Μία νέα Κεντροαριστερά, η οποία θα προωθήσει το εγχείρημα ενός «αριστερού» Μνημονίου, οραματίζεται το πολιτικό δίκτυο Π80, το οποίο παραθέτει 8 προτάσεις και 3 θέσεις για την υπέρβαση της κρίσης.
Σε αυτό το πλαίσιο, καλεί σε διάλογο πολιτικές δυνάμεις, οι...
οποίες εκτείνονται «ανάμεσα στα όρια της κεντροδεξιάς και της σταλινογενούς αριστεράς», με στόχο τη διεξαγωγή ιδρυτικού συνεδρίου, το οποίο θα ανασυγκροτήσει τον ευρύτερο πολιτικό χώρο.
Το δίκτυο Π80 ιδρύθηκε από νεολαίους του ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του 1980. Σήμερα, διαμηνύει, ότι αξιώνει τη δημιουργία μιας νέας κεντροαριστερής κίνησης η οποία δεν θα εξαντλείται στο «φτωχό άθροισμα του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ», αλλά θα λειτουργεί «πολλαπλασιαστικά, προσελκύοντας επίσης δυνάμεις και προσωπικότητες που είναι ανένταχτες ή συγκροτημένες σε διάφορους μικρότερους σχηματισμούς (κινήσεις, ομάδες, ομίλους, δίκτυα) ή ακόμη και προς το παρόν ενταγμένες σε άλλους κομματικούς φορείς όπως ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, οι Οικολόγοι-Πράσινοι, φιλελεύθερες κινήσεις κ.ά.».
«Δεν έχουμε την αλαζονεία, ότι εμείς θα καθορίσουμε την πολιτική ατζέντα. Ωστόσο, θεωρούμε ότι αυτή πρέπει να διαμορφωθεί πάνω στη βάση δύο πόλων: Αλλαγή του πολιτικού συστήματος (περιορισμός της κρατικής χρηματοδότησης, όριο της πολιτικής θητείας κ.ά.) – Δημουργία νέου παραγωγικού μοντέλου (σύγκρουση της παραγωγικής με την παρασιτική Ελλάδα)», δηλώνει χαρακτηριστικά ο κ. Δημήτρης Κατσαντώνης, στέλεχος στην πρώτη γραμμή του δικτύου. Κληθείς να διευκρινίσει, πώς το Π80 αντιλαμβάνεται τους όρους με τους οποίους οφείλει να προωθηθεί η ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς, δίνει έμφαση στην ανάγκη μιας όσο το δυνατό ευρύτερης βάσης δυνάμεων με κινηματικούς όρους.
Άραγε, βάσει των σημερινών συσχετισμών, και δεδομένης της συμμετοχής του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση η οποία συνεχίζει σε ένα δρόμο με μεγάλο πολιτικό κόστος, ποιο μπορεί να είναι το πολιτικό μέλλον της Κεντροαριστεράς; «Υπάρχουν προβλήματα. Γι’ αυτό είναι σημαντικό, αυτές οι δυνάμεις να αφήσουν το Μνημόνιο πίσω τους. Εδώ χρειάζεται ένα «αριστερό» Μνημόνιο, το οποίο θα προβλέπει δίκτυα κοινωνικής συνοχής, δίχτυα ασφαλείας. Δεν μπορούν να συνεχιστούν άλλες οριζόντιες περικοπές οι οποίες μάλιστα βαπτίζονται ως μεταρρυθμίσεις. Χρειάζεται σύντομα μία άλλη πολιτική ατζέντα», απαντά ο κ. Κατσαντώνης.
Είναι γνωστό, ότι με το δίκτυο Π80 βρίσκονται ή έχουν βρεθεί σε ανοιχτή γραμμή επιφανή στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όπως είναι οι κ.κ. Γιάννης Ραγκούσης, Γιώργος Φλωρίδης, Ανδρέας Λοβέρδος, Ηλίας Μόσιαλος, όπως και η κ. Άννα Διαμαντοπούλου. Επ’ αυτού, ο κ. Κατσαντώνης επισημαίνει: «Σε αυτήν τη φάση προτάσσουμε το μοντέλο της συλλογικής διεργασίας. Έπειτα, όποιος έχει τα κότσια, ας επωμιστεί και τον ηγετικό ρόλο. Δεν επιθυμούμε προεξόφληση προνομιακών θέσεων. Όποιος επιθυμεί να συνδράμει ενεργά, να έρθει και να καταθέσει ανοιχτά πολιτική πρόταση».
Σημειωτέον, ενεργά στις πρωτοβουλίες του δικτύου συμμετέχουν προσωπικότητες όπως οι κ.κ. Γιάννης Τσαμουργκέλης και Γιώργος Πίτσος.
Στο διάλογο με στόχο μία ενιαία Κεντροαριστερά αναμένεται να συμμετάσχουν και κινήσεις όπως ο Κοινωνικός Σύνδεσμος, οι Νέοι Μεταρρυθμιστές, το Μπροστά Σήμερα, η Πρωτοβουλία Β και η Πολιτεία 2012. Την ίδια ώρα, συνεχίζει τη συλλογή υπογραφών για την ιδρυτική της διακήρυξη η Δυναμική Ελλάδα του κ. Μόσιαλου.
