Απρίλη μου ξανθέ και Μάη μυρωδάτε καρδιά πώς αντέχεις μέσα στην τόση αγάπη και στις τόσες ομορφιές..
Αυτά έλεγε κάποτε ο ποιητής σε δύσκολες εποχές!
Πού να το φανταζόταν πως θα ερχόταν κάποιος Απρίλης δυστυχής που δεν θα τον τραγουδούσαν έτσι..
Εν προκειμένω, τι να τραγουδήσει ο λαός ,ποιητή και συνθέτη μου λατρεμένε;
Σε ποιον Απρίλη να πει τον πόνο ή την ανείπωτη χαρά του;
Σε ποιον Απρίλη να μαρτυρήσει τι; Κι αυτό θα ναι άραγε αλήθεια;
Διότι εδώ όλοι πλέον μιλούν ακατάπαυστα και ψεύδονται ασύστολα, γνωρίζοντας πως οι ακροατές καταλαβαίνουν πως ψεύδονται αφού κι εκείνοι ψευδώς θα τα μεταφέρουν στους απόντες κι επομένως οι απόντες όταν θα ακούσουν τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, παραδομένοι της προσπάθειας να διαχωρίσουν την αλήθεια από το ψεύδος, θα συνεχίσουν να ζουν μέσα στην ψευδαίσθηση μέχρι η ίδια η ζωή να τους αιφνιδιάσει δυσάρεστα.
Η αλήθεια είναι πως δεν κατάλαβα εάν κερδίσαμε κάτι στις Βρυξέλλες διότι εν προκειμένω φαίνεται πως θα χάσουμε και το υπόλοιπο που έμεινε απο τιε περικοπές ..
Τελικώς δεν κατανόησα αν εκείνα τα cd με τους ευπατρίδες που μετέφεραν τους λογαριασμούς τους στην Ελβετία τα χρησιμοποίησε κανείς στο υπουργείο Οικονομικών; Ή αν έλαβαν τα ονόματα για να στέλνουν ανθοδέσμες «εις τας εορτάς και επετείους»..
Τελικώς δεν έμαθα αν εκείνοι οι μεγαλοφειλέτες πιάστηκαν στην δαγκάνα του ΣΔΟΕ; Πλήρωσαν και πώς ;
Τελικώς πήγαν όλοι για περαίωση ; Κι όσοι δεν πήγαν τι θα απογίνουν; Θα ελεγχθούν;
Τελικώς τα «φιλέτα» που θα δώσουμε όσο -όσο ,μαζί και τα ασημικά ασορτί με τα σεμεδάκια της γιαγιάς από την Μικρά Ασία, Θα τα πουλήσουμε σε αλλοδαπούς κροίσους ή και σε εγχώριους;
Να το γνωρίζω η αδαής, να ησυχάσω πως δεν θα τα δώσουμε σε ξένα χέρια.
.Καλά, μοσχομεγαλωμένα δεν είναι, αλλά πού να ξέρει αναγνώστη μου ο αλλαδαπός από Μικρασιάτικη κουλτούρα;
Πώς να ψελλίσεις κάτι μέσα στην τόση παραφωνία;
Ακόμα και τον Καλλικράτη τούτο το έθνος θα τον κάνει σουβενίρ και τσολιαδάκι στην αγορά των Βρυξελλών, δίπλα στα αντιπαθή λαχανάκια της περιοχής.
Πώς να αντιδράσεις στη έλλειψη έμπνευσης και στην επικράτηση της νεοελληνικής παρακμής του πολιτικού συστήματος ,που συνδύασε το όνομα του δυστυχούς κι αλήστου μνήμης προγόνου μας με τα πάντα ;
Ο Καλλικράτης έγινε «το κρεμμύδι» στην μεσογειακή κουζίνα ! Πάει με όλα !
Ακολουθεί την τύχη των σουβλατζίδικων, των βιντεοκλάμπ και των «ορθάδικων –καφέ με τις ώρες» τελευταίως!
Αφού δώσαμε τις πρέπουσες τιμές στην νέα διοικητική μεταρρύθμιση με ένα μεγάλο όνομα στην «μαρκίζα», γεγονός που έκανε πολλούς σαν τον Τατούλη να οραματιστεί τη νέα εποχή που έρχεται καλπάζοντας ..
Αίφνης η εποχή ,αιφνιδιάζοντας τους πάντες, στύλωσε τα πόδια σαν το μουλάρι που στέκει ακίνητο στην άκρη του γκρεμού.
Και πώς να μην στυλώσει τα πόδια, η φερόμενη ως καλπάζουσα νέα εποχή, όταν βλέπει τον Καλλικράτη κλωνοποιημένο σε πολλούς!
Κι αντί να φέρνει την υπέρβαση και την αναπτυξιακή προοπτική, τα αδέλφια του- κλώνοι φέρνουν την συρρίκνωση ,την μιζέρια, την αφυδάτωση του θλιβερού μας σήμερα, ανοίγοντας τον δρόμο για το ζοφερό μας μέλλον.
Οι κλώνοι του Καλλικράτη κλείνουν σχολεία ,αστυνομικούς σταθμούς ,Πανεπιστήμια, ΕΛΤΑ υποκαταστήματα Τραπεζών ,εφοριών, κλείνουν τα «πορτοπαράθυρα» της ζωής μας! Είναι τα σύγχρονα ζόμπι της εποχής!
Ακόμα οι κλώνοι είναι αντιπαθείς στις κοινωνίες ..Οι κάθε είδους!
Κι αν εμείς κοιμώμενοι τους δεχθούμε να «σφραγίσουν» την ζωή μας δεν θα φταίνε εκείνοι! Θα φταίμε εμείς που αφήσαμε να μας κλωνοποιήσουν και γίναμε πολλοί οι απαθείς και κοιμώμενοι ακόμα και ορθίως!
