Οι ηγέτες των «17» κατέληξαν χθες σε μια πολιτική συμφωνία επί του Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας, το οποίο προωθεί εδώ και καιρό η Γερμανία, ως αντιστάθμισμα για ορισμένες παραχωρήσεις στις υπόλοιπες πτυχές του «πακέτου», που περιλαμβάνει τις... προτάσεις για τη συνολική απάντηση της ευρωζώνης στα προβλήματα δημοσίου χρέους των μελών της.
Η χθεσινή κατ' αρχήν συμφωνία για το Σύμφωνο αναμένεται να οριστικοποιηθεί στην επόμενη σύνοδο κορυφής που θα συνέλθει στις 24-25 Μαρτίου, εάν φυσικά επιτευχθεί συναίνεση στο συνολικό πακέτο.
Η πολιτική συμφωνία επί του Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας αφορά τις χώρες της ευρωζώνης, αλλά η πόρτα δεν κλείνει για τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης των «27», οι οποίες μπορούν να μπουν στο «παιχνίδι» σε εθελοντική βάση. Οι βασικές πτυχές της συμφωνίας είναι οι ακόλουθες:
- Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων θα καθορίζουν κάθε χρόνο τους στόχους που θα πρέπει να πετύχουν στο επόμενο 12μηνο οι χώρες της ευρωζώνης και θα αξιολογούν για καθεμία τα αποτελέσματα των στόχων επί των οποίων είχαν δεσμευθεί το προηγούμενο 12μηνο, με βάση έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η επιλογή, όμως, «των αναγκαίων πολιτικών δράσεων», δηλαδή των στόχων, «αποτελεί ευθύνη κάθε κράτους-μέλους»... Κάθε κυβέρνηση θα προσαρμόζει τους υποχρεωτικούς αυτούς στόχους, εκτός της φορολογίας, ανάλογα με τις ανάγκες της.
Οι στόχοι αυτοί είναι:
1. Μισθοί. Τα κράτη-μέλη πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι μισθοί στο δημόσιο τομέα συνδέονται με την παραγωγικότητα του ιδιωτικού τομέα. Με άλλα λόγια, ζητείται συγκράτηση των μισθών. Προκειμένου να αποφευχθούν αποκλίσεις που θα θίξουν την ανταγωνιστικότητα, οι μισθολογικές αυξήσεις σε μία συγκεκριμένη περίοδο θα ελέγχονται και θα συγκρίνονται με άλλα κράτη-μέλη, ανά τομέα (βιομηχανία, υπηρεσίες...). Οι μισθοί θα πρέπει να εξελίσσονται «στην ίδια γραμμή με την παραγωγικότητα».
Δεν προβλέπεται κατάργηση της αυτόματης προσαρμογής των μισθών με τον πληθωρισμό, που αποτελούσε αίτημα της Γερμανίας και προκάλεσε αντιδράσεις πολλών χωρών, αλλά εκτιμάται ότι στις χώρες που υφίστανται τέτοιοι μηχανισμοί «θα πρέπει να επανεξεταστούν».
2. Απασχόληση. Τα κράτη-μέλη πρέπει να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις στις αγορές εργασίας, ώστε να καταστεί ο τομέας της απασχόλησης πιο ελκυστικός και να υπάρξει καλύτερη ανταπόκριση μεταξύ προσφοράς και ζήτησης. Τα κράτη-μέλη ενθαρρύνονται να προβούν σε φορολογικές μεταρρυθμίσεις, όπως μείωση της φορολογίας της εργασίας.
3. Συνταξιοδότηση. Τα κράτη-μέλη πρέπει να επαγρυπνούν για τη βιωσιμότητα του συστήματος συντάξεων, υγειονομικής περίθαλψης και κοινωνικών παροχών. Οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να ευθυγραμμίζονται με την εθνική δημογραφική κατάσταση και να λαμβάνεται υπόψη για το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης το προσδόκιμο ζωής σε κάθε χώρα.
4. Δημόσια οικονομικά. Καλούνται οι κυβερνήσεις να υιοθετήσουν μηχανισμούς που θα συγκρατήσουν το χρέος και να πάρουν μέτρα για τη μείωσή του σε περίπτωση που υπερβαίνει το όριο. Οσον αφορά τη δέσμευση για τη μείωση του χρέους, που έχει ζητήσει επίμονα η Γερμανία, αφήνεται στην ευχέρεια κάθε κράτους-μέλους η νομική μορφή που θα χρησιμοποιηθεί.
5. Φορολογία. Προβλέπεται προσέγγιση των εθνικών πολιτικών. Και προτείνεται ο καθορισμός μιας ενιαίας φορολογικής βάσης για τη φορολογία των επιχειρήσεων.
ΠΗΓΗ: enet.gr