Αναλυτικά, το δίκτυο Π80 εισηγείται:
1. Τα καταστατικά όργανα του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, να λάβουν αμέσως δεσμευτικές αποφάσεις για την υποστήριξη του εγχειρήματος της νέας κεντροαριστεράς και την συμμετοχή τους στην σχετική διαδικασία. Με ανάλογο τρόπο πρέπει να δεσμευτούν δημόσια και όσοι μικρότεροι σχηματισμοί (κινήσεις, ομάδες, όμιλοι, δίκτυα) ή ανένταχτες προσωπικότητες επιθυμούν.
2. Τα δύο κόμματα (ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ), που αναφέρονται στο χώρο του ευρωπαϊκού δημοκρατικού σοσιαλισμού και οι ηγεσίες τους, να συμβάλουν με ειλικρίνεια και πολιτική ανιδιοτέλεια στη διαδικασία ανασύνθεσης του ιδεολογικοπολιτικού μας χώρου, με αποκλειστικό γνώμονα την επιτυχία του εγχειρήματος, χωρίς να προεξοφλούν ηγετικές θέσεις, προνομιακά δικαιώματα και ασυλία κριτικής.
3. Να δημιουργηθεί Επιτροπή Πρωτοβουλίας με ευρύτατη και διαρκώς συμπληρούμενη σύνθεση, στην οποία να μετέχουν ισότιμα τα κόμματα, οι σχηματισμοί, ακόμη και οι ανένταχτες προσωπικότητες που επιθυμούν να υποστηρίξουν το εγχείρημα, με στόχο την διοργάνωση της μεγάλης και ανοικτής Ιδρυτικής Συνέλευσης της νέας κεντροαριστεράς, την άνοιξη του 2013. Η νέα κεντροαριστερά θα πρέπει το συντομότερο να συμμετάσχει δυναμικά στις πολιτικές εξελίξεις και στις εκλογές του Ιουνίου 2014 (ευρωεκλογές, δημοτικές και περιφερειακές εκλογές).
4. Να χτίσουμε τη νέα κεντροαριστερά από μηδενική βάση. Να απορρίψουμε κάθε είδους προνόμια, τιμάρια, βαρωνίες, κληρονομικά δικαιώματα ή γονικές παροχές. Καθένας να συμμετέχει στην προσπάθεια ίσος προς ίσους, με μόνη τη δύναμη που του δίνει η γνώμη και η ψήφος του. Όλοι εκλέγονται παντού για συγκεκριμένη θητεία, μετά την οποία θα πρέπει να εγκαταλείψουν το αξίωμά τους για να υπηρετήσουν, αν θέλουν, από άλλη θέση την παράταξη.
5. Να επιδιώξουμε όσο το δυνατό πιο πολλές υποψηφιότητες για την ηγεσία της νέας κεντροαριστεράς και, ταυτόχρονα, να μην επιτρέψουμε σε πολιτικές βεντέτες και εγωιστικούς ανταγωνισμούς να σπιλώσουν το εγχείρημά μας. Όποιος ενταχθεί στην προσπάθεια δικαιούται και ενθαρρύνεται να διεκδικήσει θέση στην ηγεσία, προσδίδοντας δυναμισμό και ουσία στην διαδικασία, αλλά ταυτόχρονα πρέπει και να δεσμεύεται ότι θα μείνει στην παράταξη, ακόμη και αν ηττηθεί. Η νέα κεντροαριστερά δεν θα είναι πρωτοβουλία ενός πολιτικού αστέρα, αλλά το συλλογικό αποτέλεσμα της συνάντησης χιλιάδων πολιτών σε ολόκληρη τη χώρα.
6. Για τη εξασφάλιση των απαραίτητων ευρύτερων συναινέσεων, η Επιτροπή Πρωτοβουλίας και η Ιδρυτική Συνέλευση να αποφασίζουν πάντοτε συλλογικά και κατά πλειοψηφία, με τον διαδοχικό αποκλεισμό κάθε πρότασης που μειοψηφεί μέχρι την τελική επικράτηση δύο μόνο προτάσεων, που θα τίθενται σε ψηφοφορία κατ’ αντιπαράθεση.
7. Η ανάδειξη των εκπροσώπων στην Ιδρυτική Συνέλευση να γίνει με την απλούστερη και αναλογικότερη δημοκρατική διαδικασία: Ορισμένος αριθμός πολιτών (π.χ. ανά 30 ή 50, ανάλογα με τη συμμετοχή και το μέτρο εκπροσώπησης) που έχουν εγγραφεί διαδικτυακά και πιστοποιηθεί ως μέλη της νέας κεντροαριστεράς, θα διορίζουν εγγράφως έναν εκπρόσωπο στη Συνέλευση. Είναι αδιάφορο, αν η ομάδα των μελών που διορίζει τον εκπρόσωπό της προέρχεται από κόμμα (π.χ. είναι μια τοπική οργάνωσή του), ή διαδικτυακή ομάδα, ή από συνδικάτο ή αποτελεί μια απλή συνάντηση πολιτών που θέλουν να συμμετέχουν στο εγχείρημα.
