Έναν καθαρό πολιτικό διάδρομο 19 μηνών, ένα (δύσκολο) στοίχημα ανάταξης της οικονομίας πριν επιβληθεί το νέο υφεσιακό πακέτο μέτρων των 3,6 δις ευρώ, κι έναν νέο γύρο πολιτικής αναμέτρησης στο εσωτερικό μέτωπο κληροδοτεί στην κυβέρνηση το προσύμφωνο του Eurogroup για το κλείσιμο της αξιολόγησης.
Το πρώτο crash test της συμφωνίας θα γίνει σήμερα στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, όπου οι υπουργοί Ευκλείδης Τσακλώτος, Εφη Αχτσιόγλου και Γιώργος Σταθάκης θα ενημερώσουν τα κομματικά στελέχη για τα μέτρα και τα αντίμετρα και ο Αλέξης Τσίπρας θα θέσει τα πολιτικά διλήμματα και τα διακυβεύματα στην ψήφιση της συμφωνίας.
Το κλίμα που μεταδίδουν κυβερνητικά στελέχη είναι, πως παρά τους προβληματισμούς, κυρίως στον σκληρό αριστερό πυρήνα του κόμματος και στις τάξεις των «53+», η συμφωνία «θα περάσει χωρίς απώλειες» και ότι η κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 153 θα παραμείνει συμπαγής.
Ο ρεαλισμός του Τσακαλώτου
«Ουδείς θριαμβολογεί, αλλά και ουδείς αμφισβητεί, ότι ήταν η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση δεν έδωσε μόνον στους δανειστές, αλλά πήρε κιόλας», έλεγε χαρακτηριστικά χθες κυβερνητική πηγή.
Περίπου το ίδιο, αλλά με ενισχυμένη… δόση ειλικρίνειας είπε και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος μετά το Eurogroup, κάνοντας λόγο για μια συμφωνία που έχει σημεία που ικανοποιούν αλλά και σημεία «που θα στεναχωρήσουν τον λαό».
Ηταν μια διατύπωση που συζητήθηκε και εντός κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ, κατά ορισμένους υπήρξε «άστοχη επικοινωνιακά», αλλά σε κάθε περίπτωση έδειξε και την πρόθεση του υπουργού Οικονομικών να δώσει το ρεαλιστικό αποτύπωμα της συμφωνίας και να αποτρέψει διακηρύξεις περί «τέλους της λιτότητας», όπως είχε συμβεί μετά το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου.
Το πολιτικό αφήγημα και τα διλήμματα
Στην πράξη, πάντως, εκείνα που «θα στεναχωρήσουν» και τον λαό και το κόμμα είναι οι περικοπές στις συντάξεις κατά 1,8 δις το 2019 και η αύξηση της φορολογίας (δια της μείωσης του αφορολόγητου) επίσης κατά 1,8 δις το 2020.
Κόντρα σ’ αυτά προβάλλονται τα «αντισταθμιστικά οφέλη», άλλωστε, των αντίμετρων (που, όμως, θα εφαρμοστούν μόνον εάν επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι), καθώς και το γεγονός ότι διατηρήθηκε ανέπαφη η μεγάλη «κόκκινη γραμμή» των εργασιακών.
Αυτοί είναι οι δύο άξονες πάνω στους οποίους χτίζει ήδη το νέο πολιτικό της αφήγημα η κυβέρνηση και, ταυτόχρονα , είναι και τα «όπλα» διαχείρισης της εσωκομματικής αμηχανίας αλλά και απόκρουσης των πυρών της αντιπολίτευσης.
Σε ό,τι αφορά, δε, τη μακροπρόθεσμη πλέον στρατηγική, ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε ήδη το πρώτο στίγμα κατά τη συνάντησή του με τον γερμανό πρόεδρο Φρανκ Βάλτερ Στάινμάγιερ: «Η ελπίδα», είπε, «πρέπει να επανέλθει στον ελληνικό λαό».
Η «επιστροφή της ελπίδας», ήτοι η προοπτική ανάκαμψης και εξόδου από τα Μνημόνια μέσα στον επόμενο ενάμισι χρόνο θα αποτελέσει και τη βάση, πάνω στην οποία θα πορευθούν στο εξής ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση.
Ο εκλογικός οδικός χάρτης
Και το δίλημμα που θα θέσει, από σήμερα κιόλας στην Κεντρική Επιτροπή, είναι, εάν η κυβέρνηση της Αριστεράς θα πρέπει να συνεχίσει να μάχεται διεκδικώντας ακριβώς αυτή την έξοδο από τον μνημονιακό κλοιό ή να παραδώσει τα όπλα στο παλαιό πολιτικό σύστημα.
Στο Μαξίμου δεν υπάρχουν αμφιβολίες, για το ποια απάντηση θα δώσουν με την ψήφο τους οι κυβερνητικοί βουλευτές. Και με αυτό το δεδομένο, αρκετοί είναι ήδη εκείνοι, που δείχνουν και τον χρόνο και το αφήγημα των επόμενων εκλογών: Το φθινόπωρο του 2018, με το πρόγραμμα να έχει ήδη τελειώσει από τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς, και με τον Αλέξη Τσίπρα να μπορεί να διακηρύξει, ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε τον κύκλο των Μνημονίων.
Είναι ένας ευνοϊκός οδικός χάρτης για την κυβέρνηση, είναι όμως κι ένας οδικός χάρτης που η υλοποίησή του προϋποθέτει πολλαπλές θετικές εξελίξεις και εξισώσεις τόσο εντός, όσο και εκτός συνόρων…
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
