7 Ιαν 2021

Όπισθεν ...στο 2020!!!Της Τζένης Σουκαρά


Ξέρω, ότι κοιτάς γύρω σου με αμηχανία για να καταλάβεις εάν ήλθε το 2021 όντως! Εάν πράγματι γιορτάσαμε Πρωτοχρονιά, εάν ήταν Πρωτοχρονιά την πρώτη του μηνός και εάν έχουν δίκιο οι Κινέζοι που την εορτάζουν τον Φλεβάρη..Τι να σου πω αγαπητέ;

Βαρειά η οσμή του 2020 ακόμα στην ατμόσφαιρα! Το πτώμα περιφέρεται και εμείς τρέχουμε να κρυφτούμε στις καταπακτές!Διότι, συλλογίζομαι, εάν ζω το 2021 με τέτοια ατμόσφαιρα, θα νοσταλγήσω το 2020 και δεν τη θέλω τέτοια μιζέρια!

Χθες εορτάσαμε με δόξα και τιμή τα Άγια Θεοφάνεια. Κάποιοι βγήκαν στα μπαλκόνια και λιβάνιζαν και άλλοι συνωστίστηκαν στις ουρές έξω από τις εκκλησιές για να λάβουν το Μέγα Αγιασμό.

Αυτή είναι η κατάσταση της χώρας , στην εσχατιά  της Ευρώπης, της χώρας της Βαλκάνιας που θα εορτάσει -εάν προλάβει- τα 200 χρόνια απο΄την επανάστασή της από τον Τουρκικό ζυγό, με φουστανέλα , τσαρούχι και τη Γιάννα Αγγελοπούλου, που σήμερα γιορτάζει και μην ξεχάσετε οι αιρετοί να της πείτε Χρόνια Πολλά, γιατί θα χάσετε τη σειρά σας. Και η λίστα της Γιάννας έχει τον συνωστισμό της!

Για τον συνωστισμό των Θεοφανείων θα μας πει κανείς ποιος θα αναλάβει την ευθύνη, εάν και εφόσον συμβεί η επανάληψη της τραγωδίας της Θεσσαλονίκης; 

Γιατί,πρόσεξέ με, η Εκκλησία βγήκε στο αντάρτικο αλλά η Πολιτεία υπήρξε απλός παρατηρητής. Μπορεί να μην καταννοώ επαρκώς την τελευταία αντίδραση της Ιεράς Συνόδου, αλλά κατονοώ την ολίγιστη και ψηφοθηρική αντίδραση της κυβέρνησης να κοιτά τις ουρές τα Θεοφάνεια , βάζοντας από σήμερα τους Λοιμωξιολόγους να προβλέπουν το τρίτο μεγαλειώδες κύμα της πανδημίας σε όλη τη χώρα. 

Εάν βγάλω χαρτί και μολύβι και κάνω τους υπολογισμούς, τόσοι που πήγαν στο Ντουμπάι , τόσοι στα Θεοφάνεια, και τόσοι που θα  πήγαινοφέρνουν τα παιδιά τους στο σχολείο,δυο τρία κορωνοπάρτυ του μεσημεριού, μπορώ ήδη να καταλάβω πως η καραντίνα διαρκείας έρχεται, και η οικονομία θα εισέλθει οικειοθελώς στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. 

Το είπε παιδί μου ο Γεραπετρίτης σήμερα το στοχαστικό! Ανοιχτό το ενδεχόμενο των νέων μέτρων ακόμα και αιφνιδιαστικά. Ο αιφνιδιασμός μιας κοιμώμενης από το λοκ ντάουν κοινωνίας όσο να ναι δείνει αποφασιστικότητα και σχέδιο.Τι να σου πω πατριώτη; Χαμένα τα έχω! 

