Η χώρα προχωρά ολοταχώς προς τα Χριστούγεννα με ήλιο και ένα ζεστό Νοέμβρη ,να φυλάει τα κάρβουνα για απόθεμα στα μεγάλα κρύα!
Ο λαός στριμωγμένος .....
στα βαγόνια ,προσπαθεί να κρύψει την αγωνία του για το ταξίδι..Πού άραγε μας πηγαίνει ο οδηγός; Πόσο μακριά είναι ο προορισμός; Τι θα συναντήσουμε σε τούτο το τραίνο της μεγάλης φυγής; Θα ανταμώσουμε τον ήλιο ξανά; Θα εισέλθουμε σε ομίχλη; Μήπως τάχα μπήκαμε στον υπερσιβηρικό;
Ερωτήματα πολλά!Ερωτήματα εύλογα ,που ενισχύουν το αίσθημα της μαζικής ανασφάλειας ! Ερωτηματα εντυπωσιαμού,που τίθενται κάποιες φορές και με απόλυτη βεβαιότητα ,στην χώρα των "αρμοδίων " ,στην χώρα των "ειδικών".
Αναγνώστη μου, πάρτο απόφαση !Ουδείς γνωρίζει τον τελευταίο σταθμό αυτού του ταξιδιού !Ούτε ο λαός, ούτε ο οδηγός! Είναι κάτι σαν το ΄Οριεντ εξπρες ! Μπαίνεις με τις γούνες σου και τα χρυσαφικά σου ,ζητάς τ' απεριτίφ σου ,υπερθεματίζοντας την αστική σου καταγωγή και βγαίνεις σαν μαδημένο κοτόπουλο ,παρίας μιας άλλης εποχής ..Σύμφωνα με την πλοκή της Αγκάθα, κάποιος εγκληματεί ,κάποιος παρακολουθεί ,άλλος βρίσκεται στον τόπο του εγκλήματος την ώρα που δεν πρέπει ,άλλος σιωπά ,ενώ το προσωπικό απλώνει το πέπλο του μυστηρίου. .
Λατρεμένο ταξίδι και αλησμόνητο..Αυτό κατάλαβε ο λαός κι άρχισε τα πανηγύρια!Μετά το πανηγύρι των εκλογών της πρώτης Κυριακής ,όπου το μήνυμα εστάλη αλλά δεν εισακούσθη ,την δεύτερη Κυριακή το παιξε σε διπλό ταμπλό.Απο την μια συντάχθηκε με το μνημόνιο και απο την άλλη πήγε για φρέντο ,δηλώνοντας την αποχή του ,ως βαθύτατη πολιτική πράξη.
Κατόπιν τούτου ...
το τραίνο συνεχίζει την πορεία του αταλάντευτα. Με οδηγούς ,μηχανοδηγούς ,αναπληρωματικούς και πλήρωμα ικανοποιημένο. Οι επιβάτες κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν πως πρόκειται για τραίνο παλαιάς κοπής ,"μουτζούρης" επι το λαικότερο κι ευελπιστούν να φτάσουν στον όποιο προορισμό έλαχε, για εκείνους η μοίρα!Ταξιδιάρης λαός, πηγαίνει στο άγνωστο και χαιρετά απο τα παραθυρα τους περαστικούς που τον σταυρώνουν φωνάζοντας "καλή αντάμωση"!
Ο λαός τραγουδά ,ψωνίζει λένε οι έμποροι κάτι παραπάνω τελευταίως (δυο ζευγάρια κάλτσες είναι το νέο shopping therapy ) ,πάει στην Ντόρα και ζητοκραυγάζει που εκείνη δηλώνει υπέρ του μνημονίου ,υπέρ των θυσιών των μικρομεσαίων και συνταξιούχων και όλων των αντεργατικών μέτρων .
Λαός ψύχραιμος ,δεν κατεβαίνει στις τελευταίες απεργίες ,γιατί τα χρήματα δεν τον φθάνουν ..Δείχνει να συμβιβάζεται ,σχεδόν ανατριχιαστικά ,με την ιδέα του "εργατικού ψύχους "που έρχεται ,στριμώχνοντας τις σκέψεις του ,την ελπίδα του και την οργή του σ΄ένα ξεχαρβαλωμένο βαγόνι ..Ένα βαγόνι καταφύγιο ,λές, που θα τον φθάσει εκεί που πρέπει ..
Κι όλα αυτά ,ένα μηνα πριν τα Χριστούγεννα.Κάπου στην στροφή προς το 2011 κάποιος μου είπε να κρατηθώ απο τις χειρολαβές..Μπάινουμε σε τούνελ άραγε ; Αλλάζουν οι κλιματικές συνθήκες;Ποιος ξερει...Το ταξίδι ,θα μας δείξει.