Θεέ μου πού φτάσαμε;
Μπουζούκια στο καταμεσήμερο. Να ψάχνεις τραπέζι να ‘χει ίσκιο για ν’ ακούσεις τον Καρρά. Να πασαλείβεσαι με αντηλιακό για να ακούσεις τον Βέρτη.
Θα ακούω την Πάολα να...
ξεκινάει να τραγουδάει την ώρα που τελείωνε παλιά.
«Θέλω να περάσουμε μαζί το πιο ωραίο μεσημέρι» να μας υπόσχεται από μικροφώνου η Θεοδωρίδου.
@
Αν υπάρχει Θεός ας νυχτώνει από τις δυο το μεσημέρι. Κάνε μας, Θεέ μου, Σουηδία και κάνε νύχτες διαρκείας.
@
Τα ωραία τα τραγούδια, τα μεγάλα, μου τα ‘πες μόλις ήπιαμε το γάλα.
@
Και 12 το βράδυ, να κλείνουν όλα τα clubs. Ν’ αρχίσω να πίνω ουίσκια απ’ τις πέντε.
Να μην μπορώ να πλησιάσω την γκόμενα στα δυο μέτρα;
Έχω γίνει ένας μαγκούφης σ’ αυτόν τον μαγκουφοκόσμο που κάθεται ο καθένας μόνος του σε μια γωνιά και τη βρίσκει.
@
Θα ξυπνάω το πρωί και θα πίνω βότκα με δημητριακά, για να πάω φτιαγμένος ν’ ακούσω τον Καρρά.
@
Τη φούντα πότε θα αρχίσω να την παίρνω; Θέλω να μου δώσει ένας υπεύθυνος την ώρα που πρέπει ν’ αρχίσω…
Έχω χάσει τις συντεταγμένες μου.
@
Οι Ρώσοι, λέει, βγάλαν το εμβόλιο. Οι Γερμανοί λένε να μην το πάρουμε. Να περιμένουμε να πάρουμε το δικό τους.
Νταλκάς καινούριος τώρα ποιος θα μας εμβολιάσει.
@
Εν τω μεταξύ στην Ελλάδα έχουμε σπάσει όλα τα ρεκόρ. Ο ίδιος λαός που ήταν υποδειγματικός ξαφνικά είναι εκτός ελέγχου. Δεν ακούνε κανέναν. Συμπέρασμα; Λαός που απομακρύνεται από το τηλεκοντρόλ κάνει τα δικά του.
@
Περίμενε ν’ αρχίσουν οι βροχές να κλειστούμε σπίτια και ξέρει ο ΣΚΑΪ τη δουλειά του.
Κι όμως αυτόν τον χειμώνα ο Κυριάκος θα βρεθεί προ μεγάλων εκπλήξεων. Δεν θα μπορεί να πιστέψει στα μάτια του. Η ανυπακοή θα χτυπήσει κόκκινο. Σε όλα τα επίπεδα.
@
Δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα. Σκούρα.
@
Όχι εμείς δεν θα πάρουμε τα ρωσικά εμβόλια, εμείς θα περιμένουμε τα γερμανικά.
@
Αποκλεισμένη η τηλεόραση από κάθε διαφορετική φωνή. Δραματικά ίδιοι οι μονόλογοι των δημοσιογράφων.
@
Δώδεκα η ώρα κλείσαν τα μαγαζιά στα νησιά και όλοι οι καταστηματάρχες βάλαν στη διαπασών το «Παπαθεμελή, Παπαθεμελή». Τραγούδι της εποχής των «Δέκα μικρών Μήτσων» που επί της ουσίας ανέτρεψε τον νόμο Παπαθεμελή, που επέβαλε το κλείσιμο των μαγαζιών στις 02.00.
Ο Παπαθεμελής επέστρεψε.
