Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Ανησυχία σε όλη την Ευρώπη σκόρπισε το κρούσμα φασιστικής βίας στην Πλατεία Χρηματιστηρίου, στην καρδιά των Βρυξελλών. Εκατοντάδες μαυροφορεμένοι, ακροδεξιοί χούλιγκανς, με ναζιστικούς χαιρετισμούς και μισαλλόδοξα συνθήματα εναντίον των μεταναστών εισέβαλαν στην πλατεία με το αυτοσχέδιο μνημείο για τα θύματα των πρόσφατων τρομοκρατικών επιθέσεων, προκαλώντας τους συγκεντρωμένους και ασκώντας βία...
εναντίον γυναικών με μουσουλμανική μαντήλα.
Πελώρια ερωτήματα γέννησε η στάση της βελγικής αστυνομίας, που άφησε τον εσμό των φασιστοειδών να φτάσει στην κεντρική πλατεία, ενώ λίγο αργότερα απαγόρευε στους δημοκράτες ακτιβιστές, να πραγματοποιήσουν την “πορεία ενάντια στο φόβο” που είχαν προγραμματίσει, υποτίθεται για λόγους ασφαλείας.
Θα ήθελε κανείς να πιστέψει, ότι πρόκειται για μεμονωμένο γεγονός. Ωστόσο, συσσωρεύονται ενδείξεις, ότι τα χειρότερα έπονται. Το ερχόμενο Σάββατο, διάφορες ακροδεξιές ομάδες της Ευρώπης, με επικεφαλής τη (φιλική προς το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν) γαλλική οργάνωση “Η γενιά της ταυτότητας” (Generation Identitaire) οργανώνουν πορεία στο μεταναστευτικό προάστιο της βελγικής πρωτεύουσας Μολενμπέκ με στόχο την απέλαση των μουσουλμάνων μεταναστών. Το κεντρικό, προπαγανδιστικό σύνθημα αυτής της... δι- εθνικιστικής πρωτοβουλίας είναι “Πουατιέ 732- Ναύπακτος 1571- Μολενμπέκ 2016”! Ένα εύρημα, που παραπέμπει σε έναν “τρίτο γύρο” στη διαχρονική, υποτίθεται, σύγκρουση ανάμεσα στηχριστιανική Δύση και το Ισλάμ.
Δυστυχώς, οι νεοφασίστες της Ευρώπης δεν είναι οι μόνοι που καλλιεργούν ατμόσφαιρα "πολέμου πολιτισμών" στον απόηχο των τρομοκρατικών επιθέσεων τζιχαντιστών, στο Παρίσι και τις Βρυξέλλες. Αντίθετα, εκφράζουν με πιο ακραίο τρόπο, μια νοοτροπία που διαδίδεται, με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση, από "καταξιωμένους" διανοούμενους και "υπεύθυνους" πολιτικούς ηγέτες. Ο διαβόητος εκπρόσωπος των Γάλλων "νέων φιλοσόφων", Μπερτράν Ανρί Λεβί (BHL, όπως τιτλοφορείται, επί το αμερικανικότερον) διακηρύσσει επί καθημερινής βάσης από τα πιο "έγκυρα" μέσα ενημέρωσης της Ευρώπης την ανάγκη ενός "ιουδαϊκού- χριστιανικού μετώπου απέναντι στον ισλαμοφασισμό". Ο "θεωρητικός" της νέας Σταυροφορίας θεωρεί, ότι η πολιτισμένη, δημοκρατική Ευρώπη έχει μπροστά της έναν τρίτο γύρο του αέναου αγώνα της εναντίον του ολοκληρωτισμού: προχθές ήταν η "φαιά" απειλή του ναζισμού, ύστερα ήρθε η "ερυθρά" απειλή του κομμουνισμού, σήμερα είναι η "πράσινη" απειλή του ισλαμοφασισμού. Αλλά και ο "σοσιαλιστής" πρωθυπουργός της Γαλλίας, Μανουέλ Βαλς (ο κύριος "αγαπώ τις επιχειρήσεις", αν θυμάστε...) διακήρυξε, ότι "η Ευρώπη βρίσκεται σε πόλεμο" εναντίον του εξτρεμιστικού Ισλάμ, ζηλώσας δόξαν Τζορτζ Μπους μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001.
Ευτυχώς για την Ευρώπη, η απόπειρα της αμερικανικής ηγεσίας να την σύρει πίσω από το άρμα της σε έναν "παγκόσμιο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας" προσέκρουσε στο τεράστιο αντιπολεμικό κίνημα εναντίον της επιδρομής κατά του Ιράκ και στις αντιστάσεις που προέβαλαν, για τους δικούς τους λόγους, σε εκείνη τη φάση, Γαλλία, Γερμανία και Ρωσία.
