Του Κώστα Αϊτάκη
Σε ένα τουρνουά που είχε την πιο παραμυθένια εξέλιξη που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς με τον τελικό ανάμεσα σε Ρότζερ Φέντερερ και Ραφαέλ Ναδάλ με νικητή τον Μαέστρο
το φετινό Αυστραλιανό Όπεν δεν έχει καμία σχέση με άλλα Slams που βρήκαν τροπαιούχο τον Ελβετό...
Με τον "Βασιλιά" να επιστρέφει στο θρόνο του με την κατάκτηση ενός Grand Slam μετά από τεσσεράμισι χρόνια απέναντι στον κακό του δαίμονα αλλά συνάμα εξιαρετικό του φίλο, Ραφαέλ Ναδάλ, ολοκληρώθηκε ένα αναπάντεχο σε εξέλιξη και τρομερά ενδιαφέρον Αυστραλιανό Όπεν!
Η έκδοση του τουρνουά για το 2017 πήρε την πιο απίστευτη τροπή που μπορούσε να περιμένει κανείς, ενώ συνολικά η διοργάνωση είχε τόσα πολλά πρόσωπα που έλαμψαν (και κάποια που απογοήτευσαν), που μπορούμε να τα συζητάμε για μέρες!
Φυσικά, τα δύο κυριότερα πρόσωπα της διοργάνωσης δεν μπορούν να είναι άλλα από τους φιναλίστ Ρότζερ Φέντερερ και Ραφαέλ Ναδάλ.
Ο Μαέστρος πήγε κόντρα σε όλα...
Λογική, σωματική κατάσταση, ηλικία, αμφισβήτηση από πολύ μεγάλο κομμάτι του τενιστικού κοινού.
Ακόμα και κόντρα στην κατάταξή του πήγε ο Ελβετός, καθώς κατάφερε να κερδίσει Grand Slam από το Νο17 του κόσμου, όπως έκανε, συμπτωματικά, και ο Πιτ Σάμπρας στο τελευταίο Major που κατέκτησε, στο US Open του 2002, κόντρα και αυτός στον βασικό του ανταγωνιστή Αντρέ Αγκασι!
History repeats itself για ακόμη μια φορά!
Ο Φεντ ξεκινώντας φρεναριστός αλλά ανεβάζοντας απόδοση στη συνέχεια, προχωρούσε δειλά-δειλά στη διοργάνωση και με τα μαντάτα των πρόωρων αποκλεισμών των Νόβακ Τζόκοβιτς και Αντι Μάρεϊ να έρχονται, κάποιες κρυφές ελπίδες άρχισαν να αναζωπυρώνονται!
Πέρασε και το δύσκολο τεστ του Στάνισλας Βαβρίνκα στα ημιτελικά, με το ματς να ξεκινά ονειρικά, αλλά να κρίνεται τελικά στις λεπτομέρειες του πέμπτου σετ και η συμμετοχή του σε έναν ακόμη τελικό ήταν γεγονός!
Η οποία ονομάζεται Ραφαέλ Ναδάλ!
Ο Ισπανός έκανε μια εξίσου αναπάντεχη πορεία μέχρι τον τελικό, παρουσιάζοντας ένα σαφώς βελτιωμένο πρόσωπο σε σχέση με όσα έχουμε δει την τελευταία διετία, χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι δεν πέρασε μεγάλους σκόπελους!
Ο μεγαλύτερος μαχητής όλων των εποχών βρέθηκε από τον τρίτο γύρο ένα σετ μακριά από τον αποκλεισμό στα χέρια του Αλεξάντερ Ζβέρεφ.
Ωστόσο, βάζοντας το die hard mode του στο on, κατάφερε να γυρίσει μπούμερανγκ το συγκεκριμένο ματς, παίρνοντας τεράστια αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια της διοργάνωσης.
Γκαέλ Μονφίς και Μίλος Ράονιτς υποτάχτηκαν σχετικά ελεγχόμενα στο μεγάλο του πείσμα πριν έρθει ο επικός ημιτελικός με τον Γκριγκόρ Ντιμιτρόφ, ένα από τα καλύτερα, τολμούμε να πούμε, ματς στο Αυστραλιανό Όπεν όλων των εποχών!
