Θεόκριτος Αργυριάδης
Ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες άσκησης πολιτικής είναι το timing. Δηλαδή, η χρονική στιγμή που αποφασίζεις να θέσεις σε διαβούλευση, τόσο στη Βουλή όσο και στη...
δημόσια σφαίρα, ένα ζήτημα που κρίνεις ότι χρήζει αντιμετώπισης ή, έστω, ειδικής μεταχείρισης. Συνήθως, το timing που επιλέγεται, υπερισχύει έναντι της ουσίας της εκάστοτε τροπολογίας. Και είναι λογικό.Επίσης, θεωρώ πως το timing είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ενσυναίσθηση. Εάν δεν έχεις την ικανότητα, να αντιλαμβάνεσαι τις κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν και την ψυχολογία τουλάχιστον των ψηφοφόρων σου, τότε είναι σχεδόν δεδομένο, ότι θα πράξεις πολιτικό ατόπημα. Όχι από σκοπιμότητα αλλά από αδυναμία αντίληψης του δημοσίου αισθήματος σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή (timing).
Αυτό μας το απέδειξε περίτρανα, προ ημερών, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, όταν εν μέσω καθημερινού τριψήφιου αριθμού νεκρών, αποφάσισε να πάει για ποδηλατάδα και motocross στην Πάρνηθα. Η χειρότερη απόφαση, την πιο πένθιμη στιγμή. Όμως, το ίδιο μας απέδειξαν και ορισμένοι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης με την τροπολογία υπέρ των αστυνομικών που κατέθεσαν στη Βουλή.
Τους τελευταίους μήνες παρατηρούμε, ότι η χώρα μας ζει μια πρωτόγνωρη κρατική καταστολή, η οποία μέρα με τη μέρα, επέτειο την επέτειο εντείνεται και γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη για την σωματική ακεραιότητα των πολιτών. Αυταρχισμός, ξύλο σε νέους και ηλικιωμένους άνευ λόγου και αιτίας, ωμή καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και συλλήψεις. Δεκάδες συλλήψεις από τα πιόνια του Χρυσοχοΐδη. Ανάμεσα στους τελευταίους που συνελήφθησαν βρίσκεται και η Δημοκρατία. Μάλιστα, η τύχη της αγνοείται. Ίσως την έκλεισαν σε κάποιο μπουντρούμι μέχρι να την επικαλεστούν για επικοινωνιακούς και μόνο λόγους.
Φυσικά, ανάλογα σκηνικά εκτυλίχθηκαν και στην επέτειο της δολοφονίας Γρηγορόπουλου. Τραμπουκισμός πολιτών που ήθελαν μεμονωμένα, τηρώντας τα υγειονομικά πρωτόκολλα να αποτίσουν φόρο τιμής, έφοδος και ρίψη χειροβομβίδας κρότου λάμψης εντός πολυκατοικίας (!), συλλήψεις δικηγόρων που πρωταγωνίστησαν στην δίκη της Χρυσής Αυγής.
Αποκορύφωμα της αθλιότητας, το βίντεο στο οποίο φαίνεται καθαρά αστυνομικός να κρατάει ανθοδέσμη που προοριζόταν για το μνημείο Γρηγορόπουλου και στη συνέχεια, υπό την μορφή παιχνιδιού, να διαλύει, να «δολοφονεί» τα λουλούδια στην πλάτη συναδέλφου του. Τόση η ασέβεια και η προσβολή. Αλλά μεγαλύτερη προσβολή από το γεγονός της παρουσίας μόνο των αστυνομικών στον ιερό χώρο του μνημείου υπάρχει;
Τα φοβούνται τα λουλούδια, όπως φοβούνται και τους πολίτες. Η καθοδηγούμενη από τα πάνω, ανεξέλεγκτη και απύθμενη καταστολή είναι η τρανή απόδειξη ότι φοβούνται. Τρέμουν. Δίνουν εντολές ξυλοδαρμών για να κρύψουν την αμηχανία τους. Επιτίθενται για να τρομοκρατήσουν και να καταλαγιάσουν την ορμή και την οργή. Μόνο που δεν καταλαβαίνουν ένα πράγμα: όσο μας χτυπάνε, τόσο μας πεισμώνουν. Όσο πληγώνουν την δημοκρατία, τόσο μας πείθουν να συνεχίσουμε να ανθίζουμε λουλούδια εκεί που αυτοί σπέρνουν αγκαθωτές τσουκνίδες.