@
Παρόλα αυτά ο Κυριάκος είναι μόνος του στο πολιτικό σκηνικό κι ας τον έχει αδυνατίσει ο Σαμαράς. Η Φωφίτσα στηρίζει γιατί έτσι πρέπει να κάνει η σωστή Φιλιππινέζα της πολιτικής.
@
Ο Τσίπρας ακούει τους τρεις, τους πενηντατρείς, αλλά οι χίλιοι δεκατρείς τελικά θα νικήσουν.
Αυτό που δεν ξέρουν στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανήκει πλέον στο 3%.
Έχει αλλάξει μετοχική σύνθεση. Το 30% είναι άλλοι.
Που απαιτούν άλλα από τους συγγενείς του κόμματος, αποκόμματος για την ακρίβεια.
@
Ο Τσακαλώτος δίνει μεγάλο αγώνα ύπαρξης. Μόνο διαφωνώντας υπάρχει. Είναι η κλασσική συνταγή των δεύτερων. Δεν πρωτοτυπεί.
@
Τώρα με τους Τούρκους, γιατί όλα έχουν πλακώσει από την ώρα που ανέλαβε ο Κυριάκος; Αναρωτηθείτε. Ησυχάσαμε μια μέρα; Έχουν συμβεί ποτέ αυτές οι κοσμογονίες; Έχουν πάθει ποτέ τέτοιο αμόκ οι Τούρκοι.;
@
Επιμένω, δεν πρόκειται για αμόκ. Πρόκειται για σκηνοθετημένη ένταση, η οποία θα οδηγήσει σε προσυνεννοημένες αποφάσεις. Κι αυτά τα ηρωικά από το ένα αυτί μπαίνουν από το άλλο βγαίνουν.
Σιγά μην τον έπιασε αμόκ τον Σουλτάνο.
@
Αυτά τα λένε οι Έλληνες για να παρηγορούν τους εαυτούς τους.
Αυτό που ζούμε στο Αιγαίο είναι ένα θεατρικό έργο. Με συγκεκριμένους ρόλους.
Ό,τι υπογραφεί στο τέλος το έχουν συμφωνήσει από πριν. Αυτό να θυμόμαστε εσείς!
@
«Με ποιους όρους», διαβάζω στα «Νέα», «θα πηγαίναμε σε διάλογο» λέει ο Δένδιας.
Δηλαδή θέλει η Χάγη να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει.
@
Η Γερμανία μας συμπεριφέρεται σα να μην είμαστε κράτος της Ευρώπης και μας ωθεί σε απευθείας διάλογο με την Τουρκία συνολικά. Μετά την κατοχή του Χίτλερ, ζήσαμε τη δεύτερη οικονομική κατοχή του Σόιμπλε και της Μέρκελ και τώρα επιχειρούν την τρίτη κατοχή μέσω ενός εμφυλίου πολέμου που θα ξεσπάσει μετά την παραχώρηση που ετοιμάζεται να κάνει η ελληνική πλευρά. Όπως όλα δείχνουν κι αν κάτι ανέλπιστο δεν συμβεί.
@
«Κάγκελα, κάγκελα, κάγκελα παντού» όπως έλεγε και ο Τζίμης Πανούσης. Κρούσματα, κρούσματα, κρούσματα παντού.
@
Στα καράβια οι πιτσιρικάδες ψάχνουν σε ποια νησιά δεν κλείνουν τα μαγαζιά στις 12. Τόσο, που δεν ξέρω αν το κάνουν αυτό στη Μύκονο, στην Πάρο και στη Σαντορίνη για να στηρίξουν τα υπόλοιπα νησιά.
@
Τελικά οι δυο φρεγάτες ακούμπησαν η μια την άλλη; Ακουμπηθήκαμε;
@
Τέλος για σήμερα. Μου την έχει δώσει. Λοιπόν, επειδή εγώ πιστός είμαι, θα βάλω μάσκα και θα μπω κι ας έρθει ο παπάς να μου τη βγάλει.
Σύμβολο της πίστης μας είναι ο σταυρός, όχι η μάσκα.