Ο Βούλγαρος ήταν απλά συγκλονιστικός και αλύγιστος πνευματικά, υποχρέωσε τον Ράφα σε πέντε εξαντλητικά σετ και εν τέλει ηττήθηκε μέσα σε απίστευτα μικρές λεπτομέρειες, πολύ απλά, γιατί και πάλι ο Ναδάλ έπαιξε άψογα όλους τους κρίσιμους πόντους του πέμπτου σετ...
Σε ένα συναισθηματικό rollercoaster διάρκειας σχεδόν τεσσάρων ωρών, και οι δύο βρέθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο με το τρόπαιο, αλλά τελικά ο πιο τολμηρός δικαιώθηκε!
Ο πιο επιθετικός Ρότζερ, ήλεγξε από την αρχή την αναμέτρηση, έπαιξε τέλεια σε πρώτο και τρίτο σετ, αλλά μεσολάβησαν ένα δεύτερο και ακολούθησε ένα τέταρτο, όπου έχασε την αυτοσυγκέντρωσή του στιγμιαία και το πλήρωσε.
Ο Ναδάλ ήταν ξεκάθαρα επηρεασμένος από τον εξουθενωτικό ημιτελικό κόντρα στον Ντιμιτρόφ και περισσότερο ήλπιζε στο να λυγίσουν τα νεύρα του Ρότζερ στην προοπτική της νίκης, καθώς το πολύ γρήγορο court του φετινού Αυστραλιανού δεν του άφησε και πολλά περιθώρια ακόμα και σε μεγάλης διάρκειας ράλι απέναντι στον φρεσκότερο και επιθετικότερο Φέντερερ.
Και εκεί που πήγε και πάλι να επαναληφθεί η ιστορία, με τον Μαέστρο να χάνει ακόμα ένα Slam λυγίζοντας στο πιο κρίσιμο κομμάτι του αγώνα, βρήκε τα ψυχικά αποθέματα να επανέλθει, να παίξει ασύλληπτο τένις στα τελευταία πέντε games του αγώνα και να πραγματοποιήσει μια ανατροπή, που σήμανε την κατάκτηση του πιο ξεχωριστού, μαζί πάντα με το Ρολάν Γκαρός, Major που κατέκτησε ποτέ!
Και ο τίτλος αυτός ήταν κάτι παραπάνω από ένα Slam...
Με αυτή του τη νίκη, ίσως κλείνει μία και καλή το κεφάλαιο GOAT. Κατακτώντας Grand Slam στην ηλικία των 35,5 ετών και κόντρα στον κακό σου δαίμονα, δεν αφήνει και πολλά περιθώρια αμφισβήτησης από κανέναν.
Αριθμητικά μιλώντας, έφτασε τα 18 Slams και έχει πλέον απόσταση σχετικής άνεσης από τους διώκτες του, Ραφαέλ Ναδάλ (14) και Νόβακ Τζόκοβιτς (12). 'Εσπασε το κακό σερί των τριών χαμένων τελικών Grand Slam, όλων κόντρα στον Τζόκοβιτς ενώ άφησε μια και καλή στο παρελθόν τον τραυματισμό του και σκέψεις περί απόσυρσης...
Έδειξε, επίσης, πως όταν το court είναι γρήγορο, ελάχιστοι μπορούν να τα βάλουν με αυτόν ακόμα και τώρα...
Έγινε ο γηραιότερος τενίστας που κατακτά Slam από τον Κεν Ρόζγουολ το 1972 και πρώτος που έχει από πέντε(!) κατακτήσεις σε τρία διαφορετικά Grand Slams (όλα πλην Ρολάν Γκαρός)...
Και επειδή η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στο νικητή, το να κερδίζεις έναν τενίστα που είναι ο μαχητικότερος και ο πιο δυνατός πνευματικά που είδε ποτέ το άθλημα και έναν παίκτη που έχει ξεκλειδώσει το παιχνίδι σου με επιτυχία τόσες πολλές φορές, το κάνει, σίγουρα ακόμα πιο ξεχωριστό!
Ας ελπίσουμε, να θαυμάσουμε αυτούς τους δύο αθλητές για πολλά χρόνια ακόμα, καθώς είναι τεράστιο προνόμιο, ότι ζούμε στην εποχή που μεγαλούργησαν...
ΠΗΓΗ: tennis24.gr
