Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ
Η Ιρλανδία, η χώρα, η οποία παρουσιαζόταν ως νομιμοποιητικό παράδειγμα της ορθότητας της πολιτικής της άγριας λιτότητας, επανέρχεται στην τροχιά της ύφεσης. Για να αποδειχθεί για ακόμη μία φορά, πως η λιτότητα δεν είναι φάρμακο αλλά φαρμάκι, όχι λόγω...
της αγριότητάς της, δηλαδή της υψηλής δοσολογίας της αλλά εξαιτίας της ίδιας της ουσίας της.
Την αποτυχία της πολιτικής της λιτότητας φαίνεται να αντιλαμβάνεται τώρα και η κυβέρνηση της Γερμανίας. Η έγκυρη γαλλική εφημερίδα Le Monde, όμως, διερωτάται στο editorial της, που φέρει τον τίτλο «Τα καπρίτσια της Άνγκελας», αν πρόκειται για ειλικρινή αλλαγή στρατηγικής ή για μία προεκλογική τακτική της καγκελαρίου Άνγκελας Μέρκελ, προκειμένου να αλιεύσει ψήφους από τη «θάλασσα» των σοσιαλδημοκρατών ενόψει των εκλογών του Σεπτεμβρίου. Η Γερμανίδα καγκελάριος, εξάλλου, είναι ειδική στους τακτικισμούς και στο να ανακρούει πρύμναν.
Τώρα φέρεται, να ξεκινάει εκστρατεία για την ανεργία των νέων, όχι με κάποια πρακτική μείωση των μέτρων λιτότητας, αλλά με συνόδους κορυφής όπως αυτή της 3ης Ιουλίου για την απασχόληση, στο Βερολίνο. Οι όψιμες διαπιστώσεις, ομοίως, όπως αυτή του Β. Σόιμπλε σύμφωνα με την οποία «Η ανεργία απειλεί την ασφάλεια της Ευρώπης», δεν γίνονται πιστευτές ειδικά όταν βγαίνουν από το στόμα του Γερμανού υπουργού Οικονομικών.
Τι ισχύει στην πραγματικότητα; Η κ. Μέρκελ εκτός από την ψηφοθηρία επιδιώκει, να βελτιώσει την εικόνα της Γερμανίας στην Ευρώπη. Είναι γεγονός, επίσης, ότι η ανεργία έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις και συνιστά όντως κοινωνική και πολιτική απειλή.
Το σημαντικότερο, όμως, είναι, πως η λιτότητα απειλεί την ίδια τη Γερμανία, καθώς η καθίζηση της ζήτησης στη χειμαζόμενη νότια Ευρώπη αλλά και στο εσωτερικό της ίδιας της Γερμανίας έχουν φέρει την ύφεση προ των πυλών της τελευταίας. Συνεπώς, είναι πρόδηλο, ότι οι συνέπειες της ακολουθούμενης περιοριστικής πολιτικής αγγίζει και τους εμπνευστές της.
Ποιοι κερδίζουν, τελικά, από την εμμονή σ’ αυτή την πολιτική; Οι τραπεζίτες-bankeurs κατά το «γκάγκστερς». Η κυνική συνομιλία δύο τραπεζιτών στην Ιρλανδία, η οποία δημοσιοποιήθηκε χθες, καταδεικνύει, ποιοι παίζουν και κερδίζουν από την πολιτική αυτή.
Αντίθετα, οι καταθέτες… αναβαθμίζονται σε «επενδυτές» και κλέβονται σύμφωνα και με το νόμο!
Τι έγινε, όμως, στην Ιρλανδία; Ότι και στην Ελλάδα. Οι Ιρλανδοί πλήρωσαν για τη σωτηρία-ανακεφαλαιοποίηση- των «άρρωστων» τραπεζών τους, αλλά εξαπατήθηκαν με τον πλέον ιταμό τρόπο. Την απάτη ομολογούν γελώντας κυνικά σε συνομιλία τους τα δύο κορυφαία διευθυντικά στελέχη εκείνη την εποχή της Anglo Irish Bank. Για την ακρίβεια, τα στελέχη λένε, πως εξαπάτησαν την κεντρική Τράπεζα της Ιρλανδίας, προκειμένου να λάβουν τα 7 δις ευρώ της «ανακεφαλαιοποίησης»!
Η τράπεζα, τελικά, έβαλε λουκέτο και τα λεφτά χάθηκαν. Ποιος τα κέρδισε; Οι γνωστο-άγνωστοι του άναρχο-νεοφιλελευθερισμού. Ποιοι τα έχασαν οι φορολογούμενοι-καταθέτες. Τώρα, η ιρλανδική κυβέρνηση συστήνει επιτροπή έρευνας!
Και αναρωτιόμαστε, μήπως το ίδιο θα συμβεί και παρ’ ημίν;
