Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ
Το 1932, όταν η Ελλάδα κήρυξε και επισήμως «χρεοστάσιο» (σ.σ. χρεοκοπία, δηλαδή...) τα πράγματα είχαν φτάσει σε ένα σημείο, που το 43% του προϋπολογισμού πήγαινε σε τόκους και χρεολύσια.
Αυτό ήταν και το καθοριστικό στοιχείο για την κήρυξη του «χρεοστασίου».