Αλέξανδρος Ζέρβας
Με τον εφιάλτη της απώλειας της κύριας κατοικίας τους ζουν και πάλι από σήμερα δεκάδες χιλιάδες οφειλέτες, καθώς από τις 14 Μαϊου έπαψε να ισχύει η προστασία από τους πλειστηριασμούς, η οποία ίσχυε από το Νοέμβρη...
λόγω της πανδημίας του κοροναϊού.
Την ίδια στιγμή, «κομβικής» σημασίας είναι και ο ορίζοντας της 1ης Ιουνίου, καθώς τότε ξεκινάει και η εφαρμογή του νέου Πτωχευτικού Κώδικα, μέσω του οποίου έρχεται πλήρης απελευθέρωση, ενώ οριστικό παρελθόν αποτελεί και η προστασία της πρώτης κατοικίας.
Σημειώνεται, πάντως, πως στον πρόσφατο νόμο για το «πάγωμα» των πλειστηριασμών, ειδικά για τους πληττόμενους από την πανδημική κρίση, ορίζεται ότι για τις κατασχέσεις που ήταν προγραμματισμένες από τις 7 Νοεμβρίου του 2020 έως τις 13 Μαΐου 2021, η διενέργειά τους δεν μπορεί να γίνει νωρίτερα από τις 16 Ιουλίου.
Τα «ενοίκια» για τα ευάλωτα νοικοκυριά, η «ακριβή» επαναγορά και ο «ανύπαρκτος» Φορέας Απόκτησης και Επαναμίσθωσης Ακινήτων
Υπενθυμίζεται, επίσης, πως στον νέο Πτωχευτικό Κώδικα υπάρχουν κάποιες ρυθμίσεις, για όσους χαρακτηρίζονται ευάλωτοι.
Πρόκειται για νοικοκυριά με: ετήσιο εισόδημα 7.000 – 21.000 ευρώ, ακίνητη περιουσία 120.000 – 180.000 ευρώ, κινητή περιουσία 7.000 – 21.000 ευρώ, ανάλογα με τη σύνθεση του νοικοκυριού κ.ά
Για αυτούς η διαδικασία, προκειμένου να μη χάσουν το σπίτι τους, ορίζει τα εξής: Θα πρέπει να πληρώνουν ενοίκιο στον Φορέα Απόκτησης και Επαναμίσθωσης Ακινήτων, στην κατοχή του οποίου θα περάσει η κατοικία με την διάρκεια της ενοικίασης να είναι 12 έτη.
Μάλιστα, ο συγκεκριμένος ιδιωτικός φορέας θα έχει τη δυνατότητα να ζητήσει την έξωση του μισθωτή, εάν ο τελευταίος καθυστερήσει τρία ενοίκια και μετά την σχετική ειδοποίηση που θα του απευθύνουν, δεν εξοφλήσει το ληξιπρόθεσμο χρέος εντός ενός μηνός.
Μετά τη λήξη των 12 ετών της μίσθωσης δίνεται η δυνατότητα στον μισθωτή να επαναγοράσει την κατοικία του στις τρέχουσες εμπορικές τιμές, αλλά και χωρίς να αφαιρείται το ποσό που έχει αποπληρωθεί στο δάνειο, αλλά ούτε και τα ενοίκια που κατέβαλε τόσα χρόνια.
Το πρόβλημα όμως σε αυτή την περίπτωση είναι, πως ο εν λόγω Φορέας δεν αναμένεται να λειτουργήσει πριν τις αρχές του 2022, με το χρονικό «κενό» που προκύπτει, να εντείνει την ανησυχία μεταξύ των οφειλετών.
«Μέχρι το τέλος του χρόνου η κλιμάκωση από τις τράπεζες»
Την ίδια στιγμή, ασαφές παραμένει, το πότε θα αρχίσουν οι τράπεζες να κινούνται πιο επιθετικά, προχωρώντας σε μαζικούς πλειστηριασμούς ακόμη και κύριας κατοικίας.
Μιλώντας στο tvxs.gr ο δικηγόρος και νομικός σύμβουλος της ΕΚΠΟΙΖΩ, Βίκτωρας Τσιαφούτης, εκφράζει την εκτίμηση, ότι «προς το τέλος του χρόνου θα δούμε κλιμάκωση των πλειστηριασμών».
«Μέχρι στιγμής η αλήθεια είναι, πως δεν έχουν βγει καινούργια προγράμματα πλειστηριασμών. Εξ όσων γνωρίζω δηλαδή μέχρι στιγμής δεν έχουν προγραμματιστεί νέοι πλειστηριασμοί, ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα δεν έχουν πραγματοποιηθεί κατασχέσεις» σημειώνει αρχικά, προσθέτοντας:
«Η μοναδική εκτίμηση που μπορούμε να κάνουμε, βασίζεται στην κίνηση των διαταγών πληρωμής. Πράγματι, τους τελευταίους μήνες (ιδιαίτερα τον Φλεβάρη-Μάρτη) έχει υπάρξει μια αυξημένη κινητικότητα στην επίδοση διαταγών πληρωμής στους οφειλέτες. Το αν μια διαταγή πληρωμής μετουσιωθεί σε κατάσχεση και εκτέλεση, είναι κάτι που μένει να το διαπιστώσουμε. Αν κρίνουμε πάντως από την αύξηση των διαταγών πληρωμής, βλέπουμε, ότι μάλλον θα έχουμε αύξηση και των πλειστηριασμών. Επιπλέον, έχουμε και την εμπειρία πριν από την πανδημία, κατά την οποία επίσης προγραμματίζονταν πολλοί πλειστηριασμοί. Άρα λογικό είναι, να σκεφτεί κανείς, πως δεν υπάρχει λόγος να αλλάξουν τακτική τώρα οι τράπεζες. Με άλλα λόγια, μέσα στην ατυχία τους πολλοί οφειλέτες ήταν τυχεροί (όσο αντιφατικό κι οξύμωρο κι αν ακούγεται αυτό), καθώς δεν έχασαν το σπίτι τους αυτό το διάστημα».
