4 Νοε 2010
[ Διαστάσεις ] Σηµείο καµπής
Η ιστορία µε την επικείµενη και διαρκώς αναβαλλόµενη εκτέλεση της Σακινέχ Μοχαµαντί Αστιάνι είναι βαθύτατα ενοχλητική, για να µην πούµε εµετική. Το ζήτηµα είναι πώς πρέπει να αντιδράσει ο πολιτισµένος κόσµος.«Αναγγίξουν έστω και µια τρίχα της Σακινέχ, κάθε διάλογος µε το Ιράν αυτοµάτως θα σταµατήσει». Αυτό δήλωσε....
ο Νικολά Σαρκοζί στον φιλόσοφο Μπερνάρ-Ανρί Λεβί, ο οποίος έχει ξεκινήσει στη Γαλλία µια εκστρατεία για τη σωτηρία της 43χρονης Ιρανής. Μάλιστα για να δείξει πόσο σοβαρά παίρνει την υπόθεση, έβαλε τον υπουργό Εξωτερικών, να τηλεφωνήσει στον ιρανό οµόλογό του και να τον ρωτήσει, αν πράγµατι επίκειται η εκτέλεση της Σακινέχ. Οχι, όχι, εξανέστη εκείνος. Αυτά είναι προπαγάνδα της Δύσης. Δεν έχουµε αποφασίσει πότε θα την εκτελέσουµε. Ούτε µε ποιον τρόπο. Και, εν πάση περιπτώσει, µην ανακατεύεστε.Δεν είναι δική σας δουλειά.
Αυτό που δεν έχει καταλάβει η Δύση ,– λέει στη Ρεπούµπλικα η Αζάρ Ναφίζι, συγγραφέας του «Διαβάζοντας τη Λολίτα στην Τεχεράνη», – είναι ότι βρισκόµαστε µπροστά σε κάτι που µοιάζει µε τον φασισµό ή τον σταλινισµό. Το θέµα δεν είναι λοιπόν (µόνο) να γίνει ένας αγώνας για τη σωτηρία ενός, δύο ή είκοσι ανθρώπων που έχουν καταδικαστεί σε θάνατο, αλλά να καταπολεµηθεί ο τρόπος, µε τον οποίο επιβάλλονται οι νόµοι στο Ιράν, καθώς είναι νόµοι εναντίον των ανθρώπων. Το καθεστώς της Τεχεράνης είναι πανικόβλητο και συµπεριφέρεται µε βλακώδη τρόπο. Δεν πρέπει λοιπόν να σταµατήσουν οι αντιδράσεις. Γιατί η υπόθεση της Σακινέχ είναι ένα σηµείο καµπής. Και γιατί τα µεγαλύτερα εγκλήµατα διαπράττονται στη σιωπή.
Το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να εµποδιστεί ο πρόεδρος Αχµαντινεζάντ να µιλά σε διεθνείς συνελεύσεις, λέει η Ναφίζι, που διδάσκει στο Πανεπιστήµιο Τζον Χόπκινς της Ουάσιγκτον και τον περασµένο Ιούλιο ήταν από τους πρωτεργάτες της πρωτοβουλίας FreeSakineh.org (359.000 υπογραφές µέχρι χθες το βράδυ). Οι κυρώσεις πρέπει να συνδεθούν περισσότερο µε τα ανθρώπινα δικαιώµατα παρά µε τα πυρηνικά. Αλλωστε, αν δεν λυθεί το θέµα των δικαιωµάτων, δεν θα υπάρξει λύση για τα πυρηνικά. Πολύ σηµαντικό επίσης είναι να συνεχιστεί η αλληλεγγύη προς τους Ιρανούς που διώκονται, επειδή εξαναγκάστηκαν να οµολογήσουν µια µοιχεία ή επειδή διάβασαν ένα βιβλίο, που δεν αρέσει στο καθεστώς. Ναι, κάποιοι άνθρωποι βρίσκονται σήµερα στη φυλακή, επειδή διάβαζαν Μαξ Βέµπερ ή Καρλ Πόπερ.
Ανάµεσα στη Σακινέχ και στη Νεντά, την κοπέλα που σκοτώθηκε πέρυσι κατά τη διάρκεια αντικυβερνητικής διαδήλωσης, υπάρχουν πολλές διαφορές, καταλήγει η ιρανή συγγραφέας. Για να υπερασπιστούν, όµως, γυναίκες, όπως η Σακινέχ, καταλήγουν στη φυλακή ή χάνουν τη ζωή τους, ακτιβίστριες όπως η Νεντά. Γι’ αυτό πρέπει ο αγώνας να συνεχιστεί.
LΙΝΚ: http://diastaseis.blogspot.com
ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ on-line