1 Ιουλ 2020

Ο Ιούλιος μας έφτασε εμπρός βήμα ταχύ Έλληνες κομπάρσοι! - Της Τζένης Σουκαρά


 Ο Ιούλης μας έκανε ηχηρή εισοδο, με καυτές ανάσες και θάλασσες ταξιδιάρες. 
Η χώρα μας, εξαιτίας αυτού τα πέταξε όλα! 
Κυκλοφορεί με τα μπικίνι της και κρατά πλακάτ στο Ελ Βενιζέλος για το καλωσόρισμα. 

Κορίτσι τουριστικό - δηλώνει προορισμός!
Νομίζει πως είναι η Άναμπελ του "στάσου μύγδαλα" , αλλά δεν της το λέω πως έχει "αυγοκόψει"!
Αλλά η αλήθεια να λέγεται , κουράστηκα να χαιρετώ   τους δευτερότριτους αδελφέ μου! Όχι πως  είμαι σνομπαρία, αλλά να θριαμβολογώ γιατί υποδέχομαι την Αλγερία , το Μαυροβούνιο, το Μαρόκο, τη Τυνησία, τη Ρουάντα, τη Σερβία, τη Νότια Κορέα, τη Ταϊλάνδη, την Ουρουγουάη;
Να κάνω και την ευτυχισμένη; 
Καλά, ο Κυριάκος μου είπε πως το καλοκαίρι στην Ελλάδα είναι αίσθηση, αλλά αυτή αγάπη μου είναι παραίσθηση!
Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις, αν συμμερίζεσαι τον πόνο μου. Χρόνια τώρα μάθαινα αγγλικά για να φτάσω στο τελευταίο σκαλί του εξευτελισμού; 
Να δίνω λουκούμια στους περαστικούς, βανίλια υποβρύχιο στους διψασμένους και να ρίχνω και πεντοζάλι με τους λυράριδες της Κρήτης; 
Έλεος! Είδε η Κρήτη τι της έρχεται; Δεν θα έπαιχε πεντοζάλι σε διαβεβαιώ! Πεινασμένη είναι και παίζει ο λυράρης από τα νεύρα του.
Και μόλις έρθουν  αντι να μετράω φιλοδωρήματα θα μετρώ  τα κρούσματα σαν τα κύματα του Αιγαίου, αλλά θα δηλώνω ευτυχής. Τι με βρήκε φέτος ; Και είμαι ακόμα στην μέση της χρονιάς. 
Από την άλλη, μέχρι αυτή τη στιγμή  στα καλντερίμια δεν έχει ακουστεί φράση αλλοδαπή εδώ και  καιρό. 
Έχουν πάθει μελαγχολία.  Να σώσουμε έστω τα καλντερίμια.Δεν ξέρω! Ένα το πρόλαβα μόλις είδε Αλγερινό, λίγο πριν την αυτοκτονία. Αναμαλλιασμένο μου μαρτυρούσε πως δεν τη θέλει τη ζωή!
Έχει δίκιο το καλντερίμι που έχει μάθει στο μουράτο και φιρμάτο δίχαλο, αλλά για την ώρα θα συμβιώσει με παντόφλα λάστιχο. 
Φοβάμαι πως δεν το σώνουμε το θέμα..
Το πιο έξυπνο θα ήταν να δοθούν κίνητρα να διαχυθούν οι Έλληνες στην επικράτεια και κάπως έτσι να παρηγορηθούν οι ξενοδόχοι, να μαγειρέψουν οι εστιάτορες, να ξεσκονίσουν τα γκαρσόνια..
Να υποδυθούμε τους ξένους. Να ανταλλάσουμε επισκέψεις. 
Αλλά βλέπεις  οι πολίτες της Ελλάδας ήταν κάτι σαν κομπάρσοι στην ακριβή τουριστική παράσταση της χώρας. Και ούτε φέτος άλλαξε αυτό.Απόκληρος είσαι αγάπη μου γι αυτή εδώ τη χώρα. Αξυριστο σε βλέπει και λίγο κατώτερο του Κοσσυφοπεδίου.!
 Κι έτσι μας είπαν για να μας αποφύγουν, πως δεν  επαρκεί ο εσωτερικός τουρισμός για να σώσει την κατάσταση.Έλα που  δεν   επαρκεί ούτε ο εξωτερικός, αλλά κάποιοι, εξακολουθούν να αποφασίζουν αλλιώς. 
Βρισκόμαστε στην αρχή του Ιούλη και καταγράφονται διάφορα ευτράπελα καθημερινά, όπως το παρακάτω που διάβασα, πραγματικό περιστατικό, που σημειώθηκε προ ημερών: Μεγιστάνας VIP που είχε καταφθάσει με το ιδιωτικό του τζετ στην Σαντορίνη, απογοητεύτηκε από την ερημιά που συνάντησε. Ανέθεσε στο γραφείο που του είχε κανονίσει τα πάντα να του βρει λύση σε άλλο νησί.
 Ο ατζέντης πανικόβλητος βρίσκει τις άκρες του στην Πάρο. Και ανάμεσα σε όλα τα άλλα, τηλεφωνεί στον ιδιοκτήτη γνωστού εστιατορίου στην Νάουσα και του λέει το απίστευτο: «Σου φέρνω τον δικό μου στο μαγαζί, αλλά κανόνισε. Δεν θέλω άδεια τραπέζια, κλείνω και πληρώνω καμιά δεκαριά, βρες κόσμο να έρθει να φάει τζάμπα». Ο εστιάτορας αρχίζει τα τηλέφωνα, ψάχνει πανικόβλητος να βρει φίλους, γνωστούς, εθελοντές, κομπάρσους στην παράσταση να πάνε να φάνε. Με τα χίλια ζόρια, κάτι καταφέρνει, μην τυχόν και δυσαρεστηθεί ο υψηλός επισκέπτης, που δεν θα άντεχε και δεύτερο σοκ, μετά την Σαντορίνη. Είναι ένα σκηνικό αντιπροσωπευτικό της παραδοξότητας που βιώνουμε. 
Η ερημιά χαστουκίζει ανελέητα τα νησιά μας.
 Γιατί βλέπεις με τα χρόνια, τα πιο φιρμάτα, ανοίγουν τις αγκάλες τους υπό προυποθέσεις. 
Και φέτος δεν άνοιξαν. 
Φίλοι τα έχασαν με την ερημιά της Μήλου, ενώ το "έκαψαν' στην ...Κίμωλο!
Τη Κίμωλο , τη δευτεράτζα , που έχει και ντόπιους και το γλεντάνε το νησί. Κίμωλος φέτος πατριώτες!
Αχ τι τα θές; 
Ποντάρουμε στον τουρισμό, που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. 
 Διακινδυνεύουμε στο υγειονομικό πεδίο, για ένα ενδεχόμενο όφελος δυσανάλογα μικρό. 
Και εν τέλει, κάποιοι μας θέλουν για κομπάρσους στις εξορμήσεις τους στα ακριβά ή λιγότερο ακριβά εστιατόρια του Αιγαίου. 
Είναι κι αυτό μία παρηγοριά βέβαια.
 Θα έτρωγες ποτές τζάμπα και να στα πλήρωνε αλλοδαπός VIP  επειδή έκανες πως χαχάνιζες ευτυχισμένος;