«Ρυθμίσεις μόνο αν βρεθούν μεγάλα χρηματικά ποσά, αλλιώς..»
«Οι πλειστηριασμοί θα αφορούν πλέον και πρώτη κατοικία, ειδικά αν μιλάμε για περιπτώσεις παλιών οφειλετών» ξεκαθαρίζει ο κύριος Τσιαφούτης και συνεχίζει: «Κι αυτό γιατί η εμπειρία μου δείχνει ότι όσο πιο πολλά χρόνια ληξιπρόθεσμο είναι ένα δάνειο, τόσο πιο πολλές είναι οι πιθανότητες να “κινηθεί” μια τράπεζα, ακόμη κι αν έχει να κάνει με περίπτωση αναξιοπαθούντα, ηλικιωμένου κλπ. Όσο πιο πρόσφατη είναι η καθυστέρηση, τόσο πιο πρόθυμες είναι οι τράπεζες να προτείνουν μια οποιαδήποτε λύση, ανεξάρτητα από τα εάν η λύση αυτή είναι βιώσιμη ή όχι. Όσο περισσότερα είναι τα χρόνια της καθυστέρησης τόσο πιο άτεγκτες αλλά και έτοιμες για πλειστηριασμό είναι, ενώ οι λύσεις που προτείνουν απαιτούν μεγάλες εφάπαξ καταβολές».
Αναφέρει, πάντως, «πως τους τελευταίους μήνες έχω δει και ρυθμίσεις, τις οποίες πριν από λίγα χρόνια δεν θα περίμενα. Έχω δει δηλαδή και κάποιες μεγάλες διαγραφές»
Διευκρινίζει, όμως, ότι «συνήθως αυτό το βλέπω, όταν υπάρχουν χρήματα. Όταν δηλαδή ο οφειλέτης μπορεί να δανειστεί από συγγενείς ή να πουλήσει κάποιο άλλο ακίνητο και να διαθέσει έτσι κάποιο μεγάλο ποσό. Όταν υπάρχουν δηλαδή χρήματα υπάρχει μια μεγαλύτερη “γενναιοδωρία’. Όταν δεν υπάρχουν όμως μετρητά, τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Σε κάθε περίπτωση και ο δανεισμός από άλλη πηγή, για να αποπληρωθεί η τράπεζα, είναι ένα πρόβλημα, μιλάμε για ανακύκλωση του χρέους ουσιαστικά. Ξέρετε σε πολλές χώρες, όπως τη Γερμανία έχουν γίνει μελέτες για τη δημιουργία νέων χρεών με σκοπό την εξόφληση “κόκκινων” τραπεζικών δανείων».
Οι τρεις επιλογές των οφειλετών
Καταλήγοντας σε ερώτηση σχετικά με τις δυνατότητες που έχουν οι οφειλέτες μπροστά στα νέα δεδομένα, ο ιδιος τονίζει:
«Επί της ουσίας έχουν τρεις επιλογές: Η μία είναι να καθίσουν στο τραπέζι με την τράπεζα και να συζητήσουν την εξεύρεση κάποιας συμβιβαστικής εξωδικαστικής λύσης. Φυσικά, σε αυτή την περίπτωση ο ισχυρός είναι η τράπεζα και ο οφειλέτης ξεκινάει πολλά επίπεδα πιο κάτω. Επαναλαμβάνω, πως όταν δεν υπάρχουν στην άκρη χρηματικά ποσά εκ μέρους του οφειλέτη, τότε τα πράγματα είναι δύσκολα. Η δεύτερη λύση (με δεδομένο πως δεν υπάρχει επί της ουσίας πλέον νόμος Κατσέλη, καθώς λήγει σε δυο βδομάδες) έχει να κάνει με την πτώχευση, μια επιλογή υπάρχει και για τα νοικοκυριά με βάση το νέο πτωχευτικό. Κάτι τέτοιο συνεπάγεται όμως την απώλεια της κύριας κατοικίας. Ή αν δεν την χάσουν, θα πρέπει να πληρώνουν ενοίκιο στην τράπεζα για 12 χρόνια και να προσπαθήσουν να την επαναγοράσουν μετά τα ποσά των ενοικίων που έχουνε δώσει. Η τρίτη λύση έχει να κάνει με την “άμυνα” στην εκτέλεση, δηλαδή ανακοπή στην διαταγή πληρωμής, ανακοπή στην επιταγή, ανακοπή στην κατάσχεση, προσφυγή στο δικαστήριο, ενδεχομένως και ασφαλιστικά μέτρα. Αυτό συνεπάγεται πολλές δαπάνες για δικαστικά έξοδα και ούτω καθεξής».
