Του Ευώνυμου
Και στο θέμα των σχολείων η υπουργός Παιδείας ακολούθησε την κυβερνητική πεπατημένη, το «βλέποντας και κάνοντας». Άφησε...
ανοιχτό το ενδεχόμενο παράτασης έναρξης της σχολικής χρονιάς.
Έτσι, μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί δεν γνωρίζουν, αν τα σχολεία θα ανοίξουν στις 7 Σεπτεμβρίου, όπως είχε ανακοινωθεί. Οι τελικές αποφάσεις, σύμφωνα με την κ. Κεραμέως, θα παρθούν την 1η Σεπτεμβρίου. Το μόνο βέβαιο είναι, ότι αυτή την ημερομηνία δάσκαλοι και καθηγητές θα πρέπει να βρίσκονται στη θέση τους.
Τι δείχνει αυτό; Δείχνει, ότι η προετοιμασία για ασφαλή επιστροφή των μαθητών στις τάξεις δεν ήταν, ούτε είναι η πρέπουσα. Αποκαλύπτεται και έμμεσα ομολογείται, ότι δεν αξιοποιήθηκε η περίοδος μετά το τέλος της καραντίνας για παρεμβάσεις και αντίστοιχα μέτρα, π.χ. αναζήτησης επιπλέον σχολικών αιθουσών. Δεν προχώρησαν διαδικασίες προσλήψεων εκπαιδευτικών, ούτε έγιναν επενδύσεις, ούτε φυσικά κινήσεις επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών. Αντί, δηλαδή, να γίνουν το προηγούμενο τετράμηνο τα αδύνατα δυνατά και με σχέδιο για να πάνε οι μαθητές στην τάξη με τους εκπαιδευτικούς, επικράτησε και εδώ η επιλογή τού «βλέποντας και κάνοντας», η οποία αποτελεί το σταθερό δόγμα τού «επιτελικού κράτους».
Ίδιες επιλογές και πρακτικές είχαμε και στο θέμα της ενίσχυσης του ΕΣΥ. Ελάχιστα έγιναν για τη στήριξη και την προετοιμασία του δημόσιου συστήματος Υγείας. Κι ακόμη λιγότερα έγιναν για να αναπτυχθεί πολυδύναμο μέτωπο αντιμετώπισης του δεύτερου κύματος της πανδημίας. Οι υποσχέσεις έμειναν λόγια...
Με παρόμοια συνταγή αντιμετωπίστηκαν και οι επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης στην οικονομία και την κοινωνία. Ημίμετρα, παλινωδίες, ολιγωρία, προχειρότητα και έλλειψη σχεδιασμού για το σήμερα και το αύριο. Πλήρης συνέπεια δηλαδή στην εφαρμογή τού δόγματος «βλέποντας και κάνοντας». Απεναντίας, βρήκαν ευκαιρία για να περάσουν απαράδεκτα μέτρα, κυρίως στα εργασιακά, ενώ αγνόησαν, για να μην πούμε τίποτα χειρότερο, την κραυγή αγωνίας και τις προτάσεις των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των ελεύθερων επαγγελματιών.
Το πώς αντιμετωπίστηκε το άνοιγμα του τουρισμού, είναι χαρακτηριστικό και της ευρύτερης λειτουργίας τού «επιτελικού κράτους», που τόσο πολυδιαφημίστηκε από τους πρόθυμους και «μπουκωμένους» προπαγανδιστές τού συστήματος Μητσοτάκη και των στενών συνεργατών του. Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι πληρώνουν τώρα τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών, των παλινωδιών και του επικίνδυνου ερασιτεχνισμού.
Σε κάθε καίριο θέμα και πρόβλημα φαίνεται πλέον καθαρά και το έλλειμμα σχεδίου, και οι συνέπειες του «βλέποντας και κάνοντας» της κυβέρνησης...
ΠΗΓΗ: avgi.gr
