Απάντηση ΑΝΥΕΘΑ κ. Π. Μπεγλίτη
σε επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του ΚΚΕ κ. Άγγελου Τζέκη (03.12.10) σχετικά με την αντιμετώπιση των προβλημάτων της Ελληνικής Βιομηχανίας Οχημάτων
«Είναι γεγονός, ότι η ΕΛΒΟ με έδρα τη Θεσσαλονίκη, ως αμυντική βιομηχανία του ευρύτερου δημόσιου τομέα, παρουσιάζει από τη δημιουργία της κιόλας στα μέσα της δεκαετίας του ’70, όλες τις δυνατότητες...
παραγωγικές, επιχειρησιακές, τεχνολογικές, αναπτυξιακές, που παρουσίασαν και παρουσιάζουν οι αμυντικές βιομηχανίες της χώρας μας, αλλά συγχρόνως και όλες τις δομικές και διαρθρωτικές αδυναμίες που εξέφραζαν και εκφράζουν αυτές οι αμυντικές βιομηχανίες.
Είναι γεγονός, επίσης, ότι η Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων στη Θεσσαλονίκη συνέβαλε καθοριστικά στην παραγωγή εθνικού πλούτου, στη δημιουργία εκατοντάδων θέσεων εργασίας και βεβαίως συνέβαλε καθοριστικά στην ανάπτυξη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας με σημαντικές, μέχρι σήμερα, κατασκευές αμυντικών εξοπλισμών και βεβαίως, την υλοποίηση αντίστοιχων αμυντικών προγραμμάτων.
Είναι, επίσης, γεγονός, ότι η οικονομική κρίση, λάθη και παραλείψεις του παρελθόντος, αλλά και η μεγάλη προσπάθεια που καταβάλλεται για τον εξορθολογισμό των αμυντικών δαπανών και τη μείωση των αμυντικών εξοπλισμών θα έχει αντικειμενικά - και το λέω πολύ καθαρά - επιπτώσεις πάνω στις αμυντικές βιομηχανίες. Αυτό δεν σημαίνει ότι μοιρολατρικά η Κυβέρνησή μας και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας περιμένουν το χρόνο της απαξίωσης των αμυντικών βιομηχανιών και της αμυντικής παραγωγικής βάσης της χώρας.
Το αντίθετο, σήμερα ως πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας έχουμε ζητήσει από τα τρία Επιτελεία – και θα το καταθέσω στα Πρακτικά της Βουλής - να μας αναδείξουν τις άμεσες επιχειρησιακές ανάγκες που θα μπορούσαν να αναλάβουν άμεσα και εντός των πρώτων μηνών του 2011 τόσο η ΕΛΒΟ, όσο και άλλες αμυντικές βιομηχανίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Και τούτο σε μία προσπάθεια για να στηρίξουμε την αμυντική βιομηχανία, να την καταστήσουμε βιώσιμη, αλλά συγχρόνως να προχωρήσουμε στον αναγκαίο εξορθολογισμό και στην αναγκαία ανασυγκρότηση των αμυντικών βιομηχανιών.
Μίλησα για παθογένειες και αυτές τις παθογένειες αντιμετωπίζουμε σήμερα, όπως τη μείωση του λειτουργικού κόστους. Με τη νέα διοίκηση της ΕΛΒΟ πετύχαμε να μειώσουμε κατά 24% το λειτουργικό κόστος. Όμως μέχρι σήμερα δεν έχουμε φτάσει στα επιθυμητά αποτελέσματα στο βασικό πρόβλημα που είναι η ρευστότητα της ΕΛΒΟ. Και αυτό γιατί έχουμε να αντιμετωπίσουμε προβλήματα και με τον τραπεζικό τομέα παρά τη χορήγηση εγγυήσεων από την πλευρά του Υπουργείου Οικονομικών.