Ενώ, λοιπόν, συμβαίνουν αυτά, τα οποία επανειλημμένως και με αυστηρό ύφος έχει καταγγείλει ο ΣΥΡΙΖΑ, και ενώ το απόγευμα της επετείου ο κ. Σπίρτζης, τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη, ζήτησε εντός της Βουλής να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στην μνήμη του Αλέξανδρου και προσέφερε μια ανθοδέσμη στον κ. Χρυσοχοΐδη, εξαπολύοντας δριμύ κατηγορώ για την στάση των αστυνομικών δυνάμεων, την επομένη κιόλας μέρα κατέθεσε τροπολογία υπέρ των αστυνομικών.
Τρία βασικά σημεία αυτής: Α) κατάργηση υποχρεωτικού στρατιωτισμού και φοίτηση υπό ακαδημαϊκούς όρους, Β) παροχή δωρεάν διαγνωστικών εξετάσεων σε ΕΛΑΣ, σωφρονιστικούς και κρατούμενους και το επίμαχο Γ) «παροχή έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης σε αστυνομικούς, ως αναγνώριση του έργου που προσφέρουν στην κοινωνία» και συνεχίζει «καταβολή άπαξ ποσού, ίση προς ένα μηνιαίο μισθό…
Υπό διαφορετικές συνθήκες, ίσως οι αντιδράσεις που προκλήθηκαν, τόσο στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, όσο κυρίως στην βάση των ψηφοφόρων του, να ήταν ηπιότερες, εφόσον όλοι σχεδόν συμφωνούν πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα που θα έπρεπε να μάχεται και να προασπίζει τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων. Άλλωστε, με το Α και το Β της τροπολογίας, δε νομίζω πως διαφωνεί κάποιος ούτε και σήμερα. Σοβαρό θέμα δημιουργείται, και καλώς δημιουργείται, στο Γ.
Είναι δυνατόν ο ΣΥΡΙΖΑ να προτείνει καταβολή δώρου στους αστυνομικούς, την στιγμή που δεν το έχει κάνει για τους γιατρούς που μάχονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα, καταθέτοντας και την ψυχή τους; Κατηγορεί την κυβέρνηση για πολιτική χειροκροτήματος και εμπαιγμό αλλά η κριτική και η στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ έμεινε μόνο στα κανάλια και τις ανακοινώσεις και δεν εμφανίστηκε σε επίσημη τροπολογία. Γιατί; Και, εν τέλει, που αποσκοπούσε η συγκεκριμένη κίνηση; Αποτελούσε κλείσιμο του ματιού στα σώματα ασφαλείας και τους ψηφοφόρους του κέντρου, εν όψει και του άτυπου προεκλογικού αγώνα που σχεδόν έχει ξεκινήσει; Εκτός κι αν ο κ. Σπίρτζης προσδοκούσε προσωπικό όφελος, παραμερίζοντας κομματικές απώλειες.
Το δημόσιο χρέος τρέχει με ταχύτητα φωτός, έχοντας ξεπεράσει το 200% του ΑΕΠ, η ανεργία διαρκώς αυξάνεται, ο κίνδυνος του κορονοϊού δεν πρόκειται να μας εγκαταλείψει έως το άμεσο μέλλον, χάνονται ζωές εκτός ΜΕΘ και εκτός νοσοκομείων επειδή δεν βρήκαν κρεβάτι, ο χώρος του πολιτισμού βρίσκεται στα πρόθυρα ανθρωπιστικής κρίσης, εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες παιδιά αποκλείστηκαν από το δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης επειδή δεν είχαν τάμπλετ και ίντερνετ, οικογένειες μένουν χωρίς ρεύμα δεκέμβρη μήνα.
