Του Ερρίκου Μπαρτζινόπουλου
Δεν είναι τωρινή η απορία μου.
Εδώ κι ενάμιση χρόνο τουλάχιστον μου είναι αδύνατο να καταλάβω για ποιο λόγο οι αναλύσεις και τα σχόλια περιορίζονται στη δημοσκοπική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ και δεν αγγίζουν και την ανάλογη δημοσκοπική τάση της ΝΔ...
Στο κάτω κάτω θα είχε και περισσότερο ενδιαφέρον να προσεγγίσει κανείς το φαινόμενο ενός κόμματος, που ακόμη και πριν από τη συμπόρευσή του με το ΠΑΣΟΚ και τη μνημονιακή πολιτική οι δημοσκοπικές επιδόσεις του ήταν μόνιμα 30% έως 40% μικρότερες του ποσοστού που είχε συγκεντρώσει στις εκλογές του 2009.
Προσωπικά δεν μου είναι ανεξήγητο το γεγονός.
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι οφειλόταν - και οφείλεται - στις ολέθριες «επιδόσεις» της καραμανλικής 5ετίας και στην καθοριστική συμβολή της στη σημερινή οικονομική μας κατάντια.
Μπορεί να είναι το ΠΑΣΟΚ που αποφάσισε την προσφυγή μας στο ΔΝΤ και στην κοινοτική «αλληλεγγύη», αλλά τα αίτια είχαν διαμορφωθεί από εσφαλμένες κυβερνητικές πολιτικές δεκαετιών και ο Καραμανλής με τους συνεργάτες του είχαν αφήσει ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους στα δημοσιονομικά μας αδιέξοδα.
Νομίζω, πως δεν υπάρχει καλόπιστος πολίτης που να διαφωνεί με αυτήν την άποψη.
Γι' αυτό και μου είναι αδύνατο να καταλάβω, για ποιο λόγο δεν άκουσα τα τρία τελευταία χρόνια κάποιον τηλεοπτικό σχολιαστή να ζητεί από κάποιο από τα μεγαλοστελέχη της ΝΔ που φιλοξενούνται καθημερινά στα κανάλια να δώσει μια εξήγηση για τον δημοσκοπικό καταποντισμό του κόμματός του. Αντίθετα έχει αφιερωθεί άφθονος τηλεοπτικός χρόνος - και θα αφιερωθεί, υποθέτω, πολύς ακόμα - στο αν και κατά πόσο θα επιτύχει η ΝΔ την αυτοδυναμία που επιδιώκει.
Σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση πολλά θα κριθούν από την ειλικρίνεια με την οποία θα σταθούν απέναντι στα προβλήματα οι διεκδικητές της ψήφου μας.
Ο καθένας τους θα πρέπει να δώσει τις δικές του εξετάσεις.
Κι ο Σαμαράς θα πρέπει να εξηγήσει στο εκλογικό σώμα, πώς γίνεται να έχει αναλάβει ένα κόμμα στο 34% και μέσα σε τρία χρόνια να το έχει οδηγήσει δημοσκοπικά στο 18%, έχοντας προκαλέσει έπειτα από διαγραφές του και τη δημιουργία δύο νέων κομμάτων.
Κι όλα αυτά τη στιγμή που ο κύριος αντίπαλός του έχει καταποντιστεί στο ένα τρίτο των εκλογικών ποσοστών του 2009.
ΠΗΓΗ: ethnos.gr
