Του Γιώργου Αγγελόπουλου
Ο Ετιέν Σουάρ προτείνει ένα μοντέλο 2.500 ετών - την Αθηναϊκή Δημοκρατία.
«Ζούμε εδώ και 200 χρόνια με κυβερνήσεις των υπερπλούσιων. Ομως οι άνθρωποι έχουμε επινοήσει και ένα άλλο σύστημα, που λειτούργησε κι αυτό για 200 χρόνια. Επέλεγαν με κλήρο τους αντιπροσώπους τους για έξι μήνες και ο πρόεδρος των Αθηνών...
κληρωνόταν καθημερινά», εξηγεί.
«Η εισαγωγή της κληρωτίδας στην πολιτική θα άλλαζε τα πάντα προς το καλύτερο».
Το 2005, ο Σουάρ ήταν ο εκπρόσωπος της «Γαλλίας του "όχι"» που καταψήφισε το Σύνταγμα της ΕΕ. Είχε διαβάσει αναλυτικά το κείμενο και είχε εκθέσει όλους τους λόγους για τους οποίους έπρεπε, κατά τη γνώμη του, να καταψηφιστεί. Το μπλογκ του είχε γίνει σημείο συσπείρωσης των οπαδών του «όχι». Επτά χρόνια μετά, αυτός ο άθεος 55χρονος καθηγητής από τη Μασσαλία εξακολουθεί να εκφωνεί ομιλίες περιοδεύοντας στη Λυών, το Μονπελιέ, τη Νίκαια, το Παρίσι, τις Βρυξέλλες, πότε σε καφενεία και πότε σε πανεπιστήμια, άλλοτε σε 15 και άλλοτε σε 200 ανθρώπους.
«Κάνω όπως ο Ιπποκράτης. Προσπαθώ να φτάσω στην αιτία. Είναι μάταιο να ασχολείται κανείς με τις συνέπειες», εξηγεί στον ιστότοπο Rue89.
Πιστεύει λοιπόν, πως η αιτία όλων των δυστυχιών μας (της οικολογικής καταστροφής, της διάλυσης των δημόσιων υπηρεσιών, της εκμετάλλευσης της εργασίας, της κυριαρχίας του χρήματος…) είναι «η αδυναμία μας να αντισταθούμε».
Αυτοί που συντάσσουν τα Συντάγματα, το πρώτο που κάνουν είναι να διαφυλάσσουν τα συμφέροντά τους, συνεπώς ο μόνος τρόπος για να «αλλάξουν τα πράγματα» και να εγκαθιδρυθεί «η αληθινή δημοκρατία» είναι οι πολίτες που θα συντάξουν το νέο Σύνταγμα να επιλεγούν διά κλήρου, όπως στην Ισλανδία και τη Βρετανική Κολομβία.
«Η εξουσία μεταμορφώνει όλα τα όντα - γι' αυτό οι Αθηναίοι είχαν θεσπίσει την εναλλαγή των αξιωμάτων», εξηγεί.
Ο Σουάρ δεν υποστηρίζει κάποιον στις επικείμενες προεδρικές εκλογές: «Μου αρέσει πολύ ο Μελανσόν, αλλά δεν θέλει να βγει από την ΕΕ. Ο Ολάντ θα κάνει σχεδόν τα ίδια με τον Σαρκοζί… Είναι όλοι μαριονέτες των επιχειρηματιών».
Διότι «η ιστορία της Δημοκρατίας είναι η ιστορία μιας κυβέρνησης των πλουσίων για τους πλούσιους», «το χρήμα κυβερνά τα πάντα» και «οι εκλογές φέρνουν πάντα στην εξουσία την Goldman Sachs», απόδειξη πως «οι μεγάλες πρόοδοι έγιναν ανέκαθεν με γενική απεργία, ποτέ με εκλογές».
«Πιστεύω πολύ βαθιά, όπως ο Ροβεσπιέρος, πως οι υπερβολικά πλούσιοι είναι οι μάστιγες της ανθρωπότητας», τονίζει• και πως «η λογική της ΕΕ και των επιχειρήσεων θέλει μισθωτούς χωρίς μέσα αντίστασης, που αρκούνται στις χαμηλότερες δυνατές απολαβές».
Ο Σουάρ δέχεται συχνά κατηγορίες ότι «διολίσθησε στην ακροδεξιά», ότι έγινε «συνωμοσιολόγος», ακόμη και φασίστας. «Η κριτική που κάνω προκύπτει από την ελευθεριακή αναρχική παράδοση», απαντά. «Είμαι υπέρ της ισηγορίας, του δικαιώματος έκφρασης όλων για όλα… Λέτε να έγινα φασίστας χωρίς να το καταλάβω;.»
ΠΗΓΗ: tanea.gr
