Του Παναγιώτη Παναγιώτου
Το έλλειμμα κουλτούρας συνεννόησης και συνεργασιών ήταν το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα του πολιτικού συστήματος που τώρα εκπνέει. Στηρίχθηκε σε έναν μη ορθολογικό δικομματισμό που αναπαρήγετο με ψευτοδιλήμματα.
Η κρίση, όμως, που βιώνει αυτή τη...
στιγμή η χώρα δεν αφήνει περιθώρια για... αναβίωσή του!
Αυτό το λάθος ανάλυσης έκαναν ο κ. Σαμαράς και η πέριξ αυτού ηγετική ομάδα της ΝΔ. Οταν η χώρα μπήκε στο "μνημόνιο", η ΝΔ "αντιτάχθηκε" με μια κλασικού τύπου αντιπολιτευτική διάθεση. Ηξερε, όπως όλοι μας, ότι ο δρόμος θα ήταν εξαιρετικά δύσκολος και σκληρός για όλους τους Ελληνες και "ποντάρισε" στο "όχι" και στη δικομματική εναλλαγή στην εξουσία. Είδε το "τυρί" και όχι την "πολιτική φάκα". Το "όχι" μέχρι χθες απέδιδε πολιτικά. Βοήθησε τον κ. Σαμαρά να εδραιωθεί στην ηγεσία της ΝΔ. Να "συγκρατήσει" το διαλυμένο μετά τις εκλογές του 2009 κόμμα του, έστω και σε χαμηλά επίπεδα, και να περιθωριοποιήσει την κύρια αντίπαλό του, την κ. Μπακογιάννη. Πήρε μάλιστα και σημαντικό προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις έναντι στο ΠΑΣΟΚ (που βυθίστηκε), αλλά σε επίπεδα της τάξης του... 22%.
Υποτίμησε, όμως, τον ρόλο του ως ευρωπαϊκού κόμματος εξουσίας, που δεν μπορεί με βολονταρισμό να αγνοεί τους συγκεκριμένους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς, σε περίοδο μάλιστα συνολικής κρίσης χρέους για την Ευρώπη.
Δημιούργησε με λαϊκιστικό τρόπο στο κόμμα και στους ψηφοφόρους του μια μονοσήμαντη "αντιμνημονιακή κουλτούρα", που όσο πλησιάζει προς την κυβερνητική εξουσία, τόσο περισσότερο θα στρέφεται εναντίον του και θα αποκαλύπτει όλα τα αδιέξοδα της τακτικής του.
Τα τελευταία γεγονότα, μετά την αποτυχημένη κίνηση Παπανδρέου για δημοψήφισμα και την παραίτηση και πτώση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, έφεραν τον κ. Σαμαρά αντιμέτωπο με τα όρια της πολιτικής του.
Οι αναγκαίες "υποχωρήσεις" που έκανε υπό την ασφυκτική πίεση των εταίρων - δανειστών (που τις αντιμετώπιζε επιπόλαια και με διάφορες "μαγκιές", όταν τις υφίστατο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ) δημιουργούν αναταραχή στο εσωτερικό της ΝΔ και δείχνουν τον ίδιο ανακόλουθο έναντι των θέσεών του και τον "στραπατσάρουν".
Κάθε άλλο παρά χαιρόμαστε με το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει ο κ. Σαμαράς (αντίστοιχο εκείνου του κ. Παπανδρέου, με το δημοψήφισμα).
Ηδη, έχει αναθεωρήσει σε μεγάλο μέρος τη στάση του. Οφείλει με γενναιότητα να την ολοκληρώσει, για το καλό της χώρας. Δεν είναι ώρα για "εκβιασμούς". Ετσι κι αλλιώς, την "αναθεώρηση" μετά τις εκλογές ήταν υποχρεωμένος να την κάνει. Ας την κάνει μια ώρα νωρίτερα, αγνοώντας τις πιέσεις μιας "εσωκομματικής σέκτας", την οποία, βέβαια, ο ίδιος εξέθρεψε...
ΠΗΓΗ: ethnos.gr