8. Ο διάλογος για τη νέα κεντροαριστερά να αναπτυχθεί μέσα από μια μεγάλη διαδικτυακή πλατφόρμα, αλλά και με ζωντανές συναντήσεις, όπου η συζήτηση θα είναι ορατή, ανοικτή, απεριόριστη και δημοκρατική.
Επιπλέον, υποστηρίζει τις ακόλουθες τρεις αρχές:
1. Η χώρα μας χρειάζεται την νέα κεντροαριστερά για να καλύψει το πολιτικό κενό μιας υπεύθυνης προοδευτικής αντιπολίτευσης στις άδικες οριζόντιες περικοπές που όσο αναποτελεσματικές είναι, άλλο τόσο διαλύουν τον κοινωνικό ιστό. Με όπλο τις μεταρρυθμίσεις, μπορεί να εξυγιανθούν τα οικονομικά του κράτους, να αποκατασταθεί η φορολογική δικαιοσύνη και να οικοδομηθεί ανταγωνιστική και βιώσιμη κοινωνική προστασία. Δυστυχώς σήμερα, ο πολιτικός λόγος του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ εξαντλείται στη συζήτηση για τα μέτρα που για άλλη μια φορά επιβάλει αφενός το απειλητικό φάσμα της χρεωκοπίας και αφετέρου η διαχρονική ανικανότητα της σημερινής και των προηγουμένων κυβερνήσεων να επιλύσουν το πρόβλημα στο ρίζα του. Από την άλλη πλευρά, πολλές ομάδες που υιοθετούν μεταρρυθμιστική λογική, αποπνέουν τιμωρητική νοοτροπία για τους πολίτες και αγνοούν την παράμετρο της κοινωνικής αλληλεγγύης και συνοχής που οφείλει να διέπει κάθε πολιτική πρόταση της προοδευτικής παράταξης, όχι για να νοθεύσει τις μεταρρυθμίσεις αλλά για να τις μετατρέψει από έξωθεν επιβαλλόμενο καταναγκασμό (όπως ατυχώς εμφανίζονται σήμερα), σε παλλαϊκό αίτημα και πολιτικό στόχο.
2. Γι’ αυτό άλλωστε η νέα κεντροαριστερά πρέπει να έχει σαφή πολιτική και ιδεολογική αναφορά στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Δεν συμφωνούμε στη συστέγαση με τους νεοφιλελεύθερους μεταρρυθμιστές, γιατί τότε η κίνησή μας θα έχανε την ιδεολογική βάση της και την πολιτική ταυτότητά της. Η κρίση βεβαίως επιβάλλει δύσκολες επιλογές και συνεργασίες, ωστόσο οι μεγάλες πολιτικές και ιδεολογικές οικογένειες της Ευρώπης και της Ελλάδας δεν έχουν απωλέσει τη σημασία τους. Ευχόμαστε και ελπίζουμε αντίστοιχες κινήσεις ανανέωσης και εκσυγχρονισμού να γίνουν και στο χώρο της συντηρητικής παράταξης, θέλουμε όμως η νέα κεντροαριστερά να έχει στις αποσκευές της το κεκτημένο και την προοπτική της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.
3. Ο μεγάλος ασθενής στη χώρα είναι το πολιτικό σύστημα. Το πελατειακό πολιτικό σύστημα ευθύνεται κατά κύριο λόγο για την κατάντια της χώρας (και μαζί εμείς που τους ψηφίζουμε – για να μην αγνοούμε τις δικές μας ευθύνες). Πολιτικοί του λάϊφ-στάϊλ, κόμματα της επικοινωνίας, παιδιά του κομματικού σωλήνα, τέκνα των συμφερόντων, εξαρτημένοι από την εξουσία, σκλάβοι της παραπολιτικής, επαγγελματίες σωτήρες του λαού, όλοι αυτοί είναι το παλαιό καθεστώς που ήλθε η ώρα να ανατραπεί. Η νέα κεντροαριστερά ελπίζουμε ότι θα σηματοδοτήσει την ανάδυση ενός δημιουργικού και τίμιου πολιτικού συστήματος, ότι θα υπάρξει ως παράταξη αρχών και μακρών οριζόντων, όπου ο πολίτης έχει ρόλο, όπου κρίνονται οι απόψεις κι όχι οι προθέσεις, όπου κυριαρχεί η πολιτική κι όχι η επικοινωνία, όπου επιτρέπονται οι συγκρούσεις και επιδιώκονται οι συνθέσεις, όπου η εξουσία είναι ευθύνη κι όχι λάφυρο. Για τον λόγο αυτό, στη νέα κεντροαριστερά δεν έχουν θέση όσοι ταυτίστηκαν με την χρεωκοπία της μεταπολίτευσης. Όσοι πρωταγωνίστησαν ή κυβέρνησαν αυτά τα χρόνια, ας σεβαστούν τις ανάγκες της εποχής και ας αφήσουν τις νέες δυνάμεις να εκφραστούν.
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
