Προπαραμονές Χριστουγέννων του 2010..
Η Ελλάδα τουρτουρίζει σε μια γωνιά των κεντρικών λεωφόρων των Βρυξελλών και περιμένει την γέννηση του Θεανθρώπου..Χιονιάς βαρύς πλήττει την χώρα των κοσμικών και κρύο που παγώνει τα διεθνή λογιστήρια..
Η «κατοχική μικρούλα» προσπαθεί να αντέξει το ..
πολικό ψύχος, που της μουδιάζει τα σωθικά και της παγώνει τα άκρα! Στα πρόθυρα της γάγγραινας βρίσκεται ! Παρά ταύτα εξακολουθεί να επαιτεί, ευγενής και περήφανη… μην μπορώντας να αντέξει στα χέρια των τοκογλύφων..
Κουλουριασμένη μετρά τα τελευταία της ευρώ και θυμάται, τότε, που εκείνα απαστράπτοντα την επισκέφθηκαν στην αρχή της προηγούμενης δεκαετίας! Θυμάται την έπαρση ,την δίχως συλλογισμό, γιατί εισήλθε στην οικογένεια των αριστοκρατών..Ευρωπαία με την βούλα, βλέπεις, που προσπαθούσε απεγνωσμένα να ταιριάξει τη «δραχμική της λογική» με τούτο εδώ το ευρωπαικό κατασκεύασμα.
Το κρύο δυνάμωσε ,το σπίρτο άναψε …
Και τότε διαπίστωσε πως εκείνα ήταν τα πρώτα Χριστούγεννα που είδε την τσέπη της να αδειάζει! Τότε ήταν που στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι καταγράφηκαν οι πρώτες ηχηρές απουσίες ,αφού όλα ,ακόμα και ο μαιντανός, σήκωσαν ευρωπαικό μπαιράκι! Τότε ξεκίνησε το μαχητικό ρεπορτάζ στις λαικές και οι πρώτες γκρίνιες των παραγωγών!
Η νομισματική αλλαγή άλλαξε τις συνήθειες μας .Τα πορτοφολάκια για τα ψιλά και τα κομπιούτερ τσέπης βοήθησαν την χώρα να συνυπάρξει με τις ευρωπαικές οδούς και να προχωρήσει!
Θυμάται τότε που προχωρούσε μπροστά ! Τέτοια ήθελε ο λαός της ! Να βλέπει έργα, δρόμους, μετρό, να νιώθει των σεβασμό των εταίρων αδελφών κι ας μην τους γνώριζε ποτέ!
Ο βοριάς έσβησε αιφνιδιαστικά το σπίρτο.!
Η φλόγα του δεύτερου χλωμή ,ισχνή ,μέσα στο αγιάζι! Χρηματιστήριο! Η χώρα προχωρά με πλούσιους ανθρώπους ή με φερόμενους ως πλουσίους ..Άνοιξαν τα σεντούκια ,ξεπήδησαν οικονομίες μιας ζωής μαζί με τα όνειρα των βιοπαλαιστών για τον αιφνίδιο πλουτισμό τους.
Εκείνα τα Χριστούγεννα είχαν πολλούς μετόχους! Και το εθνικό όνειρο «φούσκωνε» επικίνδυνα! Η Σοφοκλέους μπήκε στις ευχετήριες κάρτες …και βγήκε στα επόμενα Χριστούγεννα ,τα υπερχρεωμένα !Η φούσκα έσκασε κάνοντας κρότο, οδηγώντας σε καθίζηση και καταστροφή οικονομική πολλές ελληνικές οικογένειες..
Την εποχή εκείνη η χώρα έχριζε ψυχοθεραπείας ..Η εθνική οργή διοχετεύθηκε όμως στην αλλαγή κυβέρνησης ..Τότε που «ο καταλληλότερος» είδε την πόρτα της εξόδου!
Το τρίτο σπίρτο φώτισε την τραγική διαπίστωση!
Η χώρα ήθελε ψυχαναλυτή! Η Ολυμπιάδα έφερε και πάλι την εθνική έπαρση των Ελλήνων στο προσκήνιο! Το χρήμα έγινε πλαστικό! Αλλάξαμε την ζωή μας με δανεικά! Τα σπίτια έγιναν τεράστια, τα αυτοκίνητα πολλά, γίναμε οι ταξιδιάρηδες της υφηλίου! Δανειστήκαμε την ζωή που ονειρευτήκαμε ,χωρίς ποτέ να συλλογιστούμε την ώρα της εξόφλησης.
Εκείνα τα Χριστούγεννα γιορτάστηκαν με εορτοδάνεια ,μπάλες πολυτελείας και δείπνα κυριλέ!
Το κρύο σφίγγει την καρδιά ,στις λεωφόρους των Βρυξελλών! Κι ο Κάρολος Ντίκενς απουσιάζει για να δώσει ένα ευτυχισμένο τέλος σε τούτη την νύχτα!
Το εθνικό χρέος και το προσωπικό του καθενός έραψαν την κουρελού της νέας μας ζωής..Κι εμείς το αγνοήσαμε !Το προσωπικό χρέος ,έγινε προσωπικό δράμα ..Τα εθνικά χρωστούμενα άλλαζαν χέρια στους υπολογισμούς. Η ακρίβεια μας έζωσε και η νέα φτώχεια έκανε την εμφάνιση της στις γωνιές της πόλης ,σαν περιθωριακή επισκέπτρια …
Εκείνα τα Χριστούγεννα πρωτοείδε ανθρώπους να ανοίγουν τους κάδους των σκουπιδιών, να βρουν κάτι να φάνε ..Είδε ανθρώπους να μαζεύουν τα απομεινάρια από τους πάγκους των λαικών αγορών..
Τα σπίρτα ανάβουν με ταχύτητα ...όπως ανεβαίνει και το χρέος μας..
Το προσωπικό και το εθνικό .Πάντα συνοδοιπόροι ..Ο αέρας που φύσηξε από την άλλη μεριά του Ατλαντικού πούντιασε την Ευρώπη ,πάγωσε τις αγορές !
Τα Χριστούγεννα εκείνα έφεραν παιδιά οργισμένα που βγήκαν στους δρόμους . Η κοινωνία βρίσκεται σε κρίση και το πολιτικό σύστημα τρεκλίζει.
Η Κουρελού ετοιμαζόταν στον αργαλειό !
Η πτώση πλησίαζε ..Και τα συσσίτια αυξάνονταν, όσο αυξάνονταν οι άποροι Έλληνες κι οι αλλοδαποί. Τα περσινά Χριστούγεννα είχαν μια περίεργη μυστικοπάθεια ..σαν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου… Εκείνο με τα μισόλογα και τους ατέλειωτους προλόγους..
Παρά ταύτα ήταν τα τελευταία ανέμελα Χριστούγεννα της ζωής μας..Πριν διαβούμε στις λεωφόρους των Βρυξελλών… Πριν τα συσσίτια γεμίσουν ανέργους και οι λαικές δώσουν τα απομεινάρια σε καθωσπρέπει οικογενειάρχες, που άρχισαν να επαιτούν.
Τα σπίρτα τελειώνουν..
Ένα κράτησε μονάχα η χώρα !
Να το έχει όταν η νύχτα πέσει βαριά και το σκοτάδι κυριεύσει τα καταφύγια, για να το ανάψει !
Ένα να το έχει όταν πάψουν οι σειρήνες αυτού του ιδιότυπου πολέμου!
Για να δώσει φως και ώθηση στην ελπίδα!
Να ξεπηδήσει και να βρει το φως της ημέρας !
