάσκαλος των Ρωμαίων αυτοκρατόρων: Λουκίου Βέρου και Μάρκου Αυρηλίου. Ο ίδιος ζούσε σύμφωνα με το Ρωμαϊκό τρόπο ζωής, παντρεύτηκε τη Ρωμαία Ρήγιλλα και τροποποίησε το όνομα του επί το Λατινικότερον: Βιβούλιος Ίππαρχος Τιβέριος Κλαύδιος Αττικός Ηρώδης.
Αν και η δημόσια ζωή του του ήταν ένδοξη, για την ιδιωτική του θα μπορούσαν να μιλάνε για χρόνια όλες οι κουτσομπολίστικες εκπομπές και εφημερίδες της εποχής μας. Σύμφωνα με τον σοφιστή Φιλόστρατο, ο Ηρώδης διέταξε ένα δούλο του να κλωτσήσει την έγκυο Ρήγιλλα και να την σκοτώσει. Ο αδελφός της Ρηγίλλης θα τον μηνύσει. Ο Ηρώδης θα δικασθεί στη Ρώμη, αλλά, τελικά, θα αθωωθεί αφήνοντας πολλά ερωτηματικά αναπάντητα (οι καλές διασυνδέσεις, βλέπετε). Τέσσερα από τα παιδιά του Ηρώδη πέθαναν σε νεαροί ηλικία, αφήνοντας πολλά ερωτηματικά για το θάνατο τους. Οι τρεις νέγροι, που αποτελούσαν την ιδιαίτερη συντροφιά του σκοτώθηκαν, ενώ οι αγαπημένες του δίδυμες οινοχόες, λέγεται ότι σκοτώθηκαν από έναν κεραυνό. Ο μόνος από την οικογένεια που γλύτωσε ήταν ο γιος ο Αττικός, ο οποίος έπασχε από διανοητική καθυστέρηση.
Ο Ηρώδης παρέμεινε αγαπητός, γιατί προσέφερε πλουσιοπάροχα «άρτο και θεάματα» στους Αθηναίους: έχτισε το ωδείο της Ρηγίλλης (σημ. Ηρώδειο), το Παναθηναϊκό στάδιο, το θέατρο της Κορίνθου, το στάδιο των Δελφών και πολλά άλλα. Και ενώ στην αρχή είχε δώσει το όνομα της γυναίκας του στο ωδείο Αθηνών (ωδείο Ρηγίλλης), στη συνέχεια το μετάνοιωσε και έδωσε στο ωδείο το όνομα του: ωδείο Ηρώδου του Αττικού (σημ. Ηρώδειο). Η αδικοχαμένη Ρήγιλλα αναφέρεται, μόνο, σε μία μικρή οδό της Αθήνας.
Στην εποχή του Όθωνα η ευρύτερη περιοχή της οδού Ρηγίλλης, σήμερα πλατεία Παύλου Μελά, ήταν μία αλάνα και συγκέντρωναν τους οπαδούς που τους ασκούσαν να φωνάζουν «μπράβο» και «ζήτω» στις πολιτικές συγκεντρώσεις. Όποιος δεν φώναζε δυνατά τον έκοβαν, λέγοντας πως «δεν κάνει ούτε για ζήτω» (απ΄εδώ θα μείνει και φράση).
Στην ίδια πλατεία, σήμερα, έτυχε να στεγαστούν τα κεντρικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας και έτσι σήμερα, η Ρήγιλλα μνημονεύεται, περισσότερο από τον αντρούλη της, τον Ηρώδη. Τελικά,δεν κατάφερε ο Ηρώδης, αν και το προσπάθησε να σβήσει τη μνήμη της αδικοχαμένης Ρηγίλλης. Μετά από 2000 χρόνια η αδικοχαμένη Ρήγιλλα μνημονεύεται περισσότερο, λόγω της Νέας Δημοκρατίας, από τον Ηρώδη.
Γιώργος Δαμιανός
από 24grammata
