Απάντηση στο ερώτημα «γιατί η Ευρώπη “φρικάρει” στο ενδεχόμενο μιας ελληνικής χρεοκοπίας» αναζητά σε δημοσίευμά του το Forbes.
«Τα ελληνικά ομόλογα έχουν χάσει από το μισό μέχρι τα τρία τέταρτα της αξίας τους. Έξι Γενικές Απεργίες έχουν λήξει βίαια, ήδη, αυτόν το χρόνο. Στο πρώτο... τρίμηνο του 2011, οι δαπάνες του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων μειώθηκαν κατά 42% από τις αρχές του 2010, αλλά οι συνολικές δαπάνες αυξήθηκαν. Τα φορολογικά έσοδα μειώθηκαν, χωρίς να μειωθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα και η οικονομία της χώρας έχει εισέλθει σε βαθιά ύφεση» αναφέρει το περιοδικό.
Τι θα πρέπει να γίνει; Το χρέος της Ελλάδας δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί.
Η χρεοκοπία είναι σίγουρη και η ιστορία δείχνει ότι, για τους πιστωτές είναι καλύτερη, μια αναδιάρθρωση να έρθει πριν η Ελλάδα χάσει κάποια πληρωμή.
Η «προληπτική» αναδιάρθρωση της Ουρουγουάης, το 2003, για παράδειγμα, το κόστος των πιστωτών έφθασε στο 8% των χρημάτων τους, σύμφωνα με μελέτη του ΔΝΤ. Αντιθέτως, στην Αργεντινή, η αναδιάρθρωση που ακολούθησε τη χρεοκοπία, κόστισε στους επενδυτές το 75% της αξίας τους.
«Επίσης, απίστευτο είναι το γεγονός ότι, όλοι όσοι βρίσκονται εκτός Ελλάδος – τουλάχιστον όσοι πιστεύουν ότι έχουν έννομο συμφέρον - θέλουν να καθυστερήσει η αναδιάρθρωση και να αναβληθεί εκ νέου. Γιατί; Λόγω των τραπεζών, ανόητοι», αναφέρει το περιοδικό.
Κανείς δεν ξέρει τις συνέπειες που θα έχει μια χρεοκοπία της Ελλάδος (ή της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας ή της Ιταλίας) στις τράπεζες.
Που βέβαια, είναι πιθανόν οι συνέπειες να είναι μια σταγόνα στον ωκεανό.
Ωστόσο, διόλου αμελητέα είναι τα χρήματα που πιθανόν θα χρειαστούν να καταβληθούν στους κατόχους των CDS, δηλαδή των συμβολαίων ασφάλισης έναντι αθέτησης αποπληρωμής του χρέους.
Το ύψος των εκτιμήσεων για τα ποσά που θα χρειαστεί να καταβληθούν, εφόσον ενεργοποιηθούν τα CDS, δικαιολογούν τις προσπάθειες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να πατάξουν την «αισχροκέρδεια». Εξηγεί, επίσης, το γιατί οι ΗΠΑ ανησύχησαν για το ενδεχόμενο χρεοκοπίας των ιρλανδικών τραπεζών.
Στην Ελλάδα, οι ευρωπαϊκές τράπεζες εκτιμάται ότι κατέχουν το περίπου 17% των 340 δισ. ευρώ του ελληνικού χρέους.
Ένα κούρεμα 65% θα οδηγήσει σε ζημίες 37-38 δισ. ευρώ, ένα ποσό που δεν αρκεί για να δικαιολογηθεί ένας «συστημικός κίνδυνος».
Ωστόσο, η εικόνα με τα CDS είναι λίγο διαφορετική. Η μικτή έκθεση των ελληνικών ομολόγων σε CDS εκτιμάται στα 79 δισ. δολάρια και οι αναλυτές θεωρούν, ότι οποιαδήποτε τράπεζα μπορεί να κληθεί να καταβάλλει μέχρι και 25 δισ. δολάρια.
Ωστόσο, το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε τα ανοίγματα των επενδυτών σε αυτά τα προϊόντα, όπως αναφέρουν και οι αναλυτές της BNP Paribas, περιπλέκει τα πράγματα.
Την ίδια ώρα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δίνει αγώνα για την απαγόρευση των «γυμνών» CDS. Από την πλευρά τους, οι ευρωπαίοι ηγέτες έχουν ανοίξει μέτωπο κατά των οίκων αξιολόγησης, ωστόσο η μάχη αυτή φαίνεται μάλλον απίθανο ότι θα οδηγήσει σε υψηλότερες βαθμολογίες της χώρες της ευρωζώνης.
Ωστόσο, οι προσπάθειες να αποφευχθεί το οικονομικό και το νομικό χάος ενός «πιστωτικού γεγονότος» και πολύ περισσότερο η πληρωμή των «αρπακτικών» hedge funds, ταυτόχρονα με τις προσπάθειες για διάσωση των τραπεζών με χρήματα των φορολογουμένων, φαίνεται ότι μάλλον παρατείνουν τον πόνο στην Αθήνα. Η οποία μάλλον δεν θα περιμένει.
http://www.newscode.gr
ΠΗΓΗ: παρεμβαση
