«Είμαι ευχαριστημένος, χορτασμένος, μου τα έχει δώσει όλα ο Θεός. Και έτυχε να έρθει τώρα στα χέρια μου αυτή η ιδιοκτησία, που πήραμε κομματάκι κομματάκι με οικονομία».
Σε μια εποχή που όλοι αναζητούν αγωνιωδώς οικονομικούς πόρους, ακούγεται μάλλον περίεργο κάποιος να διαθέτει το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο του για να παίζουν τα παιδιά.
«Δεν είναι από φιλανθρωπία αλλά από πίστη» λέει ο Σταμάτης Κραουνάκης.
«Αφού λοιπόν λυτρώθηκα από την ιδέα της ιδιοκτησίας και βλέποντας την ανταπόκριση των παιδικών παραστάσεων που ανεβάζω στην πολυχώρο Αθηναΐς» μας εξηγεί «σκέφτηκα ότι αυτό είναι ένα κοινό που δεν πρόκειται να σε προδώσει ποτέ, δεν τελειώνει ποτέ και επιπλέον έχει τεράστια ανάγκη.
Και αποφάσισα να διαθέσω τον χώρο στη δημιουργία ενός πρωτοπόρου παιδότοπου που να συνδυάζει το παιχνίδι, την οικολογία και τη μουσική. Θέλω τα παιδιά από αυτή την πόρτα να “μπουν” στη μουσική χωρίς τη βία ότι κάνουν μάθημα.
Περνούν τα χρόνια και, ξέρετε, κάποιος σκέφτεται την υστεροφημία του. Πιστέψτε με, έχω εξασκηθεί στην ιδέα ότι κάποια στιγμή θα φθάσω στην κορυφή του λόφου και θα δω το λιμανάκι από πίσω».
ΠΗΓΗ: το βημα on-line
