Μήπως είµαστε στην αρχή ενός συναλλαγµατικού πολέµου που θα έχει ως πρώτο θύµα την οικονοµία; Αυτό είναι το φλέγον ερώτηµα που απασχολεί αναλυτές και διεθνή Τύπο.Αυτή την εποχή παρατηρείται µια χωρίς προηγούµενο επιστροφή...
στον οικονοµικό προστατευτισµό από τις µεγάλες οικονοµικές δυνάµεις αλλά και τις αναπτυσσόµενες οικονοµίες:
Ηνωµένες Πολιτείες, Ευρωπαϊκή Ενωση και Κίνα κοιτούν µε κάθε τρόπο να κρατήσουν σε χαµηλά επίπεδα την ισοτιµία των νοµισµάτων τους προκειµένου να κερδίσουν από την αύξηση των εξαγωγών, ενώ δεκάδες άλλες αναπτυσσόµενες οικονοµίες πληρώνουν και αυτές το τίµηµα του πολέµου.
Οι συγκρούσεις που έχει προκαλέσει η πολιτική αυτή εντοπίζονται σε τρία µέτωπα. Από τη µια οι Ευρωπαίοι, που βλέπουν το ευρώ να σκαρφαλώνει στα υψηλότερα επίπεδα έτους έναντι του δολαρίου, ζητούν από τις ΗΠΑ πιο ισχυρό αµερικανικό νόµισµα. Ταυτόχρονα πιέζουν την Κίνα να ανατιµήσει το γιουάν για να τονωθούν οι εξαγωγές προς την ταχύτερα αναπτυσσόµενη οικονοµία του πλανήτη.
Από την άλλη, ΗΠΑ και Ευρώπη διασταυρώνουν τα ξίφη τους µε τη νέα υπερδύναµη, την Κίνα, ζητώντας από το Πεκίνο να επιτρέψει την ταχύτερη ανατίµηση του γιουάν. Και στο τρίτο µέτωπο, οι ασιατικές οικονοµίες – Ιαπωνία, Σιγκαπούρη, Ν. Κορέα, Ταϊβάν, Μαλαισία, Ινδονησία, Ταϊλάνδη – και άλλες αναπτυσσόµενες οικονοµίες πραγµατοποιούν παρεµβάσεις στις αγορές συναλλάγµατος (µε επιβολή φόρων ή αγοράζοντας το δικό τους νόµισµα) προκειµένου να ανακόψουν το κύµα των διεθνών κεφαλαίων που «φεύγουν» από το δολάριο και εισρέουν σε αυτές ασκώντας ισχυρές ανατιµητικές τάσεις στα νοµίσµατά τους.
Οι εξαγωγές, το έπαθλο
Το έπαθλο του σκληρού παγκόσµιου πόκερ των νοµισµάτων που κινδυνεύει να µετατραπεί σε ανοικτό πόλεµο είναι ένα: η αύξηση των εξαγωγών µε κύριο στόχο τη βελτίωση της οικονοµίας κάθε χώρας χωριστά.
Η κόντρα για τις συναλλαγµατικές ισοτιµίες είναι άρρηκτα συνδεδεµένη µε το εµπόριο, όπου εδώ και χρόνια πραγµατοποιείται µια άλλη µάχη. Οπως φαίνεται και από τον «χάρτη» των εξαγωγών που παρουσίασε η «Ιl Sole 24 Οre», το «στοίχηµα» είναι τεράστιο. Με βάση τα στοιχεία του 2009 προσαρµοσµένα σε σηµερινές ισοτιµίες, οι ΗΠΑ εξάγουν στην Ευρώπη προϊόντα αξίας 224 δισ. δολαρίων και εισάγουν προϊόντα αξίας 286 δισ. δολαρίων.
Ακόµη πιο µεγάλο είναι το έλλειµµα στο εµπορικό ισοζύγιο των ΗΠΑ σε σχέση µε την Κίνα.
Οι Κινέζοι εξάγουν στις ΗΠΑ προϊόντα 296 δισ. δολ. και εισάγουν προϊόντα µόλις 69 δισ. δολ. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ουάσιγκτον ακολουθεί άτυπα πολιτική ασθενούς δολαρίου πιέζοντας παράλληλα το Πεκίνο να ανατιµήσει το νόµισµά του.
Την Παρασκευή ο πρόεδρος της Οµοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed), Μπεν Μπερνάνκι, υποσχέθηκε να λάβει νέα µέτρα νοµισµατικής χαλάρωσης – κάτι που σηµαίνει πιο ασθενές δολάριο. «Ο Μπερνάνκι µπορεί να χαίρεται που βλέπει το δολάριο να πέφτει, αλλά αυτό θα µπορούσε να δηµιουργήσει προβλήµατα στον υπόλοιπο κόσµο», γράφουν χαρακτηριστικά οι «Κυριακάτικοι Τάιµς» του Λονδίνου σε κεντρικό τους θέµα µε τίτλο «Δολάριο: η µόνη οδός είναι προς τα κάτω».
Απειλή για την Ευρώπη
Η πολιτική των ΗΠΑ όµως έχει προκαλέσει µεγάλες αντιδράσεις από τους Ευρωπαίους. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ευρωπαίος επίτροπος για Νοµισµατικές Υποθέσεις, Ολι Ρεν, ξαναχτύπησε το καµπανάκι του κινδύνου τονίζοντας ότι το ισχυρό ευρώ αποτελεί απειλή για την ευρωπαϊκή οικονοµία που ασθµαίνει. Ο Ρεν πραγµατοποίησε ακόµη έκκληση στην Κίνα να επιτρέψει την ανατίµηση του γιουάν. Είναι ενδεικτικό ότι η Ευρώπη εξάγει στην Κίνα προϊόντα 12 δισ. δολ. και εισάγει προϊόντα αξίας άνω των 300 δισ. δολαρίων!
ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ on-line
