- Με τις ΜΕΘ γεμάτες και τα Νοσοκομεία να βαριανασαίνουν
και την κυβέρνηση να ανακοινώνει την άρση των μέτρων, έτσι, για να αλλάξει τον ρου της ιστορίας!
-Το κυβερνητικό επιτελείο αρχίζει να ζωγραφίζει την εικονική πραγματικότητα, της επόμενης μέρας. Τα κρούσματα, οι εντατικές από τη μια και από την άλλη το λιανικό, τα σχολεία που ανοίγουν ξέγνοιαστα.. και αβίαστα, τα σελφ τεστ που μεταθέτουν την συλλογική ευθύνη στην ατομική που επιστρέφει, και στον τουρισμό του Κυριακου που δίνει στυγνά τα μικρά νησάκια του Αιγαίου, στο διεθνές ακροατήριο για covid free προορισμούς.
Επιγειος παραδεισος ξανά μανά, με μια προυπόθεση , πως στην προκειμένη περίπτωση φέτος είμαστε χώρα που "έχει πίσω η αχάδα την ουρά!"
Καθότι θα έλθει πάλι ο τουρίστας "στην γη της επαγγελίας" δίχως να γνωρίζει το αλλαλούμ που συμβαίνει τουλάχιστον τούτη τη στιγμή και μην μου κακιώνεις.
- Στα νέα των ημερών εμβολιάζεται το ηλικιακό σύμπαν πάνω από από 60 και με φρόνημα υψηλό δίνει το χέρι να εμβολιαστεί ως πολεμιστής του Ρούπελ για να ρίξει το οχυρό ( την πανδημία)!
Εν προκειμένω, αναφέρομαι στην γενναιότητα των 60 και άνω που 'απλωσε το χέρι ενώ οι ειδήσεις τριβελίζουν το μυαλό για το περίφημο εμβόλιο.. Κλίνω το γόνυ! Η τόλμη αγγίζει τα όρια της αυτοδιάθεσης για ό,τι προκυψει, και είναι άκρως συγκηνητική. Προτείνω στην Γιάννα Αγγελοπούλου να αξιοποιήσει αυτή τη γενιά των 60 μέχρι 65 στους εορτασμούς της συμπλήρωσης των 200ετών από την ελληνική επανάσταση!
- Από την άλλη, στις εντατικές, μπαίνουν νέοι άνθρωποι και εκεί , στον αφρό του τρίτου κύματος καταλαβαίνεις πως πρώτα από όλα θα έπρεπε να εμβολιαστούν οι εργαζόμενοι. Η παραγωγική διαδικασία. Και κάπως έτσι θα προστατεύονταν και οι γηραιότεροι. Εδώ κλείσαμε τους ηλικιωμένους , τους εμβολιάσαμε και τους ξανακλείσαμε. Και τώρα αιχμάλωτοι των μέτρων, του φόβου και των εντατικών είναι οι νεότεροι, εκείνοι που συναναστρέφονται άλλους και μην σου τα αναλύσω και καταλάβεις σε τι θρίλλερ έχουν ήδη πατήσει το play.
- Το λιανικό εμπόριο σήκωσε τα ρολά και δεν αναπνέει για να μην το ακούσει κανείς από την κυβέρνηση και το ξανακλείσει.
-Περνώ από τα αδειανά μαγαζιά της εστίασης και μοιάζουν πια με την ζωή μου την παλιά που φαντάζει τόσο μακρινή. Αναζητώ την κανονικότητα και δεν την θυμάμαι. Η παραλία του Λουτρακίου θυμίζει κουφάρι μιας άλλης εποχής. Κάποιων θαμώνων που μας αποχαιρέτησαν ξαφνικά.
-Κι από την άλλη, η ζωή είναι εκεί το Σάββατο, απέναντι από τους καταρράκτες. Στο περβάζι νέοι και νέες να γελούν , να φωνάζουν, να συνωστίζονται...Τα ίδια και στο Βραχάτι και φαντάζομαι όπου υπάρχουν νιάτα και θέλουν να συναντηθούν και να επικοινωνήσουν. Η ζωή κινδυνεύει να πνίξει την ελευθερία της ξανά.
Κοιτάω το Χαρδαλιά και καταλαβαίνω πως το στοίχημα το έχουμε χάσει. Αφού χάθηκε η εμπιστοσύνη. .Κι εκεί δεν ευθύνεται ο πολίτης.
Η σύγχυση έκαψε τα νοητικά μα κύτταρα .Όλα εκτελέσθηκαν εν ψυχρώ παρακολουθώντας υπουργούς να προαναγγέλουν αποφάσεις των γιατρών, και ειδικούς να διαφωνούν με τις συλλογικές τους αποφάσεις.
H διαχείρισης της μάζας από εδώ και στο εξής στην χώρα του covid free φοβάμαι πως είναι ανεξέλεγκτη!Και τώρα και όχι πριν ,είναι η ώρα της ατομικής ευθύνης και αν νομίζεις πατριώτη πως κάνω χιούμορ γελιέσαι..
Διότι εάν δεν το συνειδητοποιήσουμε όλοι αυτό, να μου το θυμηθείς πως μέσα στο καλοκαίρι θα μας μαντρώσουν και πάλι για να περπατήσει free και covid ξέγνοιαστα ο τουρίστας με το δίχαλο και εμείς θα τον κοιτάμε από τις γρίλλιες, απελπισμένοι, πρωτόγονοι και αγριεμένοι ζητώντας τη ζωή μας πίσω.
