30 Αυγ 2012

Από την ξηρασία στην... εξέγερση των πεινασμένων.


Του Γιάννη Κολλάτου
Πρόκειται για την μεγαλύτερη ξηρασία των τελευταίων 50 ετών λένε οι μετεωρολόγοι… 
Πρόκειται, πλέον, για πραγματικό γεγονός που οδηγεί σε παγκόσμια επισιτιστική κρίση και όχι σε κερδοσκοπική κίνηση, όπως το...
2007 - 2008, λένε οι οικονομολόγοι.

 Υπάρχει πλέον πασιφανής παγκόσμια έλλειψη σε δημητριακά και σόγια, άρα σε ζωοτροφές, άρα αναμένουμε αύξηση και στις τιμές του κρέατος και του γάλακτος, πέραν των αλεύρων άρα και του ψωμιού. Αν τα γνώριζε κάποιος αυτά στη χώρα ή μπορούσε να τα προβλέψει θα είχε φροντίσει να σπείρει κάθε σπιθαμή της ελληνικής υπαίθρου πέρυσι το χειμώνα και φέτος την άνοιξη, αλλά αυτό δεν συνέβη αφού η χώρα είχε τα δικά της προβλήματα δημοσιονομικής φύσης και ταυτόχρονα και δύο εκλογικές αναμετρήσεις…

Έτσι με εξαίρεση ίσως το σκληρό σιτάρι, όπου είμαστε εξαγωγικοί και το καλαμπόκι, θα υπάρξουν τεράστια προβλήματα με το μαλακό σιτάρι, όπου είμαστε έντονα εξαρτώμενοι από εισαγωγές, άρα και με το λευκό αλεύρι και το ψωμί το χειμώνα στα αστικά κέντρα.

Αυτός είναι και ο λόγος, που οι G-20 έχουν σημάνει συναγερμό και προωθούν πρακτικές, που δεν θα θέτουν περιορισμούς στις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων και δεν θα επιχειρούν αποθεματοποίηση επιχειρώντας να προλάβουν την «εξέγερση των πεινασμένων», το χειμώνα στο βόρειο ημισφαίριο!

Δεν το πράττουν όμως με την ίδια ευκολία όλες οι χώρες με προεξάρχουσες την Κίνα και τη Ρωσία (παρότι πρόσφατα εντάχθηκε στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου), οι οποίες φοβούνται επισιτιστική κρίση μέσα στο χειμώνα και δίνουν σήματα επιβράδυνσης των εξαγωγών. Άλλωστε για την Κίνα τα πράγματα εξελίσσονται πιο ευνοϊκά αφού έχουμε φέτος μεγάλη παραγωγή ρυζιού.

Η ξηρασία πάντως δεν χτύπησε μόνον τις ΗΠΑ αλλά και την κεντρική Ευρώπη (χαμηλές παραγωγές σε σιτηρά και καλαμπόκι) και κυρίως τις σιτοπαραγωγικές χώρες, την Ουκρανία και τη Ρωσία. Ήδη τους τελευταίους 2 μήνες είχαμε μία αύξηση της διεθνούς τιμής των σιτηρών κατά 50%, του καλαμποκιού κατά 45% και της σόγιας κατά 30%, ενώ από την αρχή του έτους η τιμή της σόγιας (κατεξοχήν ζωοτροφή και στην Ελλάδα μετά την κρίση των «τρελών αγελάδων» στην Ευρώπη και την εγκατάλειψη των κτηνοτροφικών ψυχανθών που παρείχαν ισοδύναμες πρωτεΐνες) σημείωσε αύξηση κατά 60%.

Στην Ελλάδα οι τιμές του κριθαριού έφτασαν από τα 16 λεπτά στις αρχές Ιουνίου, στα αλώνια, στα 28 λεπτά στα τέλη Αυγούστου, με αποτέλεσμα να αδυνατούν να το προμηθευτούν οι κτηνοτρόφοι, ενώ τα σιτηρά από τα 20 λεπτά βαίνουν προς τα 28 και τα 30 λεπτά το κιλό. Ανάλογη αύξηση αναμένουμε και στην βαμβακόπιτα, άρα για δεύτερη φορά την τελευταία δεκαετία οι τιμές του σπόρου και όχι της ίνας θα επηρεάσουν την τιμή του «λευκού χρυσού»…

Στροφή στην πραγματική οικονομία.

