Η δημοσιονομική βελτίωση και η ανάπτυξη αποτελούν τις δύο βασικές παραμέτρους πειθούς των αγορών στο ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους.
Η φράση αυτή κυριαρχεί τον τελευταίο καιρό στις συζητήσεις μεταξύ...
αρμόδιων παραγόντων του υπουργείου Οικονομικών, οι οποίοι θεωρούν πως μια πιθανή επίλυση (όπως επιμήκυνση, μείωση επιτοκίων, haircut) του συνολικού δημόσιου χρέους 308 δισ. ευρώ (χωρίς τα πρώτα 32 δισ. ευρώ του Μνημονίου, στα τέλη Δεκεμβρίου 2010) πρέπει να συνοδευτεί από δύο βασικούς στόχους-προϋποθέσεις:
1. Τη λήψη «σκληρών» μέτρων, στο πλαίσιο του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής, ύψους 23 δισ. ευρώ. Τα μέτρα, που θα εξειδικευτούν αμέσως μετά το Πάσχα, θα είναι απολύτως σαφή (και όχι τα γενικόλογα, που ανακοινώθηκαν την περασμένη Παρασκευή), με ακριβή μέσα δράσης και ακριβές ύψος εσόδων ή οφέλους στην περίπτωση των δαπανών. Το μήνυμα αυτό έστειλαν ήδη οι αγορές από την Παρασκευή.
Το Μεσοπρόθεσμο, που λειτουργεί συμπληρωματικά του Μνημονίου, στοχεύει στη δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων (δηλαδή χωρίς υπολογισμό της πληρωμής τόκων) πάνω από 5,5%, για την εξυπηρέτηση των δανείων της. Απώτερος στόχος είναι η μείωση του ελλείμματος στο 1% ή στα 3 δισ. ευρώ το 2015.
2. Την υιοθέτηση μέτρων, που θα εξυπηρετούν την ανάπτυξη.
Τα μέτρα που πλαισιώνουν το Μεσοπρόθεσμο κρίνονται ήδη ως «ανεπαρκή». Η ανάπτυξη δεν μπορεί να βασιστεί στα 10 δισ. ευρώ, που μοιράζονται απλόχερα το τελευταίο χρονικό διάστημα, όταν έχουν ήδη καθυστερήσει τα μέτρα-ανάσα προς τις επιχειρήσεις. Δηλαδή όταν έχουμε μια ανολοκλήρωτη κατάργηση των επιχειρηματικών εμποδίων (κατάργηση ΚΒΣ) ή μια ημιτελή απελευθέρωση των επαγγελμάτων.
Από την άλλη, το ερώτημα που κυριαρχεί είναι πώς η Ελλάδα θα πετύχει ανάπτυξη μέσα σε μια ευρωπαϊκή ή διεθνή οικονομία, που μαστίζεται από ύφεση. Σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο, η ελληνική οικονομία από την ύφεση του 4,5% το 2010 και την προβλεπόμενη (έως τώρα) 3% το 2011, εκτιμάται ότι θα περάσει σε ανάπτυξη 1,1% το 2012.
Το οικονομικό επιτελείο εκτιμά -σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο- ότι το δημόσιο χρέος μπορεί να μειωθεί, αν επιτευχθούν οι δύο στόχοι, σε συνδυασμό με την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας προς άντληση 50 δισ. ευρώ μέχρι το 2015, καθώς και αν υπάρξουν καλύτεροι όροι δανεισμού.
Το τελευταίο, που είναι και το ζητούμενο δεδομένης της «κρίσης χρέους», θα είναι το αποτέλεσμα των τριών δράσεων, προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι σε 5 ή 10 χρόνια δεν θα ξαναπέσουμε σε μια νέα «δημοσιονομική κρίση» και «κρίση χρέους».
Πρόκειται για το «καλό σενάριο» της κυβέρνησης, που θα οδηγήσει το χρέος από περίπου 147% πέρυσι σε πτωτική πορεία από το 2013 ή στο 156% το 2014 και κάτω από το 80% του ΑΕΠ το 2023, δύο χρόνια μετά την αποπληρωμή του δανείου των 110 δισ. ευρώ της τρόικας.
Και, όπως φαίνεται, οι πιθανότητες επίτευξης του στόχου αυτού, αυξάνουν στην περίπτωση της αναδιάρθρωσης του χρέους.
ΠΗΓΗ: enet.gr
