Το ανώτατο δικαστήριο, επικυρώνοντας αντίστοιχη εφετειακή απόφαση, δέχθηκε ότι η ΔΕΗ οφείλει να αποζημιώσει εταιρεία παραγωγής και εμπορίας πλαστικών, για ζημιά που υπέστη από 11 διακοπές ρεύματος το διάστημα 1997-98 επιδικάζοντας ποσό 21.867 € συν τους νόμιμους τόκους μιας 10ετίας...
"Βαθιά το χέρι στην τσέπη" είναι υποχρεωμένη να βάζει η ΔΕΗ, προκειμένου, όχι μόνο να αποκαταστήσει τις ζημιές που υπέστησαν πελάτες - καταναλωτές (φυσικά πρόσωπα, επιχειρήσεις) εξαιτίας των διακοπών στην παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά και για να τους αποζημιώσει για τυχόν διαφυγόντα κέρδη, τα οποία ανέμεναν φυσιολογικά από την εργασία τους.
Ο Αρειος Πάγος ανάβει "πράσινο φως" για την καταβολή αποζημιώσεων,
-τόσο για τη θετική ζημιά που οφείλεται σε διακοπές ρεύματος από λάθη και παραλείψεις των αρμόδιων οργάνων της ΔΕΗ,
-όσο και για τα προσδοκώμενα οφέλη που θα είχε κάθε καταναλωτής που επλήγη κατά την επιχειρηματική του δράση.
Αντίθετα, δεν γίνεται δεκτή η υποχρέωση της εταιρείας για αποζημίωση, σε περιπτώσεις που η διακοπή του ρεύματος δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα των οργάνων της, αλλά σε τυχαία γεγονότα (όπως είναι η βλάβη μετασχηματιστή τάσης και η τήξη των ασφαλειών των πελατών).
Νομικοί κύκλοι υποστηρίζουν, ότι η δικαστική απόφαση ανοίγει τον δρόμο για να μπορέσουν να αποζημιωθούν δια της δικαστικής οδού και όσοι (επιχειρήσεις, ελεύθεροι επαγγελματίες κ.λπ.) επλήγησαν από τις διακοπές ρεύματος κατά τις πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις, όχι μόνο επειδή μπορεί να χάλασαν τα εμπορεύματα και προϊόντα τους, αλλά και γιατί απώλεσαν τα κέρδη που εύλογα προσδοκούσαν να έχουν από την επαγγελματική δραστηριότητά τους.
Ο ΑΠ, επικυρώνοντας αντίστοιχη εφετειακή απόφαση, δέχθηκε ότι η ΔΕΗ οφείλει να αποζημιώσει εταιρεία παραγωγής και εμπορίας πλαστικών για ζημιά που υπέστη από 11 διακοπές ρεύματος το διάστημα 1997-98 επιδικάζοντας ποσό 21.867 ευρώ συν τους νόμιμους τόκους μιας 10ετίας.
Ταυτόχρονα, όμως το Α' τμήμα ΑΠ ανέτρεψε την εφετειακή απόφαση, κατά το σκέλος που είχε απορρίψει την αγωγή της εταιρείας για αποζημίωση ύψους 60.000 ευρώ (συν τους νόμιμους τόκους 12 ετών) από διαφυγόντα κέρδη.
Το ανώτατο δικαστήριο έκρινε (536/11) ότι η αγωγή της εταιρείας είναι νόμιμη και για τη διεκδίκηση των διαφυγόντων κερδών, αφού περιγράφονται με ακρίβεια η αχρήστευση συγκεκριμένων ποσοτήτων πρώτης ύλης, η δυνατότητα αξιοποίησής της στην παραγωγική διαδικασία και πώλησής της σε συγκεκριμένη τιμή με κέρδος 23%.
Ετσι, η υπόθεση παραπέμπεται στο Εφετείο και πάλι για να κρίνει (με νέα σύνθεση δικαστών) τι αποζημίωση πρέπει να δοθεί για διαφυγόντα κέρδη.
ΠΗΓΗ: ethnos.gr
