Αγνωσται αι βουλαί του Κυρίου, υπενθυμίζει η θρησκεία και υπάρχουν ιστορίες σαν αυτή που ακολουθεί, που επιβεβαιώνουν πλήρως την σχετική ρήση.
Το 1989 ο Νορβηγός Τράιγκβε Μπάουζ έφτασε στις ΗΠΑ μαζί με το πτώμα του πολυαγαπημένου του...
παππού, Μπρέντο Μόρστελ, το οποίο διατηρείτο σε υγρό άζωτο.
Το 1993, μαζί με την μητέρα του, Οντ, αποφάσισε να ξεκινήσει την κατασκευή ενός σπιτιού στο Νέντερλαντ του Κολοράντο, μαζί με υποδομή για την διατήρηση του σώματος του παππού. Υπολόγιζε, ωστόσο, χωρίς το κράτος, που τον απέλασε όταν έληξε η βίζα του.
Η Οντ συνέχισε να διατηρεί τον παππού στις εγκαταστάσεις δίπλα στο μισοτελειωμένο σπίτι, μέχρι που της έκαναν έξωση οι Αρχές, επειδή δεν είχε συνδεθεί με την τοπική ΔΕΗ και το δίκτυο αποχέτευσης. Καθώς η απόφαση αυτή προσέλκυσε το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον, έγινε γνωστή και η παρουσία του παγωμένου παππού στο πίσω μέρος του κήπου.
Ακολούθησε μία επικοινωνιακή και γραφειοκρατική υστερία, που προκάλεσε νομοθετικές ρυθμίσεις για την απαγόρευση διατήρησης πτωμάτων κατ' οίκον, εξαιρώντας πάντως τον Μπρέντο και «γλιτώνοντας» την Οντ από τα χειρότερα.
Τοπική εταιρεία ανέλαβε να συντηρεί σε λειτουργία την εγκατάσταση κρυογονικής στο σπίτι, έναντι της προφανούς δημοσιότητας - ο διευθύνων σύμβουλός της, Μπο Σάφερ, είναι πλέον γνωστός με το παρατσούκλι «Iceman» στα τοπικά ΜΜΕ και όχι μόνο, από το 1995 και μετά.
Τα καλύτερα όμως, άρχισαν το 2002, όταν ο Δήμος ξεκίνησε εκδηλώσεις προς τιμή του ειδικού αυτού κατοίκου του.
Οι «Ημέρες του Παγωμένου Νεκρού Τύπου» ξεκίνησαν σαν πλάκα και έγιναν θεσμός, με 15.000 θεατές πέρυσι το Μάιο να κάνουν τα πάντα, από μάχη με κομμάτια παγωμένου σολωμού μέχρι φερετροδρομίες και διαγωνισμό νεκροφόρας.
Η επιτυχία του θεσμού είναι τέτοια, ώστε προκηρύχθηκε και διαγωνισμός για την «ιδιωτικοποίησή» του, ο οποίος προσέλκυσε και ενδιαφέρον επενδυτών εκτός της περιοχής.
Η πλειοδότρια, Αμάντα Μακ Ντόναλντ, δήλωσε μάλιστα με περηφάνεια, ότι έκανε την καλύτερη προσφορά για να κρατήσει την γιορτή στα χέρια των ντόπιων.
ΠΗΓΗ: ethnos.gr