Για να πάνε τα παιδιά σχολείο πρέπει να εγκλειστούμε όλοι οι άρρωστοι. Για να σωθούμε απο τα Θεοφάνεια θα πρέπει να μας βάλουν στο φούρνο αεροστεγώς.Για να σωθούμε από "τους τουρίστες" του Ντουμπάι κάποιοι , το λέω με σφιγμένη καρδιά, θα μπουν στην κατάψυξη!Οι υπόλοιποι θα εξαυλωθούμε! Χύτρα ταχύτητος!

2021 να είσαι καλά που μου θυμίζεις πόσο δύσκολα πέρασα το 2020! Εγκλειστη να υπακούω σε όλα τα παράλογα της ζωής...

Μια κυβέρνηση μονίμως σε δίλημα. Κάθε πρωί διαλέγει.  Ανοικτά τα σχολεία ή τα καταστήματα; Τα κομμωτήρια ή οι εκκλησίες; Τα νυχάδικα ή τα βιβλιοπωλεία; Τα Δημοτικά ή όλες οι εκπαιδευτικές βαθμίδες; Τα γήπεδα ή τα θέατρα; click away ή click inside? Αδυνατώντας να τα ανοίξει ή να τα κλείσει όλα, αναγκάζεται να διαλέγει διαρκώς. Κάθε επιλογή της δημιουργεί έναν αχάριστο και εννιά δυσαρεστημένους. 

Για τους γέρους φταίνε οι πιτσιρικάδες που μαζεύονται στις πλατείες, στα πάρτυ, στα ραντεβού με τη φιλενάδα!. 

 Για τους αριστερούς φταίνε οι θεόπληκτοι που μαζεύονται στις εκκλησίες και στις λιτανείες. Για τους συντηρητικούς φταίνε οι αρνητές που κάνουν υπόγεια πολιτική αντίσταση. 

Για τους φτωχούς φταίνε οι πλούσιοι που πάνε να ξεφαντώσουν στο Ντουμπάι. Για τους πλούσιους που είναι κλειστό το Κολωνάκι και το Χίλτον να κάνουν εορταστικό ρεβεγιόν!

Για τους φοβιτσιάρηδες φταίνε υστερικές καταναλώτριες που προβάρουν παπούτσια μπροστά στις βιτρίνες. Για τις ξεμαλλιασμένες φταίνε αυτοί που κλείνουν τα κομμωτήρια και τις εξαναγκάζουν να πηγαίνουν σε σπίτια για να κουρευτούν. Για τους πειθαρχικούς αυτοί που κάνουν κρυφά ρεβεγιόν με 20 νοματαίους. 

Οταν κάποιοι δείχνουν τι συμβαίνει στο Λονδίνο και στο Βερολίνο, κάποιοι άλλοι τους θυμίζουν κάποια νησιά μας  που έχουν νεκρώσει κοινωνικά και οικονομικά δίχως να έχουν κρούσμα. Οταν ο ένας μιλά για τον θάνατο του εμποράκου, οι διπλανός του λέει να ρίξει μια ματιά στο ιικό φορτίο που δείχνουν τα λύματα της Ψυτάλλειας.

Ζούμε την απόλυτη πολυδιάσπαση, τον άκρατο υποκειμενισμό, την πλήρη αδυναμία όλων μας να μπούμε στα παπούτσια του άλλου. Φοράμε μόνο τα δικά μας υποδήματα, υπερασπιζόμαστε αυτό το δικαίωμα μας φανατικά και αρνούμαστε να δούμε ότι βρισκόμαστε στην λάσπη μέχρι τον λαιμό.

Όμως αυτό θα μπορούσε να είναι το απόλυτο άλλοθι της κυβέρνησης. Δεν μπορεί να γίνει πλέον. Η ατομική ευθύνη υπάρχει,ωστόσο η κυβερνητική ευθύνη προίσταται για να διαχειρισθεί την ζωή των πολλών . Και αυτό δεν θα έπρεπε να διαπραγματεύται. Και η ζωή των πολλών είναι η υγεία αλλά και η ευημερία τους. Αρα και οι τρόποι να σωθεί και η οικονομία.