Αυτές τις ομάδες και άλλες τόσες, που πλήττωνται από την πανδημία θα έπρεπε να εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι τους αστυνομικούς. Τουλάχιστον όχι σ’ αυτή την φάση, όχι τώρα. Πρώτα τροπολογίες και προτεινόμενες λύσεις για τους ευάλωτους και τους αγωνιστές της πρώτης γραμμής (γιατροί, εργαζόμενοι καθαρισμού κτλ) και έπειτα όλοι οι άλλοι. Γιατί δεν καταθέτει μια τροπολογία για εργάτες και εργάτριες στον χώρο του σεξ; Εδώ και μήνες οι άνθρωποι αυτοί είναι χωρίς δουλειά, έχουν γίνει δημόσιες καταγγελίες αλλα διατηρείται σιγήν ιχθύος. Γιατί; Επειδή η κοινή γνώμη είναι αρνητικά φορτισμένη στην κατηγορία αυτών των ανθρώπων; Επειδή η κοινωνία ακούει οίκος ανοχής και κάνει τον σταυρό της; Από πότε στον ΣΥΡΙΖΑ ασκούν πολιτική με όρους κοινωνικών ταμπού και προκαταλήψεων και όχι δικαιοσύνης και ισότητας;
Η συγκεκριμένη τροπολογία αποτελεί μέγα λάθος, κόστισε ακόμη ένα κύκλο εσωστρέφειας στον ΣΥΡΙΖΑ, σε μια περίοδο που τα εσωκομματικά «μαχαιρώματα» είχαν κοπάσει ή τουλάχιστον δεν εκφράζονταν δημόσια. Συνιστά ασέβεια προς τα θύματα αστυνομικής βίας και τις οικογένειες αυτών, την μητέρα του Αλέξανδρου, του Παύλου, του Ζακ, ασέβεια προς όσους έχουν νιώσει στο πετσί τους την ανεξέλεγκτη βία με εντολή Χρυσοχοΐδη, προς τους δικηγόρους που συνελήφθησαν. Ίσως ο ΣΥΡΙΖΑ να οφείλει ένα συγνώμη σε όλους αυτούς.
Τελικά, αργά το βράδυ η τροπολογία αποσύρθηκε αλλά αυτό μικρή σημασία έχει και για τον πολιτικό διάλογο και για την συνείδηση του κόσμου. Ο κ. Σπίρτζης σε ανάρτησή του έκανε λόγο για λάθος χρονική στιγμή (αχ αυτό το timing) και για δίκαιες διαμαρτυρίες οργανώσεων και κοινωνικών φορέων (ιατροί, νοσηλευτές, καθαριστές κτλ) ότι δεν έχουν κατατεθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ αντίστοιχες τροπολογίες για έκτακτο βοήθημα ενός μισθού...
Κλείνοντας, ο ΣΥΡΙΖΑ, εάν πράγματι επιθυμεί να αποτελέσει την μεγάλη προοδευτική και δημοκρατική παράταξη και απάντηση στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, οφείλει να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα και να την αντικατοπτρίσει μέσα από παρεμβάσεις και τροπολογίες. Κόμμα που αλλάζει και αλλαγές δεν βλέπουμε, με αδικαιολόγητες καθυστερήσεις, συνέδριο που αχνοφαίνεται όπως οι πίνακες του Νικηφόρου στο Κωνσταντίνου και Ελένης. Ας επιλέξει, επιτέλους, ποια πολιτική θα χαράξει, ποιο θα είναι το νέο αφήγημα που ακούμε αλλά δεν βλέπουμε και ας δώσει εναλλακτικές προτάσεις στον κόσμο που αγωνιά για την ζωή και την επιβίωση του. Λοιπόν; Θα βγει αποφασιστικά και με πρόγραμμα μπροστά για τις ανάγκες των πολλών ή θα συνεχίσει να βουλιάζει σε λιμνάζουσες εσωτερικές διαμάχες, ανίκανος να εκφράσει την κοινωνία; Οι καμπάνες χτύπησαν. Κωφεύουν;
*Θεόκριτος Αργυριάδης, φοιτητής Πολιτικών Επιστημών στο ΔΠΘ
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του Jenny΄s world
