Σύμφωνα με την Ερώτηση, ένας από τους ελάχιστους τομείς που παραμένει στη συντριπτική του πλειοψηφία κλειστός, είναι ο αθλητισμός και ειδικότερα, η ερασιτεχνική και αναπτυξιακή άθληση, οι ακαδημίες εκμάθησης, τα προγράμματα άθλησης για όλους, τα δημόσια και ιδιωτικά γυμναστήρια, οι σχολές χορού κλπ.
Η υπομονή της αθλητικής κοινωνίας έχει εξαντληθεί, αφού και στις πρόσφατες αποφάσεις των αρμοδίων, η άθληση παραπέμπεται γενικώς κι αορίστως για το επόμενο διάστημα…
Στην χώρα μας, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ο αθλητισμός παραμένει κλειστός εδώ και σχεδόν επτά μήνες, την ώρα που στην υπόλοιπη Ευρώπη, οι προπονήσεις και οι αγώνες διεξάγονται κανονικά, με τήρηση όλων των προβλεπόμενων μέτρων.
Όπως καταγράφεται, εκτός από τη σωματική ευεξία και την ψυχική ευφορία - ιδιότητες ζωτικές για την υπέρβαση της πολυεπίπεδης κρίσης - ο αθλητισμός συνιστά ένα πεδίο οικονομικής δραστηριότητας για χιλιάδες εργαζομένους, αθλητές, προπονητές, στελέχη, διαιτητές, κριτές και μια σειρά άλλων, άμεσα ή έμμεσα, εργαζόμενων στον χώρο.
Η κυβέρνηση παρακολουθεί απαθής και δεν προτείνει μέτρα για την επανεκκίνηση του αθλητισμού, την ώρα που υπάρχουν διεθνείς πρακτικές και επιστημονικά εργαλεία που συνηγορούν στο προσεκτικό και στοχευμένο άνοιγμα του κλάδου.
Μετά τα παραπάνω ερωτήθηκαν οι Υπουργοί:
1. Για ποιο λόγο παραμένει ο αθλητισμός κλειστός στην Ελλάδα σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη όπου διεξάγονται κανονικά αγώνες και προπονήσεις σε αθλήματα όλων των κατηγοριών;
2. Υπάρχει οδικός χάρτης για τη πλήρη επανεκκίνηση του αθλητισμού;
3. Ποιες προτάσεις, σχέδια επανεκκίνησης, επιστημονικές εκθέσεις έχουν τεθεί υπόψη των αρμοδίων για την λειτουργία του αθλητισμού;
4. Ποια είναι τα μέτρα που θα λάβουν για την ενίσχυση των σωματείων και των εργαζομένων στον χώρο του αθλητισμού, ώστε να στηρίξουν τον χώρο όταν επανέλθει σε λειτουργία;
