του Νίκου Μωραΐτη
Την αλήθεια θα πω. Είχα νιώσει άσχημα όταν ο Τσίπρας είχε πάει απροετοίμαστος, χωρίς μεταφραστή, να συναντήσει τον Μπιλ Κλίντον και χαμογέλαγε αμήχανα.
Αλλά τέτοιο ρεζιλίκι σαν το χθεσινό δεν έχει ξαναγίνει.
Διότι, στο μεταξύ, ο Αλέξης Τσίπρας ως πρωθυπουργός είχε δει και Ομπάμα και Τραμπ, είχε αποσπάσει δεσμεύσεις για τον (τότε, τα δύσκολα χρόνια) ρόλο του ΔΝΤ, είχε κερδίσει το ναι των πλανηταρχών στην ανάγκη διευθέτησης του χρέους, είχε (πρώτα απ’ όλα) δώσει κοινή συνέντευξη Τύπου, όπως κάνουν όλοι οι κανονικοί αρχηγοί κρατών και πρωθυπουργοί μετά τις συναντήσεις τους με τον εκάστοτε ένοικο του Λευκού Οίκου.
Δεν ξέρω τι κάνει ο Ντόναλντ Τραμπ, όταν συναντάται με τον πρόεδρο του Τιμπουκτού ή… τον πρίγκιπα της Ζαμούντα. Πάντως τέτοια ξεπέτα σε Έλληνα πρωθυπουργό Αμερικανός πρόεδρος δεν έχει ξανακάνει. Δεν δικαιολογείται τέτοια συνάντηση, εκτός αν την έκλεισε και την οργάνωσε ο Διαματάρης με τα fake πτυχία.
Όσο για τον Τραμπ; Είπε, ότι έχουμε κάνει «τρομερή πρόοδο» στην οικονομία (ας όψεται ο Τσίπρας), είπε ένα «φαντάζομαι, ο πρωθυπουργός θα έχει πολλά ενδιαφέροντα να μου πει», κι ύστερα μιλούσε με τους αμερικανούς δημοσιογράφους επί μισή ώρα για το Ιράν και ο δικός μας κοίταζε με τα γουρλά του τα μάτια. Το λαμπατέρ του Οβάλ Γραφείου ήταν πιο ομιλητικό από τον κ. Μητσοτάκη και δέχτηκε σαφώς περισσότερες ερωτήσεις από τους δημοσιογράφους.
Βέβαια, οι δικοί μας εγχώριοι παπαγάλοι είναι ενθουσιασμένοι ως εκστασιασμένοι με το φιάσκο: Φορούσε ωραίο παλτό, είναι ευθυτενής, μα τι fluently που τα μιλάει τα english... Ως και ότι η ελληνική πλευρά δεν ήθελε κοινή συνέντευξη Τύπου των δύο ηγετών έγραψαν, προσπαθώντας να πλύνουν τον πρωθυπουργό χαλώντας το σαπούνι τους.
ΠΗΓΗ: www.altsantiri.gr