Η άνοδος των τιμών των δημητριακών όμως και κατά συνέπεια των τροφίμων, δεν οφείλεται μόνον στην ξηρασία σε Ευρώπη, Ρωσία και ΗΠΑ, αλλά και σε ένα συνδυασμό παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης και παγκόσμιας αστικοποίησης ιδιαίτερα στις χώρες της Ασίας και ταυτόχρονης εγκατάλειψης της γεωργίας. Την τάση αυτή παρακολουθούν οι brokers της Goldman Sachs που καθορίζουν τα μελλοντικά συμβόλαια (τα futures) των λεγόμενων commodities (των ορυκτών προϊόντων και των τροφίμων) .

Σύμφωνα με έγκριτους οικονομολόγους, επειδή η παγκόσμια οικονομία έχει περιέλθει σε μία επιβράδυνση από το 2008 και βρίσκεται το 2012 (4 χρόνια μετά) σε αυτό που οι αναλυτές ονομάζουν «διπλό πάτο», υπάρχει στροφή των επενδυτών, σε ότι αντιπροσωπεύει σταθερές αξίες, όπως τα τρόφιμα, ο χρυσός κ.α. Παρόμοια τάση είχε διαφανεί και το 2008 μετά την πτώση της Lehman Brothers, όταν τα σιτηρά είχαν σκαρφαλώσει μέχρι και τα 50 λεπτά το κιλό και ακολούθησαν το καλαμπόκι και τα άλλα δημητριακά με αποτέλεσμα να έχουμε εξεγέρσεις στο Μεξικό και σε Αφρικανικές χώρες που βασίζουν τη διατροφή τους σε αυτά τα προϊόντα .

Τα καλαμποκένια τορτίγιας που είναι το ψωμί των Μεξικανών έφτασαν να κοστίζουν το κιλό όσο το μεροκάματό τους, ενώ η άνοδος των σιτηρών εκτόξευσε το κόστος του εθνικού φαγητού της Β. Αφρικής (το κους-κους)… Αυτή η εξέλιξη βέβαια προοιωνίζει τάσεις πληθωριστικές στα νομίσματα και ιδιαίτερα σε ευρώ και δολάριο (θα μετατραπούν σε χαρτιά ευαγγελίζεται ο Μαξ Κάιζερ, ο αιρετικός τηλεοπτικός οικονομικός συντάκτης), αφού θα πρέπει να καταστραφεί χρέος και εικονικό ιδιωτικό χρήμα που έχουν μέσω των τοξικών CD's οι τράπεζες της δύσης, το οποίο υπερβαίνει κάποιες δεκάδες τρις δολάρια σύμφωνα με εκτιμήσεις και η παγκόσμια οικονομία να επιστρέψει στην πραγματική αντί της χρηματιστηριακής.

Αυτός είναι βέβαια και ο φόβος των Γερμανών, που έχουν μία ψύχωση με την σταθερότητα του νομίσματος ως κατάλοιπο του συνδρόμου της δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Την ίδια ώρα παρατηρείται μία μαζική εγκατάλειψη της γεωργίας και ταυτόχρονη αστικοποίηση και διείσδυση στη βιομηχανία στις λεγόμενες αναδυόμενες οικονομίες (BRICs), που συνεπάγεται ακόμη μεγαλύτερη έκρηξη τιμών των τροφίμων στο μέλλον όπως παρατηρεί στις εκθέσεις του ο FAO (ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων).

Ειδικότερα στην Κίνα η εγκατάλειψη των ορυζώνων για αναζήτηση δουλειάς στα κλωστήρια της Σαγκάης έχει λάβει διαστάσεις την τελευταία δεκαετία. Οι κοπέλες εγκαταλείπουν τους ορυζώνες και τον αυταρχικό πατέρα για να έχουν πέρα από ένα μπολ ρύζι και κάποια λίγα μεν αλά σημαντικά δολάρια μεροκάματο στα κλωστήρια των μεγαλουπόλεων της Ασιατικής χώρας.

Σε γενικές γραμμές, αυτός που διατηρεί τη στρατηγική θέση στη γεωργία άρα και στο διεθνή καταμερισμό των τροφίμων, θα έχει και τον πρώτο λόγο στις μελλοντικές εξελίξεις, ανάλογο με εκείνον που ελέγχει τα ενεργειακά αποθέματα. 
Η ανθρωπότητα, λοιπόν, έχει εισέλθει σε φάση ενδοσκόπησης ανακαλύπτοντας μία απλή αλήθεια, ότι η παραγωγή χρήματος μπορεί να είναι απεριόριστη, η γη όμως έχει περιορισμένες διαστάσεις και μπορεί να θρέψει συγκεκριμένο αριθμό κατοίκων.

Το Βήμα
ΠΗΓΗ: tvxs.gr