Του Γιώργου Δελαστίκ
Ξαφνικά, σαν να μη μας έφτανε η άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας και η διαρκής καταβύθισή της στην άβυσσο της κρίσης, να 'σου και οι Τούρκοι!
Αυτοί μας έλειπαν τώρα!
Ο "φίλος" Ερντογάν στέλνει τουρκικά πολεμικά πλοία στα νότια του Καστελόριζου, για να...
κάνει με "τσαμπουκά" έρευνες εντοπισμού κοιτασμάτων φυσικού αερίου μέσα στην ελληνική (!) Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ).
Απειλεί, ταυτόχρονα, να στείλει το Πολεμικό Ναυτικό της Αγκυρας και στην ΑΟΖ της Κύπρου, για να διακόψει βιαίως γεωτρήσεις για φυσικό αέριο σε περιοχή της κυπριακής ΑΟΖ, που συνορεύει με την ΑΟΖ του Ισραήλ.
Παράλληλα, προχωρά σε κινήσεις προετοιμασίας αρπαγής ολόκληρης της ΑΟΖ της Κύπρου ανάμεσα στη Μεγαλόνησο και στην Τουρκία μέσω "συμφωνίας" ανάμεσα στην Αγκυρα και στα κατοχικά τουρκικά στρατεύματα στην Κύπρο!
Θερμό επεισόδιο είναι προφανές ότι απειλείται να ξεσπάσει μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, αν η κυβέρνηση Παπανδρέου αποφασίσει να κάνει το αυτονόητο και θεμελιώδες:
να στείλει ελληνικά πολεμικά πλοία νοτίως του Καστελόριζου, για να μην επιτρέψει στην Τουρκία να κάνει έρευνες στην ελληνική ΑΟΖ.
Περίπλοκη στην Κύπρο η κατάσταση.
Γεμάτη κινδύνους πρόκλησης άλλου θερμού ελληνοτουρκικού επεισοδίου κι εκεί.
Η Αγκυρα αρνείται στην Κυπριακή Δημοκρατία το δικαίωμα ακόμη και να έχει δική της ΑΟΖ, αν προηγουμένως δεν έχει λυθεί το Κυπριακό.
Η Λευκωσία εκχώρησε την εκμετάλλευση ενός τμήματος της ΑΟΖ της στους Αμερικανούς και τους Ισραηλινούς, με στόχο να συνάψει στη βάση αυτή στρατηγική συμμαχία με την Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ, ώστε να μπορέσει να αποκρούσει τις επιβουλές της Τουρκίας.
Κατόπιν απόφασης του Ισραήλ, μάλιστα, τις έρευνες ανέλαβε εταιρεία αμερικανοεβραϊκών συμφερόντων, η ίδια που κάνει τις γεωτρήσεις και στην ΑΟΖ του Ισραήλ.
Το δίλημμα του Ερντογάν είναι μεγάλο.
Ο ίδιος ο Τούρκος πρωθυπουργός, ο υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου και κορυφαίοι υπουργοί της κυβέρνησής του έχουν κάνει αλλεπάλληλες δημόσιες δηλώσεις, ότι θα σταματήσουν με όλα τα μέσα, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών, κάθε απόπειρα της Λευκωσίας να πραγματοποιήσει έρευνες μέσα στην κυπριακή ΑΟΖ.
Αν τώρα η Αγκυρα δεν κάνει τίποτα, θα γίνει ρεζίλι. Αν υλοποιήσει τις απειλές της, θα φτάσει μέχρι του σημείου να απειλήσει στρατιωτικά μια αμερικανική εταιρεία;
Δεν παίζει κανείς με τα θέματα αυτά.
Η αμερικανοεβραϊκή εταιρεία ερευνών είναι προφανές, ότι θα λειτουργήσει με πολιτικά, πρωτίστως, κριτήρια. Αν έχει οδηγίες από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να μη φύγει, τι θα κάνουν οι Τούρκοι;
Θα συλλάβουν τους Αμερικανούς τεχνικούς ή θα διεμβολίσουν την εξέδρα γεωτρήσεων, με κίνδυνο να βρεθούν ξαφνικά αντιμέτωποι με τον 6ο Στόλο των ΗΠΑ;
Διλήμματα, όμως, έχει και η Ουάσιγκτον.
Θα θυσιάσει τις σχέσεις της με μια χώρα στρατηγικής σημασίας, όπως είναι η Τουρκία, για χάρη υποτιθέμενων κοιτασμάτων της Κύπρου; Δεν είναι λογικό.
Λύση υπάρχει. Ευνοϊκή για την Ουάσιγκτον και την Αγκυρα, καθώς θα αποτρέψει τη μεταξύ τους κλιμάκωση της έντασης, αλλά αρνητική για τη Λευκωσία.
Η λύση είναι απλή: να δώσει εντολή η αμερικανική κυβέρνηση στην αμερικανοεβραϊκή εταιρεία ερευνών να αναβάλει την έναρξη των γεωτρήσεων ή να τις διακόψει αμέσως μετά από μια - δυο μέρες επικαλούμενη δήθεν "τεχνικούς λόγους".
Ετσι σώζονται τα προσχήματα για τις ΗΠΑ και την Τουρκία και την πληρώνει μόνο η Κύπρος, η οποία πάντως δεν υφίσταται πανωλεθρία.
Για να δούμε αν θα επιλεγεί η λύση αυτή.
Η αποφυγή πανωλεθρίας είναι δυσκολότερη για την κυβέρνηση Παπανδρέου, στην περίπτωση της τουρκικής "εισβολής" στην ελληνική ΑΟΖ, νότια - νοτιοανατολικά του Καστελόριζου.
Εκεί δεν παρεμβαίνουν άλλοι. Η αντι-παράθεση είναι μόνο μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας.
Το χειρότερο είναι, όμως, ότι δεν υπάρχουν περιθώρια υποχώρησης της Αθήνας. Το σημείο που διάλεξαν οι Τούρκοι είναι εξαιρετικά νευραλγικό.
Δεν θα συνορεύουν, πλέον, η ΑΟΖ της Ελλάδας με την ΑΟΖ της Κύπρου, αν οι Τούρκοι κατοχυρώσουν ντε φάκτο ως δική τους ή αν καταστήσουν αμφισβητούμενη την περιοχή της ελληνικής ΑΟΖ που διεκδικούν!
Θα παρεμβάλλεται η τουρκική ΑΟΖ ανάμεσά τους, ενώ ταυτόχρονα η τουρκική ΑΟΖ θα συνορεύει έτσι και με την αιγυπτιακή!
Ασχημα τα πράγματα...
ΠΗΓΗ: ethnos.gr
