Του Γιάννη Πανούση
Χρόνος ανεπίστρεπτος
Χρόνος αμείλικτος
Χρόνος ανεξέλεγκτος..
Χρόνος ανεξήγητος
αβάσταχτος
Κώστας Δ.Υφαντής,Ηλιακός άνεμος
Το είχα ξαναγράψει πριν από 6-7 χρόνια,τότε που η γκρίζα αμηχανία επικρατούσε.
Η άνοδος της επιρροής της Χρυσής Αυγής τόσο στο εκλογικό σώμα όσο και σε πολλά κοινωνικά στρώματα οφείλετο σε μια σειρά λόγους, τουλάχιστον δέκα:
· Αρχικά στο φόβο και στην ανασφάλεια που αισθάνονταν πολλοί έλληνες για την εγκληματικότητα και που την απέδιδαν σχεδόν αποκλειστικά στους οικονομικούς (παράνομους και μη) μετανάστες.
· Δευτερευόντως στην έλλειψη εμπιστοσύνης προς την Αστυνομία και την αποτελεσματικότητά της που ακόμα χαρακτηρίζει μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης.
· Και τρίτο λόγο στη διαφθοράκαι την απαξίωση του πολιτικού συστήματος, σχεδόν στο σύνολό του.
· Κατά τέταρτο λόγο στην ιδεολογική σύγχυση και θολούρα ως προς τις διαχωριστικές γραμμές δεξιάς/ακροδεξιάς ή αριστεράς/ακροαριστεράς.
· Κατά πέμπτο λόγο στην αγανάκτηση για την ατιμώρητη δράση επί δεκαετίες των κουκουλοφόρων και των αναρχοαυτόνομων συμπλεγμάτων.
· Κατά έκτο λόγο στην υποψία συγκάλυψης όλων των οικονομικών σκανδάλων από ένα χρεωκοπημένο ηθικά κατεστημένο.
· Κατά έβδομο λόγο στην έκπτωση όλων των θεσμών της Πολιτείας (Εκκλησία, Δημοτικές Αρχές, Πανεπιστήμια).
· Κατά όγδοο λόγο στην οικονομική κρίση όπου ο καθείς έριχνε τα βάρη στους ήδη περιθωριοποιημένους (χρήστες, μετανάστες, φυλακισμένους κλπ).
· Κατά ένατο λόγο στο πολιτισμικό ρατσισμό αυτών που νομίζουν ότι είμαστε ανώτερη φυλή.
· Και κατά δέκατο λόγο στη δειλία, αβουλία της Δημοκρατία μας.
Όλοι αυτοί οι λόγοι, σωρευτικά ή επιλεκτικά, όχι μόνο δημιούργησαν την Κοινοβουλευτική ομάδα της Χρυσής Αυγής αλλά πολύ γρήγορα κατάφεραν να περάσουν τις «ιδέες τους» και τη βίαιη αυτοδικία κατά παντός «εχθρού» και σε διάφορα κοινωνικά στρώματα.
Είχα ισχυριστεί τότε πως η ίδια η κοινωνία πρέπει ν’αντιδράσει σε αυτό το υποδόρειο δηλητήριο που διοχέτευε η Χ.Α.
Η Δολοφονία του Παύλου Φύσσα έπαιξε καταλυτικό ρόλο αφενός γιατί αφύπνισε τους θεσμούς κι αφετέρου γιατί κινητοποίησε τους μέχρι τότε σιωπηλούς πολίτες.
Η μητέρα του δολοφονημένου παιδιού της ευαισθητοποίησε την κοινωνία κι έδωσε την ευκαιρία στο να συνειδητοποιήσουν πολλοί ‘παρασυρμένοι’ τους κινδύνους που γεννάει ο φασισμός/ναζισμός.
Η Δημοκρατία της χρωστάει πολλά,ίσως περισσότερα από τους πολιτικούς ,αρκετοί από τους οποίους ‘έπαιξαν’ –για ιδιοτελείς μικροσκοπιμότητες-με τις ισορροπίες.
Θέλω να ελπίζω ότι η καταδικαστική απόφαση θα βρει ενωμένους τους έλληνες απέναντι στη ναζιστική βία και ότι δεν θα επιχειρήσουν διάφοροι άφρονες ή να κερδοσκοπήσουν ψηφοθηρικά ή να διχάσουν το λαό με συνθήματα τιμωρίας’κρυμένων ενόχων’.Θέλω να ελπίζω ότι κάτι καταλάβαμε...