Ως πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας κάνουμε μια τεράστια προσπάθεια προς την πλευρά του τραπεζικού τομέα, προς την πλευρά της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος και προς την πλευρά της Εθνικής Τράπεζας, έτσι ώστε η υπογεγραμμένη εγγύηση του Υπουργού Οικονομικών για ένα ποσό τριάντα εκατομμυρίων - εκ των οποίων τα δεκαπέντε εκατομμύρια θα έχουν τη μορφή δανείου και τα υπόλοιπα δεκαπέντε εκατομμύρια θα έχουν τη μορφή εγγυητικών επιστολών - να δοθεί στην ΕΛΒΟ, έτσι ώστε να υποστηρίξει επιχειρησιακά το σχέδιό της το οποίο μας έχει καταθέσει και έχει καταθέσει και στο Υπουργείο Οικονομικών.
Αυτή είναι η προσπάθειά μας. Μετά την αποχώρηση από το μάνατζμεντ του ομίλου Μυτιληναίου και την ανάληψη της διοίκησης από την πλευρά του Ελληνικού Δημοσίου μέσω συμβούλου που όρισε το Υπουργείο Οικονομικών, στόχος μας είναι να σχεδιάσουμε το νέο αναπτυξιακό μέλλον της εταιρείας, να ορίσουμε τις διεθνείς και ευρωπαϊκές συνεργασίες και να αναδείξουμε την ανάγκη στρατηγικών εταιρικών σχέσεων με διεθνείς εταιρείες, οι οποίες έχουν και την τεχνογνωσία αλλά και το διεθνές δίκτυο πώλησης, διανομής και εμπορίας αμυντικών αλλά και πολιτικών προϊόντων τα οποία μπορεί η ΕΛΒΟ να παράξει.»
«…»
«Κατ’ αρχήν, θα ήθελα να καταθέσω στα Πρακτικά τις εισηγήσεις προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, των τριών επιτελείων, οι οποίες αναφέρονται στις άμεσες επιχειρησιακές ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων για αμυντικά προγράμματα και για την ΕΛΒΟ και για τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα. Είμαστε σε μια διαδικασία ένταξης αυτών των προτεραιοτήτων στο πλαίσιο του τριετούς εξοπλιστικού προγράμματος των Ενόπλων Δυνάμεων και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και, βεβαίως, μέσα από την αναζήτηση των αναγκαίων πόρων, ώστε να συμβάλουμε κι εμείς από την πλευρά μας όχι απλώς στη βιωσιμότητα των αμυντικών βιομηχανιών του ευρύτερου δημόσιου τομέα, αλλά και στην αναγέννησή τους, στον εκσυγχρονισμό τους και στην ανάπτυξή τους.
Θέλω, όμως, να πω, ότι η ερώτησή σας, όπως και άλλες σχετικές ερωτήσεις συναδέλφων του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, αναπαράγει μια καίρια αντίφαση. Ποια είναι η αντίφαση αυτή; Ότι για να επιβιώσουν οι αμυντικές βιομηχανίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα, πρέπει να συνεχίσουμε μια πολιτική γνωστή για πάρα πολλά χρόνια, μια πολιτική κρατικοδίαιτης αντίληψης, που ισχυριζόταν τελικά ότι η επιβίωση και ο δημόσιος χαρακτήρας περνούν μέσα από την αύξηση των αμυντικών δαπανών, μέσα από συνεχή εξοπλιστικά προγράμματα, μέσα από μια αντίληψη επεκτατική στο χώρο της άμυνας, προκειμένου να επιβιώσουν.»
«…»
«Θέλω να σας πω ότι αν οι αμυντικές βιομηχανίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα δεν εκσυγχρονιστούν, δεν ανασυγκροτηθούν, δεν λύσουν τα δομικά, λειτουργικά και διαρθρωτικά τους προβλήματα, δεν αποκτήσουν εξωστρέφεια, με άλλα λόγια αν δεν βρουν ένα νέο αναπτυξιακό και επιχειρησιακό βηματισμό, δεν έχουν μέλλον, ακόμη και με απόλυτη υποστήριξη του κράτους.»
«…»
«Δεν έχετε κανένα δικαίωμα – τουλάχιστον εγώ δεν σας το αναγνωρίζω - να μονοπωλείτε ευαισθησίες είτε κοινωνικές είτε στον ευαίσθητο χώρο της εθνικής άμυνας.»
