Η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να πουλήσει τα πάντα έναντι 50 δισ. ευρώ. Στον βωμό της μείωσης του δημόσιου χρέους, το οικονομικό επιτελείο ήρθε σε συμφωνία με την τρόικα των δανειστών για την πώληση:
1. Κάθε εισηγμένης ή μη δημόσιας επιχείρησης.
Και ως τέτοιες μπορεί να καταγραφούν (εξ όσων έχουν απομείνει στο Δημόσιο) οι ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ (Εταιρεία Υδρευσης Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης), Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, ΟΠΑΠ, ΟΤΕ (μειοψηφικό πακέτο), Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς, Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης, Αγροτική Τράπεζα, Ελληνικά Πετρέλαια (μειοψηφικό πακέτο). Αναφερόμενοι ειδικά στις τράπεζες είπαν, πως πρέπει να εκχωρηθούν μη βασικές δραστηριότητες (όπως των συναλλαγών στην περίπτωση του Ταμείου Παρακαταθηκών).
2. Η ακίνητη περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου.
Φιγουράρουν δημόσιες εκτάσεις «φιλέτα» στην ηπειρωτική ή στη νησιωτική χώρα, οι βραχονησίδες (πρώτη φορά είχε επιχειρήσει να τις πουλήσει το 1991 ο Κων. Μητσοτάκης). Σε περίπου 72.000 ανέρχονται τα δημόσια κτήματα και 41.000 τα ανταλλάξιμα. Αξίζει να αναφερθεί, ότι ως δημόσια περιουσία θεωρούνται ο αιγιαλός και η παραλία.
3. Τα εμπορικά ακίνητα.
Εκατοντάδες δημόσια κτίρια που βρίσκονται σε κάθε πόλη ή εκτός αυτών μπαίνουν στην τεράστια λίστα τής προς πώληση δημόσιας περιουσίας της χώρας.
Οι επικεφαλής της τρόικας, Σερβάζ Ντερούζ της Ευρωπαϊκής Ενωσης, Πολ Τόμσεν του ΔΝΤ και Κλάους Μαζούχ της ΕΚΤ, ερωτηθέντες σχετικά ξεκαθάρισαν πως «σε καμία περίπτωση δεν μιλάμε για αρχαία μνημεία» και ειδική επισήμανση έγινε από τον κ. Τόμσεν: «Κανείς δεν θα ήθελε να διακυβεύσει την πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας».
Το μεγαλύτερο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και εκποίησης της ελληνικής δημόσιας περιουσίας που θέτει σε εφαρμογή η κυβέρνηση, στοχεύει στην άντληση 15 δισ. ευρώ τη διετία 2011-2012 και συνολικά 50 δισ. ευρώ την πενταετία 2011-2015. Η αρχική εκτίμηση της ελληνικής κυβέρνησης ήταν για 8 δισ. (απαισιόδοξη, κατά την τρόικα) έναντι των 7 δισ. που έχουν εγγραφεί στο Μνημόνιο και των 3 δισ. ευρώ αρχικώς.
Η κυβέρνηση ξεπέρασε τους «αρχικούς δισταγμούς» της, κατά την τρόικα, και προχωράει στην καταγραφή της περιουσίας του Δημοσίου και τη δημιουργία χαρτοφυλακίου συμμετοχών και εμπορικά αξιοποιήσιμων ακινήτων. Κατά την τρόικα, το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και εκποιήσεων είναι πραγματοποιήσιμο.
Αξίζει να αναφερθεί ότι ανάλογη πρόταση έγινε τον περασμένο Ιούλιο από τον πρόεδρο της Ν.Δ. Αντώνη Σαμαρά για την άντληση 50 δισ. ευρώ από περιουσία συνολικής αξίας 300 δισ. ευρώ.
Σε πρώτη φάση προχωρούν στην ανεύρεση συμβούλου, που θα αναλάβει το όλο εγχείρημα.
Η πώληση οτιδήποτε «κινείται ή δεν κινείται» είναι η λύση στη μείωση του δημόσιου χρέους, προκειμένου -κατά την τρόικα- να μη χρειαστεί να γίνουν και άλλες δύσκολες κοινωνικές περικοπές. Εν τούτοις η εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας γίνεται, αφού έχουν προηγηθεί οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, καθώς και οι αυξήσεις φόρων.
Τα χρήματα που θα αντληθούν από την πώληση επιχειρήσεων και ακινήτων θα μειώσουν ανάλογα το δημόσιο χρέος.
Πρόκειται για μία από τις συνδυαστικές λύσεις, στις οποίες καταλήγει το οικονομικό επιτελείο ύστερα από συμφωνία με τους δανειστές.
Οι άλλες δύο είναι ο ευρωπαϊκός δανεισμός για την επαναγορά του δημόσιου χρέους και οι μεμονωμένες συμφωνίες με τραπεζικούς οίκους που έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό του ελληνικού χρέους (Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία και ΗΠΑ).
ΠΗΓΗ: enet.gr
