Την εκτόξευση δύο συσκευών καθόδου στη Σελήνη, του «Luna-Resource» και «Luna-Glob» έως το 2020, ανακοίνωσε ο Vladimir Popovkin, επικεφαλής της Υπηρεσίας Διαστήματος της Ρωσίας, με στόχο, όπως είπε, να δημιουργηθεί ένας επανδρωμένος σταθμός στο...
φεγγάρι, όπου θα ζήσουν Ρώσοι επιστήμονες.
Όπως ανακοίνωσε, η δημιουργία σταθμού στη Σελήνη θα είναι δυνατή από την τρίτη δεκαετία, ωστόσο, αρχικά θα εγκατασταθούν εκεί επιστήμονες για επιπλέον μελέτες.
Στη συνέχεια, το ρωσικό σχέδιο, προβλέπει σταδιακή κατασκευή στο σταθμό έργων υποδομής, απαραίτητων για επιβίωση, αλλά και τουριστική αξιοποίηση.
Όπως σημειώνει ο Igor Mitrofanov, επικεφαλής του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας των Επιστημών, οι επιστήμονες, μετά την ανακάλυψη στο δορυφόρο της Γης δεδομένων που μαρτυρούν την ύπαρξη του νερού εκεί, αναθεώρησαν τις απόψεις τους και πλέον βλέπουν νέες προοπτικές αξιοποίησης της Σελήνης.
Όπως ανακοινώθηκε από την Υπηρεσία του Διαστήματος της Ρωσίας, αρχικά θα πρέπει να γίνουν πειράματα, τα οποία θα μας επιτρέψουν να προχωρήσουμε πιο πέρα στην αξιοποίηση της Σελήνης και των πόρων της. «Οι άνθρωποι θα μπορούν να ζήσουν κάτω από την επιφάνεια της Σελήνης. Εκεί δεν υπάρχει εκείνη η θανάσιμα επικίνδυνη για τον άνθρωπο διαστημική ακτινοβολία, και η δύναμη βαρύτητας είναι ανάλογη με αυτή, στην οποία συνήθισαν οι γήινοι. Στην σεληνιακή δε επιφάνεια θα μπορούν να βγαίνουν αποκλειστικά με σκάφανδρα», σημειώνεται.
«Η σεληνιακή βάση θα κάνει δυνατή την επεξεργασία, καθώς επίσης και τις δοκιμές νέων διαστημικών συστημάτων για πτήσεις στον Άρη και άλλους πλανήτες και οι αστροναύτες θα έχουν τη δυνατότητα να μελετήσουν καλύτερα τον Ήλιο και τα άστρα. Με την πάροδο του χρόνου η ανθρωπότητα θα φτάσει ως την βιομηχανική αξιοποίηση του φυσικού δορυφόρου της Γης. Εκεί θα εξορύσσονται ορυκτά, θα κατασκευάζονται διάφορα εργοστάσια και το κυριότερο – το σεληνιακό κοσμοδρόμιο, απ’ όπου θα εκτοξεύονται διαστημικές συσκευές στις πιο απομακρυσμένες γωνιές του Σύμπαντος», δήλωσε ο Igor Mitrofanov.
«Η εκτόξευση από το σεληνιακό κοσμοδρόμιο διαστημικών οχημάτων, π.χ., προς τον Άρη, μπορεί να γίνει πολύ πιο επικερδής, μιά και η συναρμολόγηση αυτών των συσκευών σε περίγεια τροχιά ή η αντιμετώπιση του βαρυτικού πεδίου της Γης είναι πολύ πιο δύσκολες διαδικασίες από τον εφοδιασμό τέτοιων αποστολών από την επιφάνεια της Σελήνης», καταλήγει.
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