Δεν είναι Χριστιανός αυτός που δε φοράει μάσκα κι άθεος αυτός που τη φοράει.
@«Έφυγε» ένας ανυπότακτος των καιρών μας.
Ο σπουδαίος Ντίνος Χριστιανόπουλος της συμπρωτεύουσας.
Το 2011 τιμήθηκε με το «Βραβείο Γραμμάτων» για τη συνολική προσφορά του στην ποίηση, αλλά αρνήθηκε να το παραλάβει, παραπέμποντας στο κείμενό του, «Εναντίον», που το είχε γράψει από το 1979:
«Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης, απ΄ όπου και αν προέρχεται….
Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξία κάποιου κατώτερου μου – και κάποτε πρέπει να απαλλαγούμε από την συγκατάβαση των μεγάλων. Παίρνω βραβείο σημαίνει παραδέχομαι πνευματικά αφεντικά – και κάποτε πρέπει να διώξουμε τα αφεντικά από την ζωή μας…
Είμαι εναντίον των χρηματικών επιχορηγήσεων, σιχαίνομαι τους φτωχοπρόδρομους που απλώνουν το χέρι τους για παραδάκι. Οι χορηγίες μεγαλώνουν την μανία μας για διακρίσεις και την δίψα μας για λεφτά ξεπουλάνε την ατομική ανεξαρτησία μας.
Είμαι εναντίον των σχέσεων με το κράτος και βρίσκομαι σε διαρκή αντιδικία μαζί του. Πότε μου δεν πάτησα σε υπουργείο, και το καυχιέμαι. Η μόνη μου εξάρτηση απο το κράτος είναι η εφορεία, που με γδέρνει.
Είμαι εναντίον των εφημερίδων. Χαντακώνουν αξίες, ανεβάζουν μηδαμινότητες, προβάλλουν ημετέρους, αποσιωπούν τους απροσκύνητους΄ όλα τα μαγειρεύουν, όπως αυτές θέλουν. Δεξιές, αριστερές, κεντρώες – όλες το ίδιο σκατό….
Είμαι εναντίον κάθε ιδεολογίας, σε οποιαδήποτε απόχρωση και αν μας την πασέρνουν. Όσο πιο γοητευτικές και προοδευτικές είναι οι ιδέες, τόσο πιο τιποτένια ανθρωπάκια μπορεί να κρύβονται από πίσω τους. Όσο πιο όμορφα τα λόγια τους, τόσο πιο ύποπτα τα έργα τους. Όσο πιο υψηλοί οι στόχοι, τόσο πιο άνοστοι οι στίχοι.
Είμαι, προπάντων, εναντίον κάθε ατομικής φιλοδοξίας, που καθημερινά μας οδηγεί σε μικρούς και μεγάλους συμβιβασμούς. Αν σήμερα κυριαρχούν παραγοντίσκοι και τσανάκια, δεν φταίει μόνο το κωλοχανείο, φταίνε και οι δικές μας παραχωρήσεις και αδυναμίες. Αν πιάστηκε η μέση του οδοκαθαριστή, φταίμε και εμείς που πετούμε το τσιγάρο μας στο δρόμο. Κι αν η λογοτεχνία μας κατάντησε σκάρτη, μήπως δεν φταίει και η δική μας σκαρταδούρα».
Υ.Γ.: Στην Ιαπωνία, λέει, λόγω του κορονοϊού κάνουν διακοπές στο εξωτερικό σε… εικονική πραγματικότητα. Φοράνε γυαλιά VR και κάνουν ότι ταξιδεύουν Παρίσι, Ρώμη και Χαβάη. Γατάκια Γιαπωνέζοι! Βάλτε κάνα ελληνικό ΜΜΕ να χορτάσετε εικονική πραγματικότητα και τα ξαναλέμε.
Υ.Γ.3: Στην Πάρο και στη Νάξο τη μάσκα μου ν’ αλλάξωωωω!
