Πριν από λίγες ηµέρες, µια έφηβη Γαλλίδα έπεσε θύµα οµαδικού βιασµού µέρα µεσηµέρι κοντά στον σταθµό Part Dieu της Λυών.
Οι βιαστές ήταν επίσης έφηβοι και ορισµένοι απ’ αυτούς τραβούσαν µε τα κινητά τους τη σκηνή, για να την... ανεβάσουν µετά στο Internet. Οταν συνελήφθησαν, είπαν στην αστυνοµία πως δεν κατάλαβαν ότι επρόκειτο για βιασµό.
Κάθε δέκα λεπτά, µια γυναίκα στη Γαλλία πέφτει θύµα βιασµού. Ανάλογα είναι τα ποσοστά και στις άλλες χώρες της Ευρώπης.
Γύρω από το θέµα αυτό, όµως, υπάρχει ένα πέπλο σιωπής.
Και αποφασιστική σηµασία έχει εδώ η δική µας στάση απέναντιστον βιασµό, µε µια σειρά από ταµπού που στην περίπτωση του Ντοµινίκ Στρος-Καν έχουν λάβει κωµικοτραγικό χαρακτήρα. «Μα πώς είναι δυνατόν να υποχρεώσεις µια γυναίκα να σου κάνει στοµατικό έρωτα;», λένε οι πιο πονηροί, ξεχνώντας ότι αυτό που υπονοούν, προϋποθέτει να ξεπεράσει η γυναίκα δύο πολύ ισχυρά αισθήµατα: τον τρόµο και την αηδία.
Δεν αποκλείεται ασφαλώς πίσω από όλη αυτήν την ιστορία να υπάρχει δόλος. Προς το παρόν, όµως, δεν έχουµε κανένα στοιχείο που να δείχνει προς αυτήν την κατεύθυνση. Εχουµε, αντίθετα, κάθε µέρα καινούργια στοιχεία που επιβεβαιώνουν την επίσηµη εκδοχή. Οι ίδιοι οι δικηγόροι του DSK αναµένεται να επικεντρώσουν την υπερασπιστική τους γραµµή στον ισχυρισµό, ότι η συνεύρεση ήταν συναινετική. Το γνωστό, παλιό κόλπο, δηλαδή, ότι η γυναίκα «τα ‘θελε». Αλλωστε, ο διευθυντής του Διεθνούς Νοµισµατικού Ταµείου µπορεί να πάει µε όποια γυναίκα θέλει, µια φτωχή µαύρη καµαριέρα θα διάλεγε;
«Αυτό δεν ήταν βιασµός, ήταν στρίµωγµα υπηρέτριας (troussage de domestique)», δήλωσε ένας από τους πιο γνωστούς δηµοσιογράφους της Γαλλίας, ο ιδρυτής του περιοδικού Marianne Ζαν-Φρανσουά Καν, εκφράζοντας στη συνέχεια τη λύπη του για την έκφραση που χρησιµοποίησε. Αλλά η λύπη δεν φτάνει.
Πρέπει να δοθεί τέλος στην «οµερτά» στα ζητήµατα της βίας κατά των γυναικών, γράφει ο Σιρίλ Ντελάτρ στην ιστοσελίδα Atlantico.fr.
Η σιωπή σκοτώνει. Ο ψυχολογικός τραυµατισµός που υφίσταται µια γυναίκα µπορεί να διαρκέσει χρόνια.
Οι Αµερικανοί µάς δείχνουν αυτές τις µέρες, ότι ο βιασµός είναι ένα εξαιρετικά σοβαρό έγκληµα που πρέπει να τιµωρείται µε πολυετή φυλάκιση. Ή µε ιατρική θεραπεία όταν πρόκειται για κάποιον σεξοµανή.
Ασφαλώς και ο DSK είναι αθώος µέχρι την απόδειξη της ενοχής του, σηµειώνει από την πλευρά της η Κάθα Πόλιτ στο αριστερό αµερικανικό περιοδικό Τhe Nation.
Θα µπορούσε, όµως, η πολιτική και δηµοσιογραφική ελίτ της Γαλλίας να ασχοληθεί για δύο λεπτά και µε το έγκληµα για το οποίο κατηγορείται;
Γιατί είναι ελαφρώς σκανδαλώδες, όλοι αυτοί οι λεγόµενοι σοσιαλιστές όχι µόνο να πιστεύουν ότι ο ισχυρός αυτός άνδρας δικαιούται ειδική µεταχείριση ενώπιον του νόµου, αλλά και να µη λένε λέξη για την 32χρονη καµαριέρα, εκτός από το να υπαινίσσονται ότι είναι µια ψεύτρα τσούλα...
ΠΗΓΗ: τα νεα on-line
