ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ ΠΡΟΟΙΩΝΙΖΕΤΑΙ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
ΤΟΥ ΑΡΗ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΥ
Μπορεί κανείς να προσεγγίσει τη χθεσινή, Ευρωμεσογειακή διάσκεψη της Αθήνας, είτε από τη σοβαρή, είτε από την γκροτέσκα πλευρά της. Στους χαλεπούς καιρούς...
που ζούμε, ας μας επιτραπεί να ξεκινήσουμε από τη δεύτερη.
Παρακολουθήσαμε, λοιπόν, μια ολιγόωρη θεατρική παράσταση που επέτρεψε στον Αλέξη Τσίπρα να υποδυθεί τον πολιτικό ηγέτη που «μετράει», σε ευρωπαϊκή μάλιστα κλίμακα. «Salut, Alexis», «από εδώ, Φρανσουά», «γεια σου Ματέο»- ώ, τι ωραία ατμόσφαιρα, τι οικειότης, τι εγκαρδιότης, σ’ αυτό το καθυστερημένο σίκουελ της εποχής Παπανδρέου, Μιτεράν, Γκονζάλες και ΣΙΑ... Ο «σοσιαλιστικός» ευρωπαϊκός Νότος αψηφά και πάλι αγέρωχα τους ψυχρούς ανέμους από τον συντηρητικό Βορρά. Ξύπνα Αντρέα να μας δείς!
Το πόσο «μετράει» στην πράξη ο μικρός Αντρέας της χθεσινής παράστασης, το γνωρίζει πολύ καλά η υφήλιος από τον εξευτελισμό του περσινού καλοκαιρού και όλα όσα ακολούθησαν. Του το υπενθύμισε χθες (για να μην παίρνει και πολύ αέρα από τα φιλικά χτυπήματα στην πλάτη του Ολάντ και τα εξίσου φιλικά μπατσάκια του Γιούνκερ) το Γιούρογκρουπ της Μπρατισλάβας. Σαν πολύ να κράτησε η «καλοκαιρινή σιέστα», κατσάδιασε τον Ευκλείδη Τσακαλώτο ο Γερούν Ντάισλεμπλουμ. Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του! Μέχρι τέλος Σεπτέμβρη θα έχετε περάσει και τα 15 προαπαιτούμενα που μένουν, αλλιώς θα μείνετε μεταξεταστέοι και δεν θα πάρετε την υποδόση των 2,8 δισ, διεμήνυσε ο εντολοδόχος του Σόιμπλε. Από κοντά και ο Μπενουά Κερέ της ΕΚΤ, αξίωσε επιτακτικά την πλήρη παράδοση της αγοράς ενέργειας, των διοικήσεων των συστημικών τραπεζών και του ΤΧΣ στην τρόικα, το ερχόμενο δεκαπενθήμερο. Όσο για τον Οκτώβριο, το εργασιακό με τις ομαδικές απολύσεις και τα κόκκινα δάνεια βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της ατζέντας.
Για όλα αυτά, που πονάνε και σφάζουν τον ελληνικό λαό (όπως και για τον ακρωτηριασμό των συντάξεων, τη φορολογική αφαίμαξη, τους πλειστηριασμούς και πάει λέγοντας) η Ευρωμεσογειακή διάσκεψη είχε μόνο... άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. Η Διακήρυξη των Αθηνών, που εγκρίθηκε από τους επτά ηγέτες, ήταν μια έκθεση ιδεών περί ανάπτυξης, κοινωνικής συνοχής και άλλων ευσεβών πόθεων, χωρίς καμία συγκεκριμένη τοποθέτηση που να αμφισβητεί το Σύμφωνο Σταθερότητας, το χρέος και τα Μνημόνια. Τα πυροτεχνηματάκια των κεντροαριστερών αστέρων, όπως η... «Ευρώπη της ομορφιάς», που ανήγγειλε ο Ρέντσι, μάλλον δεν τρόμαξαν και πολύ τη Μέρκελ και τους λοιπούς Κέρβερους της ευρωλιτότητας.
Άλλωστε (κι εδώ αρχίζουν τα σοβαρά της Ευρωμεσογειακής διάσκεψης) το πρώτο και βασικό θέμα που την απασχόλησε, όπως προκύπτει και από τη Διακήρυξη, δεν ήταν η οικονομική και κοινωνική κρίση, αλλά η «Ευρώπη της άμυνας και της ασφάλειας». Στο χθεσινό κύριο άρθρο της, η γαλλική Le Monde (η οποία κυκλοφορούσε με πρώτο θέμα συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα για τη συνάντηση της Αθήνας) ήταν κάτι παραπάνω από σαφής. Σε αδρές γραμμές, η εφημερίδα, που διατηρεί παραδοσιακά στενές σχέσεις με το υπουργείο Εξωτερικών, έγραφε: για τα οικονομικά θέματα δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε κοινή γραμμή, πολύ περισσότερο εναντίον της Μέρκελ. Αλλά στο πεδίο της άμυνας και της ασφάλειας, εκεί είναι που μπορούμε να κάνουμε ένα άλμα προς τα εμπρός: αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, ευρωστρατός, περισσότερες νατοϊκές δυνάμεις στη Μεσόγειο για την ανάσχεση των μεταναστών, «αντιτρομοκρατική» συνεργασία και πάει λέγοντας.
Δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο. Καθώς χάνει, τα τελευταία χρόνια, έδαφος σε βάρος της Γερμανίας, πρώτα απ΄όλα στο οικονομικό επίπεδο, η Γαλλία επιδιώκει να εξισορροπήσει τη θέση της επενδύοντας στα προνομιακά γι αυτήν πεδία της άμυνας και ασφάλειας, όπως και στο παραδοσιακό της ρόλο ως γέφυρας ανάμεσα στον ευρωπαϊκό Βορρά και το μεσογειακό Νότο. Αυτό ήταν και το νόημα της «Ένωσης για τη Μεσόγειο», που εγκαινίασε τον Ιούλιο του 2008 ο τότε πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί με συμπρόεδρο τον... Χόσνι Μουμπάρακ!
Η Αραβική Άνοιξη έβαλε στο ψυγείο αυτή τη φιλόδοξη, γαλλική πρωτοβουλία να εξισορροπήσει, μέσω του «Κλαμπ Μεντιτερανέ», τη γεμανική ηγεμονία. Ωστόσο, οι τελευταίες εξελίξεις, με κορύφωση την ψήφο των Βρετανών υπέρ του Brexit, δίνουν υπαρξιακές διαστάσεις στην αγωνία των Γάλλων (αλλά και των Ιταλών) για το ενδεχόμενο περιθωριοποίησής τους στο πλαίσιο μιας ολοένα και περισσότερο γερμανικής Ευρώπης.
Σ΄αυτό το φόντο, η διάσκεψη της Αθήνας πρέπει να ερμηνευθεί όχι ως πρωτίστως γαλλική πρωτοβουλία, με διεκπεραιωτή τον Αλέξη Τσίπρα. Ο Φρανσουά Ολάντ ευχαρίστως παραχώρησε στον Έλληνα πρωθυπουργό μια μέρα διεθνούς προβολής, προκειμένου να νεκραναστήσει το γαλλικό σχέδιο. Ένα σχέδιο που όχι μόνο δεν υπόσχεται τίποτα το καλό για τον ελληνικό λαό (άλλωστε, οι Γάλλοι πρωτοστατούν στο πλιάτσικο εναντίον του κοινωνικού πλούτου και αντιδρούν σθεναρά σε κάθε σκέψη για κούρεμα του χρέους), αλλά προοιωνίζεται μεγαλύτερη στρατιωτικοποίηση της Μεσογείου, περισσότερη αστυνομοκρατία και ισλαμοφοβία, όπως και σκληρότερη πολιτική απέναντι στους μετανάστες.
ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ, ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΟΥ Π.Σ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ
''Περισσότερο θλίψη, μελαγχολία καιαπογοήτευση, παρά οποιαδήποτε προσδοκία, προκαλεί το θέαμα της συνάθροισης στην Αθήνα αποτυχημένων, αν όχι και χρεοκοπημένων, ηγετών όπως οιΟλάντ, Ρέντσι, Τσίπρας και σία, οι οποίοι εισπράττουν την απέχθεια των λαών των χωρών τους για τις καταστροφικές επιλογές τους.
Αποτελεί ειρωνεία και εμπαιγμό ηγέτες όπως οι Ολάντ, Ρέντσι, Τσίπρας και οι άλλοι, οι οποίοι στις χώρες τους εφαρμόζουν σκληρότατες συνταγές φοροεξόντωσης, λιτότητας και κοινωνικής και εργασιακής διάλυσης, να κοροϊδεύουν περιφρονητικά με επικοινωνιακές φιέστες ότι τάχα θέλουν να αλλάξουν την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ειδικότερα ο Αλ. Τσίπρας είχε την ευκαιρία αλλά και τη λαϊκή εξουσιοδότηση και στήριξη να αλλάξει την Ελλάδα και να συμβάλει έτσι στην αλλαγή της Ευρώπης.
Αντί, όμως, για την αλλαγή ο Αλ. Τσίπρας επέλεξε να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων τις δεσμεύσειςτου παλιού ΣΥΡΙΖΑ και το ΟΧΙ του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα, βάζοντας το ευρωϊερατείο και ταεγχώρια κατεστημένα κέντρα πάνω από τα συμφέροντα της χώρας και του ελληνικού λαού, με συνέπεια να κλιμακώνεται ο ελληνικός εφιάλτης.
Αυτό που χρειάζεται σήμερα ο Μεσογειακός Νότος και πρώτα απ' όλα οι πιο αδύναμες χώρες του, δεν είναι επικοινωνιακές φιέστες ευτελούς κατανάλωσης αλλά μεγάλες ανατροπές για την εφαρμογή ριζοσπαστικών προοδευτικών προγραμμάτων ανασυγκρότησης, εθνικής ανεξαρτησίας, και δημοκρατικής και λαϊκής κυριαρχίας ενάντια στη λιτότητα και τον νεοφιλελευθερισμό.
Προϋπόθεση για την εφαρμογή αυτών των ανορθωτικών προγραμμάτων είναι η απεμπλοκή των χωρών από τη φυλακή της ευρωζώνης και το πέρασμα στο εθνικό νόμισμα με την αμφισβήτηση των νεοφιλελεύθερων κανόνων της ΕΕ.
Μόνο ανεξάρτητες και κυρίαρχες χώρες στην Μεσόγειο που εφαρμόζουν ριζοσπαστικές προοδευτικές πολιτικές, μπορούν να συμβάλουν σε μια διαφορετική Ευρώπη και να αναπτύξουν ενεργητικές στρατηγικές βαθιάς και ισότιμης συνεργασίας για να καταστήσουν ξανά τη Μεσόγειο θάλασσαανάπτυξης, λίκνο πολιτισμού, ζώνη οικολογικής αναβάθμισης και αναζωογόνησης και όχι μια μολυσμένη, χωρίς ζωή, θάλασσα αντιπαραθέσεων, πολέμων και πολεμικών στόλων και υγρό τάφο χιλιάδων και χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων, θυμάτων της ιμπεριαλιστικής θηριωδίας.''
Το ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
