Πολιτικοί κύκλοι από τις Βρυξέλλες τόνιζαν, ότι οι διαβεβαιώσεις για καλό κλίμα στις συζητήσεις του Τσακαλώτου με τον Dijsselbloem και ουσιαστική πρόοδο, δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα.
Πληροφορίες από τις Βρυξέλλες αναφέρουν, ότι η κυβέρνηση στην πράξη δεν διαπραγματεύεται με την ΕΕ και το ΔΝΤ.
Άλλωστε δεν το μπορεί, εφόσον δεν αμφισβητεί το ευρώ, αλλά εκλιπαρεί, έχοντας ήδη κάνει απέναντι στους «θεσμούς» μεγάλες υποχωρήσεις.
Το πρόβλημα για να προχωρήσει η δεύτερη αξιολόγηση δεν βρίσκεται στην, δήθεν, σκληρή διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους «θεσμούς».
Αυτή στην ουσία δεν υπάρχει.
Το πρόβλημα βρίσκεται στη διαπραγμάτευση που διεξάγεται ανάμεσα στους «θεσμούς» και κυρίως ανάμεσα στην Γερμανία και το ΔΝΤ, με την Ελλάδα σε ρόλο κομπάρσου, αν όχι παρατηρητή και θεατή.
Οι ίδιοι κύκλοι τόνιζαν, ότι παρά τα όσα λέγονται, Γερμανία και ΔΝΤ όχι μόνο δεν τα έχουν βρει, αλλά κι ότι η μεταξύ τους απόσταση είναι πολύ μεγάλη.
Κύκλοι που γνωρίζουν το κυβερνητικό παρασκήνιο, τόνιζαν, ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να κάνει όχι μόνο άτακτη υποχώρηση, στην οποία έχει ήδη προβεί, αλλά και να δώσει κυριολεκτικά «γην και ύδωρ», προκειμένου να συμμετάσχει και το ΔΝΤ στο πρόγραμμα, έστω ως τεχνικός σύμβουλος.
Κι αυτό διότι ακόμα και με το ΔΝΤ, με το ένα πόδι στο πρόγραμμα και με σκληρά μέτρα να συνοδεύουν την δεύτερη αξιολόγηση, η πορεία για να βγει η Ελλάδα στις αγορές, είναι δύσκολη και μάλλον μη πιθανή.
Αν όμως το ΔΝΤ δεν μετάσχει στο πρόγραμμα και την ίδια ώρα χαρακτηρίζει το ελληνικό χρέος «εξαιρετικά μη βιώσιμο», τότε η έξοδος στις αγορές γίνεται όνειρο θερινής νυκτός και η δεύτερη αξιολόγηση «δώρο άδωρο».
Διότι μια Ελλάδα που δεν θα βλέπει αγορές στο άμεσο μέλλον, τέλη 17 αρχές 18 το πολύ, θα είναι μια Ελλάδα σε τροχιά άτακτης χρεοκοπίας και ασύντακτης εξόδου από την ευρωζώνης.
Πολιτικοί παρατηρητές τόνιζαν, μάλιστα, ότι το ΔΝΤ δεν δείχνει ιδιαίτερη προθυμία για να μπει στο ελληνικό πρόγραμμα, όχι μόνο γιατί διαβλέπει την αποτυχία του και θέλει, έστω και την ύστατη στιγμή, να διαφυλάξει κάποια ίχνη αξιοπιστίας, αλλά και για έναν πρόσθετο λόγο. Γιατί η νέα ηγεσία των ΗΠΑ ελάχιστα ενδιαφέρεται για την ακεραιότητα της ευρωζώνης, αν δεν επιθυμεί τη διάλυσή της.
Η Γερμανία έχει πει, ότι χωρίς το ΔΝΤ δεν υπάρχει ελληνικό πρόγραμμα, δείχνοντας ποιο είναι το «αφεντικό» για την δεύτερη αξιολόγηση.
Η κυβέρνηση δίνει στο «αφεντικό» τα πάντα, επιφέροντας την χαριστική βολή στο λαό και την οικονομία, ελπίζοντας να κρατήσει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα και την Ελλάδα στο ευρώ.
Ευρώ über alles
Ο Τσίπρας είναι έτοιμος, να προσφέρει στο ΔΝΤ μια δεύτερη και ακόμα πιο εξευτελιστική συνθηκολόγηση, ένα τέταρτο, μετά το τρίτο, μνημόνιο, το οποίο, όμως, δεν θα περιλαμβάνει τώρα πιστώσεις.
Αυτό που δεν μπορούν πότε να καταλάβουν, είναι ότι είτε χωρίς είτε με το ΔΝΤ, ένα νέο πρόγραμμα τόσο σκληρών μέτρων θα είναι μοιραίο για την Ελλάδα και δεν οδηγεί σε διέξοδο και στις αγορές αλλά στην τελική πτώση και άτακτη πτώχευση.
Η λύση είναι, να σταματήσουμε να είμαστε έμφοβοι θεατές του ελληνικού δράματος και της δικής μας τραγωδίας και να πάρουμε τις τύχες της χώρας μας στα χέρια μας.
Να εξεγερθούμε για να διώξουμε τους αποικιοκράτες, να τερματίσουμε την μνημονιοκρατία και την λιτότητα, να πάμε σχεδιασμένα σε εθνικό νόμισμα σε σύγκρουση με την ΕΕ, να διαγράψουμε το χρέος και να προβούμε σε γενναία σεισάχθεια σε ιδιωτικά χρέη, να πούμε στοπ στις ιδιωτικοποιήσεις και να ανακτήσουμε τον εθνικό μας πλούτο, προχωρώντας σε ένα πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης και παραγωγικού ανασχηματισμού της χώρας.
Απέναντι στο «γερμανικό ευρώ» με ΔΝΤ η απάντηση δεν είναι η «γερμανική δραχμή» χωρίς το ΔΝΤ. Η απάντηση δεν είναι η επιλογή Merkel ή Trump και εσχάτως η προσμονή του M. Schultz, τον οποίο ανακάλυψε ως «σωσίβιο», τρομάρα μας, ο Τσίπρας.
Η Ελλάδα δεν πρέπει να ψάχνει για κηδεμόνες και να διαλέγει ανάμεσά τους «προστάτες» και «προστασία».
Η Ελλάδα μπορεί να σταθεί όρθια μόνο ως κυρίαρχη, ανεξάρτητη, ελεύθερη χώρα, με ελεύθερους πολίτες, βαθιά δημοκρατία και μια οικονομική πολιτική κοινωνικής δικαιοσύνης με απασχόληση και εργασιακή αξιοπρέπεια.
Ν.Ζ
ΠΗΓΗ: iskra.gr
