«Να σώσουμε την Ελλάδα, με οποιοδήποτε τίμημα».
Το κύριο άρθρο της έγκυρης γαλλικής εφημερίδας «Le Monde» θέτει όλες τις παραμέτρους του ελληνικού προβλήματος και ζητεί από τις ηγεσίες των ευρωπαϊκών χωρών και, κυρίως, από τη γερμανική να αρθεί στο ύψος των... περιστάσεων.
Η πορεία της Ελλάδας είναι η πορεία του ευρώ, σημειώνει η εφημερίδα.
Ολόκληρο το άρθρο έχει ως εξής:
«Να σώσουμε την Ελλάδα, ναι. Αλλά πώς;
Οι ευρωπαϊκές διαιρέσεις όσον αφορά τη στρατηγική που πρέπει να ακολουθηθεί για να μη βυθιστεί στο χάος η ελληνική οικονομία, έρχονται πλέον στο φως.
Το διακύβευμα αυτής της συζήτησης δεν είναι μικρό: πρόκειται για το μέλλον του ευρώ και για το μέλλον της Ευρώπης.
Στην αρχή, η διαπίστωση ήταν πασιφανής.
Το σχέδιο διάσωσης των 110 δισ. ευρώ, που υιοθετήθηκε τον Μάιο του 2010 από την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΔΝΤ για να βοηθηθεί η Αθήνα να ξεπεράσει τις δυσκολίες της, δεν θα αρκέσει. Ευρωπαίοι υπεύθυνοι και υπεύθυνοι του ΔΝΤ εγκύπτουν συνεπώς και πάλι στο πρόβλημα. Οι υπουργοί Οικονομικών της Ε.Ε. συνεδριάζουν τη Δευτέρα 20 Ιουνίου για να ανοίξουν τον δρόμο για τη Σύνοδο Κορυφής των Είκοσι Επτά, που θα διεξαχθεί στις 23 και 24 Ιουνίου.
Το πράγμα επείγει. Την Τετάρτη 15 Ιουνίου, στις χρηματοπιστωτικές αγορές ο κίνδυνος μετάδοσης των προβλημάτων στις τράπεζες έκανε να βυθιστούν το ευρώ και τα χρηματιστήρια.
Δύο θέσεις αντιπαρατίθενται όσον αφορά τα μέσα για να ανακουφιστεί η Ελλάδα από το βάρος του τεράστιου χρέους της (350 δισ. ευρώ).
Η πρώτη, την οποία υποστηρίζει το Βερολίνο, προκρίνει την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, κάτι που σημαίνει ότι θα ακυρωθεί ένα μέρος του και θα μεταφερθεί το βάρος του στους ιδιώτες πιστωτές.
Την άλλη θέση υποστηρίζει σθεναρά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με τη στήριξη της Γαλλίας.
Ο Μάριο Ντράγκι, ο οποίος θα διαδεχθεί σύντομα τον Ζαν-Κλοντ Τρισέ ως επικεφαλής της ΕΚΤ, το είπε και πάλι την Τρίτη ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου: αν αφεθεί η Ελλάδα να καταφύγει σε στάση πληρωμών, υπάρχει κίνδυνος να προκληθεί ένα σοκ ανάλογο αυτού που ακολούθησε την κατάρρευση της τράπεζας Lehman Brothers το 2008, η οποία χαρακτηρίστηκε η πιο ακριβή πτώχευση στην Ιστορία.
Αξίζει λοιπόν να συνεχίσουμε να χρηματοδοτούμε την Ελλάδα και να αποφύγουμε οποιαδήποτε αναδιάρθρωση του χρέους της.
Τα επιχειρήματα της αναδιάρθρωσης δεν είναι χωρίς αξία.
Το αίτημα προς τις τράπεζες να πληρώσουν την αναλογία τους για το ελληνικό χάος, λαμβάνει υπόψη την ηθική διάσταση του θέματος: αυτοί που χρηματοδότησαν την Ελλάδα στο παρελθόν χωρίς την παραμικρή επιφύλαξη, πρέπει να αναλάβουν τις συνέπειες.
Μπορούμε επίσης να κατανοήσουμε το γεγονός, ότι οι ψηφοφόροι των κρατών της Βόρειας Ευρώπης κουράστηκαν να πληρώνουν για μια χώρα, που τους φαίνεται ότι βρίσκεται σε αδιέξοδο.
Υπάρχει, τέλος, το χειρουργικό επιχείρημα: αφαιρούμε τον όγκο και ξαναρχίζουμε από το μηδέν – ή σχεδόν.
Στην πραγματικότητα χρειάζεται να κοιτάξουμε πιο μακριά. Δεν αρκεί να σβήσουμε αυτή την πυρκαγιά: η κρίση είναι βαθιά και η εστία θα ανάψει ξανά με το πρώτο φύσημα ανέμου.
Αφού αναδιαρθρωθεί το χρέος της, η Ελλάδα θα εξακολουθήσει να έχει ανάγκη να δανείζεται χρήματα από τις αγορές. Ποιος θα της δανείσει και με ποιο επιτόκιο;
Αν δημιουργηθεί ένα τέτοιο προηγούμενο, δεν υπάρχει ο κίνδυνος να παρακινηθούν η Ιρλανδία, η Ισπανία ή η Πορτογαλία να ζητήσουν την ίδια μεταχείριση;
Και, κυρίως, τι αξιοπιστία θα εξακολουθήσει να έχει η ζώνη του ευρώ, η οικοδόμηση της οποίας απέχει ακόμη πολύ από το να ολοκληρωθεί;
Η ΕΚΤ έχει δίκιο. Μόνο μακροπρόθεσμες απαντήσεις μπορεί να θεραπεύσουν το κακό στη ρίζα του.
Συνεπώς, πρέπει να συνεχίσουμε να βοηθούμε την Ελλάδα, αλλά παρακολουθώντας από κοντά τις μεταρρυθμίσεις της και την εφαρμογή των μέτρων λιτότητας τα οποία υιοθετεί.
Και, κυρίως, εφευρίσκοντας εκ νέου την οικονομική και δημοσιονομική διακυβέρνηση της ζώνης του ευρώ».
ΠΗΓΗ: radar-gr
