Ποιος θυµάται...
εκείνες τις προβλέψεις πως η παγκόσµια οικονοµική κρίση θα έφερνε µια νέα εποχή λιτότητας για όλους; Πως θα έκοβε τα φτερά στους χρηµατιστές και στους τραπεζίτες;
Πως θα έκλεινε το χάσµα ανάµεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς; Πως θα τσάκιζε τους πλούσιους µε βαρείς φόρους, εξαναγκάζοντάς τους να συνεισφέρουν... περισσότερα στην κοινωνία; Ε λοιπόν, τίποτα από αυτά δεν συνέβη.
Η αλήθεια...
... είναι πως η κρίση έκανε τους πλούσιους ακόµη πλουσιότερους. Και όπως γράφει ο αρθρογράφος και συγγραφέας Μάθιου Λιν στο πρακτορείο Bloomberg, δεν πρόκειται να κλείσει το χάσµα που τους χωρίζει από τους φτωχούς.
Οι πιο εύποροι ζουν σε µια εντελώς διαφορετική οικονοµία από εκείνη στην οποία ζει ο λαός. Eκθεση της τράπεζας HSBC δείχνει πως τα πλουσιότερα βρετανικά νοικοκυριά αναµένεται να αυξήσουν κατά 7,8% τις φετινές δαπάνες τους. ∆εν υπάρχει λιτότητα γι’ αυτά.
Η µέση βρετανική οικογένεια όµως δεν τα καταφέρνει καθόλου καλά. Η µέση αύξηση του εισοδήµατός της είναι 2,2%, δηλαδή χαµηλότερη από τον πληθωρισµό (3,7%). Στην πραγµατικότητα γίνεται φτωχότερη.
Αυτό που συµβαίνει στη βρετανία συµβαίνει και στον υπόλοιπο ανεπτυγµένο κόσµο, λέει ο Μάθιου Λιν. Η βρετανική οικονοµία δεν είναι κάτι ξεχωριστό. Στις ΗΠΑ, οι φοροαπαλλαγές ευνόησαν τους πιο πλούσιους. Η Γουόλ Στριτ ανέκαµψε γοργά από την κρίση. Οι µέσες ωριαίες αποδοχές των εργαζοµένων, όµως, αυξήθηκαν µόλις 1,9% πέρυσι. Η ίδια κατάσταση επικρατεί παντού. Και δείχνει πως οι πλούσιοι, θα εξακολουθήσουν να γίνονται πλουσιότεροι από όλους τους άλλους. Να γιατί.
Οι διασώσεις...
... που κάνουν οι κυβερνήσεις ευνοούν µόνο τους πιο πλούσιους. Κάποτε οι κυβερνήσεις επιδοτούσαν τις βιοµηχανίες. Σήµερα διασώζουν την τραπεζική βιοµηχανία, τα στελέχη της οποίας έχουν τα υψηλότερα εισοδήµατα.
Το εύκολο κρατικό χρήµα που εισρέει στα ταµεία της, ανεβάζει τις τιµές. Ενας τραπεζίτης που ποντάρει µε αυτό το χρήµα στη µελλοντική άνοδο της τιµής του πετρελαίου, µάλλον θα βγει κερδισµένος (και µάλιστα µε ξένα λεφτά). Ο χαµένος θα είναι ο µέσος άνθρωπος που θα πληρώνει το καύσιµο ακριβότερα (και µάλιστα από την τσέπη του).
Η παγκοσµιοποίηση επέτρεψε στους πάµπλουτους να αποκοπούν από τις εθνικές οικονοµίες. Οπως, ας πούµε οι τραπεζίτες, οι χρηµατιστές και οι δικηγόροι του Λονδίνου. ∆ραστηριοποιούνται το ίδιο στις αναδυόµενες οικονοµίες, όσο και στη βρετανική οικονοµία, ίσως και περισσότερο. Οσο αυτοί κανονίζουν την εισαγωγή ρωσικών πετρελαϊκών εταιρειών στο χρηµατιστήριο ή αναλαµβάνουν την αναδιάρθρωση του χρέους του Ντουµπάι, όσα συµβαίνουν στο Λονδίνο µπορεί να τους είναι αδιάφορα.
Για µερικά...
... από αυτά τα πράγµατα, οι κυβερνήσεις δεν µπορούν να κάνουν τίποτα. Για άλλα µπορούν. ∆εν χρειάζεται να διασώζουν τραπεζίτες (εκτός αν δεν µπορούν να κερδίσουν τις εκλογές χωρίς αυτούς).
Η ιδέα πως η κρίση θα περιόριζε τις ανισότητες ακουγόταν ωραία. οµως αυτό δεν συνέβη πουθενά. Οσο οι κυβερνήσεις εξυµνούν στον λαό τις αρετές της λιτότητας, οι πλούσιοι γίνονται ακόµη πλουσιότεροι.
ΠΗΓΗ: τα νεα on-line, rvranas@dolnet.gr
