Ζοφεροί πλέον οι οιωνοί, αναφορικά με το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της χώρας πριν από το 2013, μετά τη δήλωση Σόιμπλε.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών ήταν, μαζί με την καγκελάριο... Ανγκελα Μέρκελ, ένας από τους ελάχιστους αντιπάλους της εξώθησης της Ελλάδας σε αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους της πριν από το 2013.
Oταν, λοιπόν, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε βγαίνει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ντι Βελτ» και λέει ότι «κάτι πρέπει να γίνει» και «να ληφθούν περαιτέρω μέτρα» τον Ιούνιο, αν μια «λεπτομερής ανάλυση» που περιμένει και η οποία καταρτίζεται «σε στενό συντονισμό με την Κομισιόν και την ΕΚΤ... θέσει εν αμφιβόλω την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας», υπενθυμίζοντας παράλληλα ότι «μέχρι το 2013 μια αναδιάρθρωση του χρέους γίνεται μόνο σε εθελοντική βάση», είναι προφανές ότι τα πράγματα είναι σκούρα για την Ελλάδα.
Δεν ωφελεί να κρυβόμαστε.
Το μήνυμα που περνάει ο Σόιμπλε είναι ότι σε ενάμιση - δύο μήνες από σήμερα ενδέχεται η ΕΕ να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα δεν είναι πλέον σε θέση να εξυπηρετήσει το δημόσιο χρέος της, οπότε θα περιέλθει σε κατάσταση χρεοκοπίας.
Εύκολα αντιλαμβάνεται ο καθένας πως έχει πολύ διαφορετικό βάρος να το λέει αυτό ένας οικονομολόγος ή να το γράφει μια σοβαρή εφημερίδα και εντελώς άλλο πράγμα να το υποστηρίζει δημοσίως ο υπουργός Οικονομικών της ηγεμονικής δύναμης της Ευρώπης, ο οποίος μάλιστα μέχρι τώρα και επί σχεδόν έναν χρόνο δεχόταν σφοδρότατες επιθέσεις στη χώρα του από πολύ πιο συντηρητικές θέσεις επειδή εμφανιζόταν στα μάτια των Γερμανών ως εξαιρετικά... ήπιος απέναντι στην Ελλάδα!
Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και οι εξελίξεις τρέχουν. Το γεγονός ότι ο Σόιμπλε για πρώτη φορά αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης «σε εθελοντική βάση» του ελληνικού δημόσιου χρέους, σημαίνει ότι η κυβέρνηση της Γερμανίας ταλαντεύεται πλέον για το αν πρέπει να αλλάξει γραμμή στο θέμα αυτό.
Μέχρι τώρα το Βερολίνο ήταν αποφασισμένο να μην επιτρέψει τη χρεοκοπία καμιάς χώρας της Ευρωζώνης μέχρι το καλοκαίρι του 2013. Είχε μάλιστα αποφασίσει να πληρώσει μέσω του μηχανισμού στήριξης της ΕΕ όσα χρειαστούν για να επιβιώσουν οι υπό καθεστώς Μνημονίου χώρες (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία και οποιαδήποτε άλλη χρειαζόταν ενδεχομένως) ώστε να μη χρεοκοπήσουν μέχρι τον Ιούνιο του 2013.
Τότε η γερμανική ηγεσία είναι αποφασισμένη να υπαγάγει στο καθεστώς «συντεταγμένης χρεοκοπίας» (δηλαδή στον μόνιμο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, όπως αποκαλείται για επικοινωνιακούς λόγους ώστε να παραπλανά και να μη φοβίζει τον κόσμο) όλες τις χώρες που θα εξακολουθούν να έχουν ανάγκη ευρωπαϊκής χρηματικής βοήθειας, με πρώτη φυσικά την Ελλάδα.
Το γερμανικό κυβερνητικό σχέδιο, το οποίο έχει ήδη γίνει απόφαση των ηγετών της ΕΕ και συνεχίζει να είναι αντικείμενο περαιτέρω επεξεργασίας στις επιμέρους προβλέψεις του, προβλέπει τότε τη συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών στις ζημιές που θα προκύψουν από τη μείωση της αξίας των ελληνικών (και πορτογαλικών, ιρλανδικών κ.λπ.) ομολόγων κατά 30% ή 50% ή οποιοδήποτε άλλο ποσοστό.
Μέχρι το 2013 όμως, όπως εξήγησε στη συνέντευξή του ο Σόιμπλε, οι κυβερνήσεις είναι αδύνατον να επιβάλουν μονομερώς το ύψος του «κουρέματος» της αξίας των κρατικών ομολόγων της Ελλάδας ή οποιασδήποτε άλλης χώρας, χωρίς να κλονιστεί η εμπιστοσύνη σε όλα τα κρατικά ομόλογα των χωρών της Eυρωζώνης, αν προηγουμένως δεν έχουν συμφωνήσει εθελοντικά οι ιδιώτες επενδυτές (δηλαδή οι τράπεζες, οι διαχειριστές κερδοσκοπικών κεφαλαίων, τα ασφαλιστικά ταμεία κ.λπ.) για το ποσοστό του βάρους που θα δεχτούν να πληρώσουν.
Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι η επιβάρυνση των ιδιωτών θα είναι πολύ μεγαλύτερη μετά το 2013, όταν η συμμετοχή τους στα βάρη θα είναι θεσμοποιημένη και υποχρεωτική, παρά τώρα.
Σε περίπτωση, δηλαδή, αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους σήμερα, το βάρος θα σηκώσουν σχεδόν αποκλειστικά οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.
Οι ελληνικές τράπεζες και τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία θα είναι οι οργανισμοί που θα δεχτούν το ισχυρότερο οικονομικό πλήγμα σε περίπτωση αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους.
Τα ιδρύματα αυτά κρατούν το μεγαλύτερο τμήμα των ελληνικών κρατικών ομολόγων και μάλιστα σε ποσά που θα οδηγήσουν σε οικονομικό αδιέξοδο ακόμη και πολύ μεγάλες ελληνικές τράπεζες, αν το ποσοστό του «κουρέματος» υπερβεί το 25-30%.
Ενδέχεται τότε, να μην μπορούν να σώσουν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα ούτε οι συγχωνεύσεις και να ξεπουληθεί έναντι πινακίου φακής σε ξένους τραπεζικούς κολοσσούς, που ήδη προετοιμάζονται για να αξιοποιήσουν αυτήν την ευκαιρία.
ΠΗΓΗ: ethnos.gr