«…»
«Διασφαλίζουμε τα εργασιακά συμφέροντα των εργαζομένων, του επιστημονικού, εργατοτεχνικού και διοικητικού προσωπικού, που πραγματικά πρέπει να χαιρετίσουμε τη συμβολή τους στην ανάπτυξη όλα αυτά τα χρόνια της ΕΛΒΟ.»
«…»
«Η ΕΛΒΟ δεν έχει μόνο περιόδους με προβλήματα. Ήταν μεγάλη η περίοδος που ουσιαστικά δημιούργησε κέρδη και συνέβαλε καθοριστικά, όπως σας είπα, στην ανάπτυξη και στην παραγωγή πλούτου για την εθνική οικονομία. Δημιούργησε θέσεις εργασίας.
Σήμερα περνά μια μεταβατική φάση κρίσης, κρίσης λειτουργικής, κρίσης ρευστότητας. Εμείς από την πλευρά μας διαβεβαιώνουμε την Εθνική Αντιπροσωπεία ότι ως Κυβέρνηση και ως Υπουργείο Εθνικής Άμυνας θα καταβάλουμε κάθε προσπάθεια, για να διατηρηθεί ο δημόσιος χαρακτήρας της ΕΛΒΟ, όπως και των άλλων αμυντικών βιομηχανιών του ευρύτερου δημόσιου τομέα, υπό αυστηρές, όμως, προϋποθέσεις.
Δίχως την πλήρωση αυτών των προϋποθέσεων, της ανασυγκρότησης και του παραγωγικού εκσυγχρονισμού των αμυντικών βιομηχανιών, δεν υπάρχει μέλλον. Και εδώ, στην Εθνική Αντιπροσωπεία ενώπιον της Βουλής των Ελλήνων πρέπει όλοι να είμαστε ειλικρινείς και όχι να αρθρώνουμε έναν εύκολο και λαϊκιστικό πολιτικό λόγο, για να είμαστε ευχάριστοι.»
«…»
«Εμείς την επόμενη περίοδο ολοκληρώνουμε το σχεδιασμό για την ανάθεση αμυντικών προγραμμάτων σε όλες τις αμυντικές βιομηχανίες, έτσι ώστε να δώσουμε πνοή ζωής. Όμως, με αυτό δεν λύνεται και πάλι το πρόβλημα, εάν οι αμυντικές βιομηχανίες δεν αναζητήσουν ισχυρές στρατηγικές εταιρικές σχέσεις με μεγάλες εταιρείες του εξωτερικού, έτσι ώστε να διευρύνουμε τις δυνατότητες και παραγωγής, βεβαίως, αλλά και πώλησης αμυντικών προϊόντων και προϊόντων για πολιτική χρήση.
Τελειώνω με μία παρατήρηση, επειδή κάνατε αναφορά σε παραγγελίες και προμήθειες πολιτικών οχημάτων: Δεν είμαστε εμείς, κατ’ αρχήν, αρμόδιοι γι’ αυτό το θέμα. Από την άλλη πλευρά, έχουμε ένα χρονικό περιθώριο αναθέσεων στην ΕΛΒΟ, όπως και στις άλλες αμυντικές βιομηχανίες, μέχρι την ενσωμάτωση της σχετικής Οδηγίας 81/2009 της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Από εκεί και πέρα, για τα πολιτικά οχήματα, δηλαδή για προϊόντα πολιτικής χρήσης, πρέπει να γίνονται ανοικτοί μειοδοτικοί διαγωνισμοί, έτσι ώστε να τηρούμε το δίκαιο του ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για τα αμυντικά προϊόντα έχουμε τη δυνατότητα, που μας παρέχει και το σχετικό άρθρο 296 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέχρι τα μέσα της επόμενης χρονιάς να αναθέσουμε από την πλευρά των Ενόπλων Δυνάμεων και του Υπουργείου μας συγκεκριμένα προγράμματα έτσι ώστε να συμβάλουμε στη βιωσιμότητα και την ανάπτυξη αυτών των επιχειρήσεων.
Ευχαριστώ πολύ.»