Σήμερα, η εικόνα της Ευρώπης διαγράφεται πολύ πιο ζοφερή. Οι ηγέτες της πρωτοστατούν οι ίδιοι στις πολεμικές κραυγές και την ισλαμοφοβία, υπερφαλαγγίζοντας κατά πολύ την κυβέρνηση Ομπάμα, λησμονώντας ότι ήταν ίσα-ίσα οι πόλεμοι της Δύσης που διέλυσαν σειρά μουσουλμανικών κρατών (Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία), ενίσχυσαν τις προσφυγικές ροές και σκόρπισαν την απόγνωση στους βομβαρδισμένους και καθημαγμένους λαούς αυτών των χωρών. Χαρακτηριστική λεπτομέρεια: ο ανεκδιήγητος BHL έσπευσε στη Βεγγάζη, για να χαιρετίσει την "επανάσταση" εναντίον του Καντάφι και την επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, που επέτρεψαν στους τζιχαντιστές να εδραιωθούν και να γιγαντωθούν.
Πέραν του απάνθρωπου και αντιδραστικού χαρακτήρα του, ο "πόλεμος" των Ευρωπαίων εμφανίζεται και εντελώς παράλογος. Τουλάχιστον, οι νεοσυντηρητικοί των ΗΠΑ, μιας χώρας με πολύ μικρές μουσουλμανικές μειονότητες, χιλιάδες μίλια μακριά από τη Μέση Ανατολή και τη βόρεια Αφρική, είχαν μια ορισμένη λογική στη μισάνθρωπη, ιμπεριαλιστική πολιτική τους: εξαπέλυσαν, με τη θηριώδη στρατιωτική υπεροπλία τους, πολέμους σε μακρινές χώρες, χωρίς να κινδυνεύουν άμεσα με απαντητικά πλήγματα στο εσωτερικό τους (ανεξάρτητα αν η Σταυροφορία τους κατέληξε σε φιάσκο).
Αντίθετα, ο "πόλεμος" που εξαγγέλλουν σήμερα οι Ευρωπαίοι ηγέτες επικεντρώνεται στα.. προάστια των δικών τους μεγαλουπόλεων, όπου μεγάλα τμήματα μεταναστευτικών πληθυσμών, κυρίως δεύτερης και τρίτης γενιάς, βιώνουν καθημερινά τις διακρίσεις και την καταπίεση, κάτι που προσφέρει ιδεώδες έδαφος για τους στρατολόγους του τζιχαντισμού. Περιττό να προσθέσουμε, ότι η υιοθέτηση του σχήματος "Δύση εναντίον Ισλάμ" θα αποτελούσε ιδανική εξέλιξη για τους τζιχαντιστές, καθώς η μισαλλόδοξη οπτική του θρησκευτικού φανατισμού, την οποία πρεσβεύουν, θα εξελισσόταν σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Η επίδραση παρόμοιων φωνών στην Ελλάδα, όχι μόνο από τους Χρυσαυγίτες και άλλους κατ' επάγγελμα ισλαμοφάγους, δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Ισχυρές μερίδες του αστικού πολιτικού κόσμου βλέπουν τις σχέσεις της Ελλάδας με τις μουσουλμανικές χώρες και το ίδιο το προσφυγικό υπό το πρίσμα της αντιπαλότητάς τους με την Τουρκία. Θεωρούν, ότι η αντιμουσουλμανική ατμόσφαιρα στην Ευρώπη προσφέρει μια "ιστορική" ευκαιρία για να πλασαριστεί η Ελλάδα στον "πόλεμο" που έχει κηρυχτεί, σε κοινό μέτωπο με το ΝΑΤΟ και το Ισραήλ. Το κοινό "ιουδαϊκο- χριστινιανικό", αντιμουσουλμανικό μέτωπο του κυρίου Λεβί δεν απέχει και πολύ, από το μέτωπο Ελλάδας- Κύπρου- Ισραήλ που ευαγγελίζονται αρκετοί εγχώριοι "φωστήρες" όπως ο Πάνος Καμμένος και άλλοι, ισχυροί παράγοντες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ.
Αποτελεί παράγοντα αισιοδοξίας, ότι η μεγάλη πλειονότητα του ελληνικού λαού δεν δείχνει, για την ώρα, να επιδοκιμάζει ανάλογες, ολέθριες επιλογές. Το μεγάλο κύμα αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες από έναν καθημαγμένο, λόγω Μνημονίων, λαό είναι ιδιαίτερα ελπιδοφορόρο σημείο των καιρών. Ωστόσο, η γενικότερη ξενοφοβική στροφή της Ευρώπης-φρούριο και η ντε φάκτο μετατροπή της Ελλάδας σε μεγάλο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων εγκυμονούν κινδύνους ανάπτυξης ακροδεξιών ρευμάτων, που θα ήταν αφέλεια να υποτιμηθούν.
Ο "πόλεμος στον πόλεμο" των νέων Σταυροφόρων επιβάλλεται να δοθεί και να κερδηθεί από όλες τις δυνάμεις που υπερασπίζονται την ειρήνη, τα δημοκρατικά δικαιώματα, τη λαϊκή κυριαρχία, τον ίδιο τον πολιτισμό.
iskra.gr
