11 Ιαν 2016

Ο μεγάλος αποχαιρετισμός του Μπάουι


Έμυ Ντούρου
Ο θρύλος της ροκ Ντέιβιντ Μπάουι πέθανε χτες Κυριακή, νικημένος από τον καρκίνο, δύο μέρες μετά τα 69α γενέθλιά του σύμφωνα με ανακοίνωση της οικογένειάς του. 

«Ο Ντέιβιντ Μπάουι πέθανε ήσυχα σήμερα έχοντας δίπλα του την...
 
 οικογένειά του έπειτα από μια γενναία μάχη 18 μηνών με τον καρκίνο», αναφέρουν οι λογαριασμοί του στο Twitter και το Facebook, σε μήνυμα που έχει ημερομηνία 10 Ιανουαρίου. Την Παρασκευή, ανήμερα των γενεθλίων του, κυκλοφόρησε το 29ο άλμπουμ του, με τον τίτλο Blackstar.

Το πρώτο single του Blackstar, με τον ομώνυμο τίτλο, που έμελλε να είναι και η τελευταία δουλειά του Μπάουι, λανσαρίστηκε στα μέσα Νοεμβρίου, με ένα βιντεοκλίπ που συζητήθηκε πολύ. Σουρεαλιστικό και εντυπωσιακά «μαύρο», στα όρια του ενοχλητικού, με τη φωνή του Μπάουι να παραπέμπει σε σκοτεινές επικλήσεις, έχει αναφορές στην προσωπική μυθολογία του καλλιτέχνη (η αρχική σκηνή θα μπορούσε να περιγράφει το θάνατο του Major Tom), σχολιάζοντας παράλληλα την ζοφερή πλευρά της εποχής μας. Πρόκειται για μια ολοκληρωμένη ταινία μικρού μήκους που ισορροπεί επικίνδυνα μεταξύ φαντασίας και τρόμου. Μια ελεγεία πάνω στην τυφλότητα και την υπενθύμιση του θανάτου (memento mori).

Ηλεκτρονικός ήχος, «θυμωμένες» κιθάρες, τζαζ πνευστά που σχολιάζουν, ήρωες με χαρακτηριστικά από τη μυθολογία του φανταστικού, φετιχισμός, μαύρες τελετές, σώματα που υπακούν σε εξωτερικές δυνάμεις, στίχοι για εκτελέσεις, θάνατο, θρήνους, αγγέλους σε πτώση κι ένα κερί που σιγοκαίει. Φως και σκοτάδι εναλλάσσονται σε μια διαρκή πάλη, στην οποία ποτέ δεν υπάρχει νικητής. Ένας τυφλός προφήτης στο Διάστημα έρχεται αντιμέτωπος με ανθρώπινα «σκιάχτρα» και δεν υπάρχει διαφυγή. Στο τέλος τον σταυρώνουν. Αρκετοί θεωρούν ότι το τραγούδι αναφέρεται στη σκοτεινή πλευρά της θρησκείας, στη μισαλλοδοξία και τη βία που αυτή γεννά. Το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό βλέποντας το βιντεοκλίπ είναι ο ISIS και η νέα εποχή που έχει ανοίξει μπροστά μας, με εξελίξεις που δεν μπορούμε ούτε να να προλάβουμε ούτε έστω να προβλέψουμε. Το τραγούδι θα μπορούσε να αναφέρεται στο προσωπικό σκοτάδι κάθε ανθρώπινης ύπαρξης, μπορεί να διαβαστεί και ως αυτοκριτική του ίδιου του καλλιτέχνη. Ίσως πάλι ήταν ένας τρόπος να μιλήσει για τη ζωή και το θάνατο, την τυφλότητα και τη ματαιοδοξία λίγο προτού εγκαταλείψει τα εγκόσμια και γίνει ξανά αστρική ύλη.

Το άλμπουμ κυκλοφόρησε στις 8 Ιανουαρίου, ανήμερα των γενεθλίων του καλλιτέχνη με επτά τραγούδια, που από πολλούς θεωρούνται εξαιρετικά, ενώ από άλλους μάλλον αδύναμα. Η τελευταία δουλειά του Μπάουι, αναμένεται να λάβει μυθικές διαστάσεις, ως ο μεγάλος αποχαιρετισμός ενός εξαιρετικά μεγάλου καλλιτέχνη, που άλλαξε για πάντα όχι μόνο τη μουσική βιομηχανία, αλλά και τον τρόπο σκέψης εκατομμυρίων ανθρώπων, με την τόλμη και τις πρωτοποριακές του ιδέες.








ΠΗΓΗ: artinews.gr